افزودن دیدگاه جدید

آن مرد اشتباه نکرد. او نه تنها ترسو نبود که شجاعانه قدرت را به مردمی که مرگش را میخواستند واگذار نمود. میتوانست مانند بشار اسد با کمک خارجی حمام خون راه بیندازد و چند صباحی به قیمت نابودی هر چه ساخته بود در قدرت بماند.
اما آخرش چه میشد؟
رژیمی داشت... از نظر اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی پیشرو... از منظر سیاسی اتفاقا با توجه به دایناسورهای (مچم*)مخالفش درجه یک. حکومت آمرانه مصلحانه اش برای حفظ آزادی های ایران بود تا ارتجاع سرخ و سیاه خاک بر سر ملت ایران نپاشند.
که بعدا پاشیدند.

بگذریم...
اسد نیم میلون نفر را کشت و ده برابرش را آواره کرد و به نفرینیان تاریخ پیوست اما شاهنشاه آریامهر برای هر وجدان بیداری امروز جزو قدیسان است.
نابغه ایی بود که پیچش مو را میدید و ایران را میپرستید. در ۲۶ دیماه به خواست مردم... کشور را ترک کرد اما نهاد پادشاهی را برای ملت آن زمان جن زده و امروز آگاه ایران... خوشنام نگه داشت و نابود نکرد.
نمیدانم عاقبت سوریه چه خواهد شد. یک طرف قصاب دمشق است و آنور آدمهایی که اگر اسلامگرا باشند واویلا. امیدوارم که نباشند. تهش هم به قول شازده اسدلله میرزا به عضو(شریف) چپ دوستعلی خره
...ولی شاهنشاه فقید حتی ترک ایرانش هم شکوهمند و شاهانه بود و امروز حسرت آور و برای یک عقل سلیم تحسین برانگیز.
ما کماکان به ایران میگوییم که غمین نباشد چون این دوران هم خواهد گذشت و حتما نسلهای بعدی با او بهتر رفتار خواهند کرد...پاینده ایران زنده باد پادشاه...* (ملا چپی مجاهد)