افزودن دیدگاه جدید

تحلیلی بشدت غیر واقعی ، نتیجه گیری های متناقض البته با بیان برخی از فاکت های غیر قابل انکار . این تحلیل، اپوزیسیون ایران را با چشم‌بند خود «می نگرد» . نویسنده توجه ندارد بخش قابل توجه ای از اپوزیسیون قابل مشاهده که در فضای مجازی / رسانه ای و یا در خیابانهای خارج کشور دیده می شوند ، جمهوری خواهان یا جریاناتی هستند
که علت وجودی و یا دلایل اصلی شکل گیری شان رقابت و یا «بود» تشکل ها و گروههای طرفدار سلطنت و بویژه نقش رضا پهلوی به عنوان میراث‌دار نماد پادشاهی می باشد ، نه نیاز واقعی ملی برای جمهوری خواهی.
▪️آنها هویت جمهوری خواهی را واکنشی برگزیده اند که به نیاز ایدئولوژیکی آنها در ضدیت و عمدتا پهلوی ستیزی پاسخ دهد، نه نیاز یک مبارزه در مسیر آزادسازی ایران . البته
گروهها یا احزاب متعلق به اقوام بحثش جداگانه است .
▪️حال چگونه از نیروهایی که علت وجودی شأن نفی دیگری است می توان توقع داشت که بروند به سراغ «دشمن » خود و در پی اتحاد باشند. جالب اینجاست حال که این اتفاق نمی افتد ، رضا پهلوی و دیگر نیروهای جانبی پادشاهی خواهان متهم می شوند ، که راه را برای شوونیسم باز کردند و مقصر عدم شکل گیری این اتحاد ها، شوونیسم موجود است، البته تا چه حد را نویسنده مشخص نکرده است .

▪️ اتفاقا اگر این بنام جمهوری خواهان، مشترکا از رضا پهلوی بخواهند که سخنگوی جمع پادشاهی خواهی و جمهوری‌خواهی بنا به موقعیت تاریخی خود بشود ، بسادگی بخش افراطی یا بقول نویسنده شوونیسم (که اعتقادی به تشکلی با این گرایشات ندارم ) خنثی و یا بی اثر می شود .
▪️یکی از دلایل مهم رشد و نمود بیشتر غوغاگران سلطنت طلب، می تواند نوعی پاسخ و یا واکنش باشد, به تخریب نیروهایی که همدستی با ارتجاع سیاه برای براندازی نظام سابق عمل کرده اند، و هنوز هم علیه پهلوی زنده و مرده در مبارزه هستند.
▪️ پاسخ به نیاز ایدلوزبکی در رفتار واکنشی سیاسی این جماعت آشکار است که عملا علیه هرگونه اتحاد است . خانه تکانی در جمهوری خواهان اگر صورت گیرد ، شاید یک بخش مهم موانع اتحاد حل گردد ، اگرچه من چنین امیدی ندارم