به فرهنگ وینکا (Vinca) خوش آمدید.

بر اساس کشف باستان شناسی فرهنگ و تمدن وینکا در جهان اولین است.
فرهنگ وینکا که به عنوان فرهنگ وینکا-توردوس نیز شناخته می شود، در دوره نوسنگی (حدود ۵۷۰۰ تا ۴۵۰۰ قبل از میلاد) در منطقه بالکان، به ویژه در صربستان، رومانی امروزی و بخش هایی از بلغارستان و مقدونیه شکوفا شد. این  تمدن به دلیل الگوهای سکونتگاهی پیشرفته، دستاوردهای هنری و احتمالاً گام‌های اولیه به سمت نوشتن مشهور است.
فرهنگ وینکا یکی از اولین فرهنگ‌ هایی بود که در اروپا دهکده‌های بزرگ و سازمان‌ یافته را تأسیس کرد. خانه‌ ها با استفاده از تکنیک‌های چوب و داوب، با کف‌ های سفالی و گاهی اتاق‌های متعدد ساخته می‌شدند. سکونتگاه‌هایی مانند وینکا-بلو بردو، در نزدیکی بلگراد امروزی، چیدمان‌ های شهری مانند با خیابان‌ها و معماری استاندارد را نشان می‌دهند.
اقتصاد بر پایه کشاورزی (کشت گندم و جو)، دامداری (گاو، گوسفند و خوک اهلی) و تجارت بود. آنها در صنایع دستی مانند سفالگری و متالورژی مهارت داشتند و احتمالاً زودتر از بسیاری از فرهنگ های دیگر از مس استفاده می کردند.
فرهنگ وینکا به خاطر مجسمه هایش مشهور است که اغلب نمایانگر انسان ها، به ویژه اشکال زنانه است که به عنوان نمادهای باروری یا خدایان تفسیر می شوند. ظروف سفالی با نقوش هندسی تزیین شده که نشان از پیچیدگی هنری داشت.
سیستم نمادهای نوشتاری نخستین وینکا که بر روی سفال ها و مجسمه ها حک شده اند، از قدیمی ترین نمونه های پیشنویس هستند. این نمادها پیش از سیستم های نوشتاری بین النهرین, مصر, هند, چین و ایلام است, و موضوع بحث علمی است.
کشف هنر افزار با چرخ نشان میدهد آنها هزاران سال قبل از سومر به صنعت چرخ آشنایی داشتند
نمادهای وینکا، که اغلب به‌ عنوان شکلی از پیش‌نویس در نظر گرفته می‌شوند، از حدود ۷۰۰ کاراکتر متمایز تشکیل شده‌اند که از مصنوعاتی مانند سفال، مجسمه‌ها و لوح‌ها شناسایی شده‌اند. این نمادها در مکان های مختلف فرهنگ وینکا در سراسر بالکان یافت شده است.
نمادها هندسی و انتزاعی هستند و دارای خطوط، نقطه، مارپیچ، صلیب و سایر اشکال ساده.
آنها اغلب در الگوهایی مرتب می شوند که نشان دهنده نیت ورزی است، اما معنای دقیق آنها ناشناخته است.
محققین در مورد اینکه آیا این نمادها نمایانگر شکلی از نوشتن، پیش‌نویسی یا صرفاً هنر تزئینی هستند، اختلاف نظر دارند. در مقایسه با سیستم های نوشتاری دیگر حروف رمزی نوشتاری وینکا حدود ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ سال قبل از سایر سیستم های نوشتاری شناخته شده مانند خط میخی سومری و هیروگلیف مصری هستند. برخی بر این باورند که آنها می توانند نشان دهنده تلاش اولیه برای رمزگذاری اطلاعات یا انتقال ایده های انتزاعی باشند.
شواهد اجتماعات ساختاریافته حاکی از امکان قشربندی اجتماعی است.
فرهنگ وینکا تمام شرایط را برای نخستین نمونه ی تمدن بشری پاسخ می دهد.
فرهنگ وینکا به عنوان یک گام مهم در توسعه پیش از تاریخ اروپا در نظر گرفته می‌شود، که بین جوامع شکارچی-گردآورنده اولیه و تمدن‌های عصر مفرغ بعدی پیوند برقرار می‌کند. نوآوری های آن در برنامه ریزی سکونتگاه، متالورژی، و ارتباطات نمادین، اثری ماندگار در تاریخ بشر بر جای گذاشت