افزودن دیدگاه جدید

ما اکثرن یا چپ چپ می زنیم ویا راست راست من یادم می اید با زنده یاد احمد اسدالهی در سربازی همدوره بودیم دم به دم به من فشار می اورد که توباید سبیل نه از نوع ماکسیم گورکی بلکه از نوع رفیق استالنی داشته باشی در عالم خیال نقشه های انچنانی میکشید با من درمیان میگذاشت ولی در پس ۵۷ دنبال ان تیوری رشد غیر سرمایه داری شد همچون این اقای دکتر وهم زبانمان و قتی من سال ۹۸ به امریکا امدم درکمال تعجبی در یافتم همان احمد دوست جان جانی من که در مسیر راه ترکیه به امریکا یاورم بود سخت بر ارزوهای بازار لسفه دل بسته و همچون این دکتر عاشق سیاستهای کینزی گشته در صورتی که ما در زندان این جانیان به این رسیدیم که جریان فدایی شایسته بود از دولت بختیار حمایت کند نه حرف اخر را اول زدن ونه از ان لبه بام افتادن در اخر گفته باشم خود ان شاه شاهان از دین خویی بطن جامعه در هراس بوده ولی اخرین های جهان سرمایه را به ان جامعه غرق در دین خویی تزریق میکرد (به خیال همان بهشت این دکتر مابود در زمان چریک بودنش )که در جامعه اخوند مسلکی میتوان قدک به قدک کارتر زد