افزودن دیدگاه جدید

«میترائیان و مزدائیان» یا به عبارت دیگر، «زرتشت و دیانت زرتشتی» از برآیندهای تحوّلات فرهنگی و تاریخی ایرانیان بوده اند که دستگاه نظری و عقیدتی خاصّ خود را داشته اند. بنابر این شناخت انتقادی و مته به خشخاش گذاشتنهای سختگیرانه در زمینه پژوهشگری در باره میترائیسم و زرتشتیگری باید بتواند پژوهنده تشنه شناخت و جستجو را به سرچشمه های «اصالت تصاویر» و مهمتر از همه و کلیدی تر از همه «تجربیات بی واسطه ایرانیان در جامعیّت وجودی» مدد کند.
تراژدی تلخ و اسفبار تاریخ و فرهنگ ایرانیان در این است که دیانتهای برآمده از تحوّلات تاریخی و فرهنگی به نامهای «میترائیسم و زرتشتیگری» به دلیل استحاله پیدا کردن به «ایدئولوژی حکومتی» از طرف و به همّت موبدان به بزرگترین خاصمان بُنمایه های فرهنگ ایرانیان تبدیل شدند و تقلاهای ایدئولوژیکی خود را علیه بُنمایه های فرهنگ ایرانیان به پیش بردند و تا جایی که میتوانستند و امکاناتش را داشتند به تقلیب و تحریف و تحذیلف و نابودی و سر به نیست کردن نشانه ها و تصاویر و ردّپاهای بُنمایه های فرهنگ مردم ایران اقدام کردند. به همین دلیل، کار پژوهشگری در باره تاریخ و فرهنگ ایران، کوشش بسیار طاقت فرسا و ملزوم دقّت و ژرفکاوی و همچنین به دلاوریها و گستاخیهای فردی برای قیام علیه آئوتوریته ها و مسلّم پنداشته های آکادمیکی منوط است. آنچه را که موبدان میترائی و زرتشتی نتوانسته اند از بین ببرند و نابود قطعی کنند، زبانها و آداب و اعتقادات و رسوم اقوام ایرانی هستند که اصالت خودشان را از کهنترین ایّام تا امروز حفظ کرده اند؛ آنهم برغم اینهمه جنگ و جدالهایی که متولیّان ادیان نوری برآمده از ایران یا غالب شده بر ایران تا کنون علیه مردم و فرهنگشان به پیش برده اند و همچنان به پیش میبرند.
کسانی که تصوّر میکنند، فرهنگ ایران؛ یعنی زرتشتیگری و میترائیسم و امثالهم، ثابت میکنند که عمرا به کلاس اکابر نیز برای یاد گرفتن الواح تصویری نرفته اند و با تمام معصومیتهای حق به جانبی که دارند، هیچگونه شناخت کودکستانی نیز از تاریخ و فرهنگ ایران ندارند؛ ولو شبانه روز مصدر «تدریس و استادی و پروفسوری و غیره و ذالک» باشند.
بُنمایه های فرهنگ ایرانیان در خاک زاینده و آفریننده ای ریشه دارند که به پیش از عصر میترائیسم و زرتشتیگری و اسلامیّت و امثالهم بازمیگردند و اتّفاقا بُنمایه های فرهنگ ایرانیان که محصول تجربیات بیواسطه و هویّتی ایرانیان در جامعیّت اقوام متنوع آن هستند در سراسر تاریخ ایران از عصر ساسانیان تا همین ثانیه های گذرا ، منشا تمام خیرشها و قیامها و انقلابها و کشمکشهای مردم با حکومتگران و ادیان نوری غالب شده بر جامعه هستند.
در خانه اگر یک تنابنده اهل فهم و شعور وجود داشته باشد، همین اشاره گذرا برایش به اندازه هزار ساعت گفت و شنود کفایت میکند.
شاد زیید و دیر زیید!
فرامرز حیدریان