اعتصاب عمومی، راهکار بیرون آوردن ایران مان از مدار جنگ اسلامگرایان با اسرائیل

یک نفر «کاوه آهنگر» کفایت کرد تا «بیدادگری ضحّاک ماردوش را» رسوا و آشکار کند. یک نفر « فروغ فرخّزاد» کفایت کرد تا «آزاد زیستن و شادخواری» را با تمام بدنامیها و زشتگوییها و بیدادی که بر وجود خجسته او رفت، فریاد بزند و حقانیّتش را اثبات کند. یک نفر، «بابک خرّمدین» کفایت کرد تا تمام دم و دستگاه خلافت عبّاسیان متزلزل شود و فرو پاشد. یک نفرها در تاریخ ایران، بسیاران بودند و هنوزم هستند که میتوانند جرّقه ای باشند برای افروختن آتشی که نکبت و فلاکت غالب شده بر میهن و مردمش را درو و ریشه کن کند. یک نفر «نلسون ماندلا»، یک نفر «مارتین لوتر کینگ»، یک نفر «مهاتما گاندی»، یک نفر «ژاندارک»، یک نفر «پهلوان میدان همآوردی». یک نفر .....
تاریخ دگرگشتهای ریشه ای را همواره «یک نفرهای به نام و گمنام» رقم زده اند و سرنوشت و بقا و دوام را یا شایدم از سرحماقت و جهالت، نابودی جوامع بشری را رقم زده اند. آنهم با این تفاوت که مای ایرانی، «زندگی» را چگونه میبینیم و میفهمیم و در برابرش چگونه موضع میگیریم. آن یک نفر، هر کدام از ما میتوانیم باشیم که در پیوستن به همدیگر میشویم دریای طغیانگر و پر تلاطم در برابر حاکمان بی لیاقت و فرّ. هر کداممان در فردیّت و مسئولیّت و دلاوریهای خود.
شاد زی و دیر زی!
فرامرز حیدریان

سپاس آقای حیدریان گرامی
حال و روز مردم در داخل را باید درک کرد. اگر تماشا کردند مسلما بی اعتنایی نبوده. پس از جنبش مهسا بسیاری از دانشجویان از تحصیل محروم گردیدند و بسیاری تعهد دادند و فراموش نکنیم که بخش بزرگی هم سهمیه ای هستند. این روزها که غیر سهمیه ای شده 25 درصد تازه مطمئن نباید بود که در این 25 درصد هم اجحاف نشه. لذا.. متاسفانه دانشجو بودن امروز به راحتی زمان شاه نیست و نمیشه به همان راحتی در و تخته را به هم ریخت. اما با همه اینها... هنوز هم عده ای هستند که حاضرند هزینه بدهند. میشه امیدوار بود. حتا سهمیه ای ها هم ناچارند برای نسلهای آینده شان معترض شوند.

دقیقا به فیلم کوتاه «ذختر برهنه تا لحظه ای که او را به داخل ماشین میبرند» با هوشیاری و حواس جمعی نگاه کنید. چه چیزی بیش از همه در قاب تصویر هویداست و فاجعه بار؟. جمعی از انسانها را - که مثلا در حال تحصیلند و قرار است آینده ساز وطن باشند- میبینید که انگار نه انگار، واقعه ای در مقابل چشمانشان بی واسطه و عریان اتفاق افتاده است و پیامدش خبر از وقوع فاجعه ای هولناک را میدهد که در کمتر از پنج دقیقه واقع خواهد شد. تا زمانی که انسانهای جامعه - فرق نمیکند تحصیل کرده باشد یا عامی بیسواد-، نسبت به واقعیّتهای عینی و ملموس به هیچ واکنشی اقدام نمیکنند برغم اینکه میدانند رخدادها و پدیدار شدنشان از پیامدهای مناسبات فاجعه بار حکومتگران و ارگانهای مطیع و تابع آنهاست، هر گونه امید و انتظار داشتن به ایجاد شرایط تحوّلات امید آور، تصوّری بی نتیجه است. حدّاقلی باید دم دست باشد تا بتوان برای ایجاد حدّاکثری همّت کرد و به نتایج رضایتبخش رسید. تجربه تقریبا نیم قرنه کنشها و واکنشهای آنانی که خودشان را با اتیکت «اپوزیسیون» معرفی میکنند، به من و احتمالا دیگرانی همچون من اثبات کرد که ما هنوز به عمق فجایع میهنی استشعار نداریم. به همین دلیل، هر روز برغم اینکه شاهد به دور افکندن زندگی و جان آزاری و قتل و کشتار و مصائب دیگر هستیم به اندازه ای در گرداب و طوفان اخبار و شایعات، قوای وجودیمان خرفت و منجمد شده اند که تاب و توان فریاد زدن را نیز نداریم. ما فقط شاهد وقایع شده ایم و شاکی از همدیگر.
تحوّل و تغییر در جایی و زمانی اتّفاق خواهد افتاد که «واقعه» به عمق جان آدمی، زخم ریشه سوز زده باشد. وقتی که ما از «برهنه شدن دختری» به این مسئله پی نمیبریم که «زندگی» چگونه در برابر چشمانمان به دور افکنده میشود و ما بی هیچ واکنشی فقط شاهد و فیلمبردار و آخ و اوه کن هستیم، خود به خود پیداست که حاکمان وقت در غرّه شدن برای هر جنایت و تبهکاری و خون آشامی، مصمّم تر و وحشی تر خواهند شد. اقدامهای مقتدرین در تناسب با رفتار مردم به طور کلّی و در جامعیّت عینی و وجودی، مناسباتی معکوس دارد. هر چقدر اقدامات سرکوبگرانه و تعرّض به حقوق انسانها با واکنشهای بی خیالی و تماشگری انسانها مواجه شود به همان میزان میتوان بر دوام سیطره حُکّام صحه گذاشت و عکس قضیه نیز صادق است. هر چقدر مردم در رفتار خصومت آمیز حاکمان با واکنشهای عاجل و سریع و دلاورانه رویارو شوند به همان میزان نیز، حاکمان از سقوط ناگهانی و عزل و معزول شدن خون آلود قدرت و اقتدارشان وحشت خواهند داشت و عقب نشینی خواهند کرد. مسئله آخوند جماعت، مسئله خلع ید متولیان شمشیر و فروپاشی سیطره سه هزار ساله اقتدار هولناک «اعتقاداتی» است که «زندگی آزاری و جانستانی» را به مانیفست اجرایی خودشان برای کسب قدرت و اقتدار و امتیاز تا امروز محافظت و مراقبت کرده اند. به همین دلیل، نبرد با حکومت آخوندی، پیکاری به عمق و وسعت تاریخ و فرهنگ ایران است که به نیروهایی بیدارفهم و دریادل و ژرفاندیش و رادمنش و مقاوم و پهلوان منش و آگاه و مسئول و دلیر در رفتار و گفتار منوط و وابسته است.
شاد زیید و دیر زیید!
فرامرز حیدریان

آقای اقبالی عزیز، پیشنهاد شما یک پیشنهاد شدنی و بسیار کم هزینه و همانگونه که آورده اید میتواند تار و پود این رژیم را نیز در هم بپیچد. لیک.. دو صد گفته چون نیم کردار نیست. این کار چگونه باید انجام شود؟ چه کسانی باید این پیام را به نیروی کار در ایران برای اعتصاب برساند و کدام بسیج نیرو و رسانه و تبلیغ لازم است و چه امکاناتی در دسترس است؟ بخش بزرگی از بلندگوها در اختیار نیروهای جمهوریخواه است. این نیروها حاضر نیستند به عمر این رژیم پایان بدهند اگرنه بخوبی میتوانند با دستی که در بی بی سی و اینترنشنال و صدای آمریکا دارند دست یک کمپین براه بیاندازند. اما هرگز و هرگز ندیده اید که از جانب جمهوریخواهان قدمی عملی در این راه برداشته شود. من مطمئنم چنانچه نیروهای جمهوریخواه حول این امر متفق شوند و شعار نیز همین باشد که شما مطرح کردید نه بیشتر و نه کمتر.. حتما مشروطه خواهان و به تبع آن شاهزاده حمایت خواهند کرد. شاهزاده قبلا حتا از جنبش سبز حمایت کرده بودند چه برسد به این حرکت که شما پیشنهاد می کنید. فقط میماند یک دست همت که به کمر زده شود. بلندگوهای شما را پیشنهاد کردم و نه بلندگوهای مشروطه خواهان یا شاهزاده خیلی ساده به این دلیل که نیروهای جمهوریخواه در خارج از کشور اولین وظیفه خود را زدودن شاهزاده میدانند تا زدودن خامنه ای. لذا این گوی و این میدان. شروع کنید من اولین حامی شما از طیف مشروطه خواه.