افزودن دیدگاه جدید

اگر از همان سال 57 گروه های مخالف نظام آخوندی پیرامون آزادی انتخابات و دفاع از منافع ملی و دمکراسی هم عقیده و هم‌پیمان می‌شدند، این فاجعه روی نمی‌داد.
حزب توده همراه امام جلاد شد و مجاهدین دست به ترور زدند و کردان تجزیه کردند. کسی بفکر وطن نبود.
در سال 60 مجاهدین شورش کردند و اعدام‌ها شروع شد و پس از خرداد 60 به صدام پناه بردند. چپها از مرز شبانه گریختند و زندان‌ها جا نبود.
وطن هدف نبود بل قدرت.
هزار سال پیش از ما بیوطنی و بیگانه پرستی را فردوسی اینگونه می‌بیند.
..... ز دهقان وترک و تازیان
نژادی پدید آید آندر میان
نه دهقان نه ترک نه تازی بود
سخنها به کردار بازی بود
زیان کسان از پی سود خویش
بجویند دین اندر آرند پیش.
____________
وقتی منافع ملی بصورت دلار به کانادا می‌رود و یا وقتی مجاهدین اسرار نظامی و اتمی را به يهوديها لو می‌دهند
ویا وقتی حزب توده برای شوروی جاسوسی می‌کند ویا وقتی پرچم ایران در کنار پرچم دولت یهود قرار می‌گیرد،
کجا می‌توان از میهن پرستان سخن گفت؟