راستی..این بخش از نظر شما

آقای محققی، آیا شما در آن دوران، کسی را سراغ دارید که راه صحیح را میدانست و نگفت و یا راه صحیح را میدانست و عمل نکرد؟ آیا در آن شرایط، راه صحیحی و مشخصی ارائه شد و کسی به آن گوش فرا نداد؟»...
بله جناب اسدی.. راه دیگری بود. اما کو گوش شنوا؟ این که چشم و گوش شما را فیدل کاسترو و انورخوجه و مارشال تیتو و مائو و رفیق استالین بخود جذب کرده بودند دال بر این نیست که راه دیگری نبود. اما رفقا نخواستند ببینند و چه بسیار وصله ها که به پیامبر آن راه.. نبستند. لابد مانده اید که کدام راه و چه کسی را میگویم. ناگفته مشخص است: زنده یاد خلیل ملکی! سوسیالیست میهن پرست و مستقل. بله.. او در نیروی سوم راه صحیح و درست را نشان داد اما توده ای های هوچی گر و جوانان جویای نام و هیجان زده چشم شان راه درست ملکی را ندید. یا نخواستند ببینند. میدانید، طعنه لغز ها را بجای تعریف و تمجید بجان خریدن هزینه ای دارد که فقط دوستداران واقعی حقیقت و مردم حاضرند آنرا بپردازند. و شما و همراهان و گمراهانی مانند شما نخواستند راه درست خلیل ملکی را ببینند. آنچنانکه راه درست بختیار را ندیدید و امروز میگویید دیگر دیر شده بود! حرفی مفت و بی ارزش! امروز اگر حسن روحانی بخواهد مثل بختیار عمل کند میگویید دیر شده سرجایت بمان تا سرنگونت کنیم یا بدو بدو برای فشردن دستش میدوید؟ بله.. شرایط با زمان بختیار تفاوت دارد. میپذیرم. اما این دال بر آن نیست که رد کردن بختیار امری صحیح بوده. رد کردن بختیار اشتباهی بود که اگرچه در مورد چپ میتواند قابل درک باشد اما جبهه ملی... جبهه ملی کارنامه ای بس شرم آور در مورد همراهی نکردن با بختیار دارد.