عباس کیارستمی تمام دستاورد را مدیون کانون پرورش فکری نوجوانان بوده است که بنیانگذارش شهبانو فرح پهلوی بوده. بلاخره محصول داد و سه نسل فیلمساز درجه یک به جامعه داده است.
اکثر فیلم های خوب کیارستمی بواسطه این کانون حمایت مالی شده است.
سالام
ازنماینده پان فارس متوهم توقعی نیست.
کسانیکه ازصبح تاشب در بی بی سی ،ووآ،اینترناشیونال اوتوراق کرده چه توقعی؟
ختی از طرفداران اینهاهم توقغی نیست.
همین ها در زمانی از مخالف بهارعربی بودند.
همه شان میگفتند،اینها اخوان مسلمین هستند،طرفداری از بشاراسد میکردند.
علاوه براینها ایرانشهریهای درون حکومت که هم خط اینها بودند،باهم همسوحرکت میکردند.
اتفاقا شاه ورضاشاه خیلی وحشی تر عمل کردند،ولی درمقابل مردم درنهایت به غلط کردن افتادند.
جناب میلانی ،شما هم سن وسال ماهستید،یادتان رفته ،شاه موقع فرار از روحانیون وازسیاسیون
ازمردم عذرخواهی کرد؟که صدای شماراشنیدم .و بعدازاین تلاش خوام کرد،درست عمل کنم؟
واقعا خجالت دارد،بازهم به مردم آدرس غلط دهید.
رضاشاه را که اصلا نباید حساب کرد،چون خودش کاره ایی نبود،مجری نظامی گری دیکتاتوری
امثال محمدعلی فروغی وانگلیس بود،محمدرشاه ولی بعلت آمریکایی بودن ،مقداری فضارا باز و
اصلاخات کاذب آزادی عیش وعشرت وعرق وکاربارا راه انداخته بود.
برای شما درایران ارزشی غایل نیستند،که نطرتان هم عددی باشد.
متاسفانه رسانه های جمعی استعماری شماهارا هرروز به تلویزیون کشیده ومیخواهند ،درب را
مثل گذشته بچرحانند،که این راهم مردم فهمیده اند.
اگردرکشوری درست کارشود،مصالح مردم رادرنظرگیرند،غیرممکن است ،دران کشورانقلاب شود.
عقب ماندگی کنونی کشورتنها بعهده آخوندوجمهوری اسلامی نیست،این عقب ماندگی محصول
دوحکومت نادان و وابسته به استعماری صدساله گذشته است.
ساختارهای بنیادی غلط حکومت ماسیونی انگلیسی پهلوی ها وپان فارس فاشیست باج ده به تمام
دول استعماری عصرکنونی میباشد،که زمان راسوزانده وتقصیررا گردن دیگران می ندازند،میباشد.
دروووود بر کیانوش عزیز!
اندکی زمزمه های خلاف آمد عادت در باتلاق عادتخوارگیها.
آقای میلانی گرامی با دلاوری و صمیمیّت بر نکاتی انگشت گذاشته اند که فقط درصد محدودی از نقش «دیبای زمرّدین شخصیّت ستودنی و شایسته آفرینگوییهای خانم فرح پهلوی» را نشان میدهند. ملکه فرح دیبا، یکی از بزرگترین و موثرترین زنان تاریخ و فرهنگ ایران است و ماندگاری خدمات و هنرهای زایشی او در تاریخ و فرهنگ ایرانیان جاودانه خواهند ماند؛ ولو خاصمان بی خاصیّت و حسود و عقده ای، شبانه روز علیه او و خانواده اش و همسر فقیدش تبلیغات سمی پخش و پلا کنند. الماسی که درخشان و مایه دار باشد در هر منجلابی نیز که انداخته شود، هرگز و هیچگاه از ارزش گوهری آن، خردلی کاسته نخواهد شد.
آقای میلانی گرامی که عمرش دراز باد، واقعا به موقع و به جا، حرف حقّ را زده است. آفرینهای من بر او باد. اصلا مقایسه ملکه «فرح دیبا» با دیگران، کاری نه تنها سخیف و حقیر و بی جاست؛ بلکه نقش و تاثیر و فردیّت و شخصیّت و اهمیّت وجودی انسانها را نسبت به آنچه که به ذات خودشان در آشکار کردن هنرها و فروزه ها و توانمندیها و استعدادها و درجه فهم و شعور و آگاهی فردی هستند و همچنین موقعیّتهایی که دارند و ایفای نقش میکنند، به معنای خلط مبحث کردن است. به معنای نفهمیدن تفاوتها و ظرافتهای عمیق منحصر به فرد بودن انسانها و شخصیتها است. انسان میتواند روش مقایسه ای را در باره بسیاری از موضوعات، چه در دامنه تاریخ و فرهنگ ملّی، چه در دامنه تاریخ و فرهنگ دیگر کشورها و غیره و ذالک اجرا و پژوهش کند؛ ولی نه از مواضع عقیدتی و ایدئولوژیکی و تمایلات و اغراض سیاسی و رقابتی بسیار حقیر و رذلگونه. من همچنان کما فی السّابق تاکید مبرم میکنم که نه تنها تاریخ ایران تا امروز نوشته نشده است؛ بلکه همانطور که بارها گفته ام دوران شاهنشاهی «سلسله پهلوی اول و دوم» را باید در «پرانتز» گذاشت؛ زیرا سلسله ای منحصر به فرد با نقشی فوق العاده شگفت انگیز در تاریخ کهنسال ایران بوده است. همچنان میگویم و تاکید میکنم که نود و نه درصد آنچه اشخاص مختلف در باره تاریخ و فرهنگ ایران تا امروز تحریر کرده اند و منتشر شده است، پشیزی ارزش ندارند؛ زیرا به اغراض سیاسی، عقیدتی، ایدئولوژیکی آلوده اند. آن یک درصد باقیمانده نیز اگر آثارشان ارزشی دارند، به دلیل «اینفورماتیو بودن/اطّلاعات موثّق داشتن» است که ارزشمند هستند؛ نه به دلیل تجزیه و تحلیل موضوعی به نام تاریخ؛ زیرا تحلیلگری تاریخ به ذهنیّت فلسفی منوط است؛ طوری که پژوهشگر بتواند در پروسه تحقیقاتی خودش، خردلی نشانه از فلسفه تاریخ را در قلمفرسائیهایش انعکاس و تبلور دهد. وقایع نگار رویدادهای تاریخی، هرگز «مورّخ» محسوب نمیشود. در تاریخ کهنسال ایران تا امروز در هیچ نقطه ای از ایران و جهان، مورّخی به وجود نیامده است. حتّا همان «طبری» نیز مورّخ نیست؛ بلکه رویداد نگار است. خودش نیز در همان جلد اول اثرش بر «راوی بودن خودش» تاکید میکند. همینطور زنده یاد «احمد کسروی»، مورّخ نیست؛ بلکه پژوهنده ای راستمنش محسوب میشود.
از اینکه آقای میلانی گرامی همّت کرده اند و در فضایی از نفرتهای کمپلکسی و خصومتها و کینه توزیهای هیستوریک به معرفی گوشه ای بسیار کوچک از شخصیّت توانا و نیرومند و سیمرغگونه ملکه «فرح دیبا» اذعان و تاکید کرده اند، واقعا دلشادم و امیدوار، زیرا میفهمم که هنوز «جوانمردی و بیدارفهمی و دلاوری ایرانی»؛ برغم اینهمه صدماتی که در طول تاریخ دیده است، همچنان با قوّت و نیروی شادی آفرین، شعله ور و تابان است.
شاد زی و دیر زی!
فرامرز حیدریان
دیدگاه‌ها
عباس کیارستمی تمام دستاورد…
عباس کیارستمی تمام دستاورد را مدیون کانون پرورش فکری نوجوانان بوده است که بنیانگذارش شهبانو فرح پهلوی بوده. بلاخره محصول داد و سه نسل فیلمساز درجه یک به جامعه داده است.
اکثر فیلم های خوب کیارستمی بواسطه این کانون حمایت مالی شده است.
ازنماینده پان فارس چه توقعی؟
سالام
ازنماینده پان فارس متوهم توقعی نیست.
کسانیکه ازصبح تاشب در بی بی سی ،ووآ،اینترناشیونال اوتوراق کرده چه توقعی؟
ختی از طرفداران اینهاهم توقغی نیست.
همین ها در زمانی از مخالف بهارعربی بودند.
همه شان میگفتند،اینها اخوان مسلمین هستند،طرفداری از بشاراسد میکردند.
علاوه براینها ایرانشهریهای درون حکومت که هم خط اینها بودند،باهم همسوحرکت میکردند.
اتفاقا شاه ورضاشاه خیلی وحشی تر عمل کردند،ولی درمقابل مردم درنهایت به غلط کردن افتادند.
جناب میلانی ،شما هم سن وسال ماهستید،یادتان رفته ،شاه موقع فرار از روحانیون وازسیاسیون
ازمردم عذرخواهی کرد؟که صدای شماراشنیدم .و بعدازاین تلاش خوام کرد،درست عمل کنم؟
واقعا خجالت دارد،بازهم به مردم آدرس غلط دهید.
رضاشاه را که اصلا نباید حساب کرد،چون خودش کاره ایی نبود،مجری نظامی گری دیکتاتوری
امثال محمدعلی فروغی وانگلیس بود،محمدرشاه ولی بعلت آمریکایی بودن ،مقداری فضارا باز و
اصلاخات کاذب آزادی عیش وعشرت وعرق وکاربارا راه انداخته بود.
برای شما درایران ارزشی غایل نیستند،که نطرتان هم عددی باشد.
متاسفانه رسانه های جمعی استعماری شماهارا هرروز به تلویزیون کشیده ومیخواهند ،درب را
مثل گذشته بچرحانند،که این راهم مردم فهمیده اند.
اگردرکشوری درست کارشود،مصالح مردم رادرنظرگیرند،غیرممکن است ،دران کشورانقلاب شود.
عقب ماندگی کنونی کشورتنها بعهده آخوندوجمهوری اسلامی نیست،این عقب ماندگی محصول
دوحکومت نادان و وابسته به استعماری صدساله گذشته است.
ساختارهای بنیادی غلط حکومت ماسیونی انگلیسی پهلوی ها وپان فارس فاشیست باج ده به تمام
دول استعماری عصرکنونی میباشد،که زمان راسوزانده وتقصیررا گردن دیگران می ندازند،میباشد.
راستمنشی در استدلال و دلیر بودن در گفتار
دروووود بر کیانوش عزیز!
اندکی زمزمه های خلاف آمد عادت در باتلاق عادتخوارگیها.
آقای میلانی گرامی با دلاوری و صمیمیّت بر نکاتی انگشت گذاشته اند که فقط درصد محدودی از نقش «دیبای زمرّدین شخصیّت ستودنی و شایسته آفرینگوییهای خانم فرح پهلوی» را نشان میدهند. ملکه فرح دیبا، یکی از بزرگترین و موثرترین زنان تاریخ و فرهنگ ایران است و ماندگاری خدمات و هنرهای زایشی او در تاریخ و فرهنگ ایرانیان جاودانه خواهند ماند؛ ولو خاصمان بی خاصیّت و حسود و عقده ای، شبانه روز علیه او و خانواده اش و همسر فقیدش تبلیغات سمی پخش و پلا کنند. الماسی که درخشان و مایه دار باشد در هر منجلابی نیز که انداخته شود، هرگز و هیچگاه از ارزش گوهری آن، خردلی کاسته نخواهد شد.
آقای میلانی گرامی که عمرش دراز باد، واقعا به موقع و به جا، حرف حقّ را زده است. آفرینهای من بر او باد. اصلا مقایسه ملکه «فرح دیبا» با دیگران، کاری نه تنها سخیف و حقیر و بی جاست؛ بلکه نقش و تاثیر و فردیّت و شخصیّت و اهمیّت وجودی انسانها را نسبت به آنچه که به ذات خودشان در آشکار کردن هنرها و فروزه ها و توانمندیها و استعدادها و درجه فهم و شعور و آگاهی فردی هستند و همچنین موقعیّتهایی که دارند و ایفای نقش میکنند، به معنای خلط مبحث کردن است. به معنای نفهمیدن تفاوتها و ظرافتهای عمیق منحصر به فرد بودن انسانها و شخصیتها است. انسان میتواند روش مقایسه ای را در باره بسیاری از موضوعات، چه در دامنه تاریخ و فرهنگ ملّی، چه در دامنه تاریخ و فرهنگ دیگر کشورها و غیره و ذالک اجرا و پژوهش کند؛ ولی نه از مواضع عقیدتی و ایدئولوژیکی و تمایلات و اغراض سیاسی و رقابتی بسیار حقیر و رذلگونه. من همچنان کما فی السّابق تاکید مبرم میکنم که نه تنها تاریخ ایران تا امروز نوشته نشده است؛ بلکه همانطور که بارها گفته ام دوران شاهنشاهی «سلسله پهلوی اول و دوم» را باید در «پرانتز» گذاشت؛ زیرا سلسله ای منحصر به فرد با نقشی فوق العاده شگفت انگیز در تاریخ کهنسال ایران بوده است. همچنان میگویم و تاکید میکنم که نود و نه درصد آنچه اشخاص مختلف در باره تاریخ و فرهنگ ایران تا امروز تحریر کرده اند و منتشر شده است، پشیزی ارزش ندارند؛ زیرا به اغراض سیاسی، عقیدتی، ایدئولوژیکی آلوده اند. آن یک درصد باقیمانده نیز اگر آثارشان ارزشی دارند، به دلیل «اینفورماتیو بودن/اطّلاعات موثّق داشتن» است که ارزشمند هستند؛ نه به دلیل تجزیه و تحلیل موضوعی به نام تاریخ؛ زیرا تحلیلگری تاریخ به ذهنیّت فلسفی منوط است؛ طوری که پژوهشگر بتواند در پروسه تحقیقاتی خودش، خردلی نشانه از فلسفه تاریخ را در قلمفرسائیهایش انعکاس و تبلور دهد. وقایع نگار رویدادهای تاریخی، هرگز «مورّخ» محسوب نمیشود. در تاریخ کهنسال ایران تا امروز در هیچ نقطه ای از ایران و جهان، مورّخی به وجود نیامده است. حتّا همان «طبری» نیز مورّخ نیست؛ بلکه رویداد نگار است. خودش نیز در همان جلد اول اثرش بر «راوی بودن خودش» تاکید میکند. همینطور زنده یاد «احمد کسروی»، مورّخ نیست؛ بلکه پژوهنده ای راستمنش محسوب میشود.
از اینکه آقای میلانی گرامی همّت کرده اند و در فضایی از نفرتهای کمپلکسی و خصومتها و کینه توزیهای هیستوریک به معرفی گوشه ای بسیار کوچک از شخصیّت توانا و نیرومند و سیمرغگونه ملکه «فرح دیبا» اذعان و تاکید کرده اند، واقعا دلشادم و امیدوار، زیرا میفهمم که هنوز «جوانمردی و بیدارفهمی و دلاوری ایرانی»؛ برغم اینهمه صدماتی که در طول تاریخ دیده است، همچنان با قوّت و نیروی شادی آفرین، شعله ور و تابان است.
شاد زی و دیر زی!
فرامرز حیدریان
افزودن دیدگاه جدید