خامنه ای، مانعی که باید حذف شود؟

در حالی که مخالفان حکومت، هنوز توانایی عرض اندام فیصله بخش را ندارند، به نظر می رسد که زمزمه حذف خامنه ای  هم در درون حکومت و هم در خارج از مرزها دارد قوت می گیرد. 
قبلا اسرائیلی ها به تلویح و تصریح ، به امکان حذف «عالی ترین مقامات» اشاره داشتند. دیروز در مناظره الویری با شکوری راد، در حالی که شکوری راد  روی شکاف در سپاه و بسیج مکث می کرد، الویری آشکارا از حذف خامنه ای به عنوان یک‌ گزینه حرف زد. همین مطلب را احمد نقیب زاده در گفتگو با یورونیوز با شفافیت بیشتر مطرح کرده است. او همچنین تاکید کرد که روس ها در حکومت و بویژه سپاه نفوذ وسیع دارند و همه چیز به تصمیم کرملین مربوط می شود. 
سوال این است که امکان ترور خاموش خامنه ای- از نوع ترور احمد خمینی و رفسنجانی- و تفاهم میان ائتلافی در داخل با ترامپ و پوتین و یک کودتای بیتی را تا چه میزان می توان جدی تلقی کرد؟ 
پوتین و ترامپ بر سر خلع سلاح اتمی ج.ا. تفاهم دارند . شاید ترامپ آماده باشد، در ازای گرفتن امتیازاتی در رابطه با چین، ایران غیر اتمی و فارغ از داعیه امپراطوری شیعه را هم به روسیه واگذار کند و پروژه بازسازی ائتلاف سپاه - روحانیت و مافیا بدون خامنه ای، تحت حمایت روسیه کلید بخورد.
در هر حال یک نکته مسلم است: در حالی که تاریخ مصرف خامنه ای تمام شده و زیر پای او هم خالی شده، ظاهرا  انتظار مرگ طبیعی او، بیش از حد به درازا کشیده است. گروه های برخوردار حاکم تا کی وجود یک جنازه سیاسی را برتخت رهبری تحمل خواهند کرد؟ 
اصلاح  طلبانی که از ترس آشوب و هرج و مرج و قدرت گیری بیشتر جریاناتی نظیر جبهه پایداری، خواستار تحمل خامنه ای بودند، اینک به این نتیجه نزدیک شده اند که تداوم حکمرانی خامنه ای، کشور را به سمت فروپاشی و هرج و مرج سوق می دهد. همین نظر در بخش های بزرگی از سپاهیان، روحانیون و گروه های ثروتمند و برخوردار کشور شکل گرفته است. 
در شرایطی که با چرخش رادیکال در راهبردهای کلان ایالات متحده، همه جهان سیاست دستخوش زمین لرزه شده است، نمی توان نسبت به تاثیرات آن در ایران بی اعتنا بود. هر تصمیمی که بازیگران بزرگ در جهان و در ایران ، برای تعریف جایگاه ایران در جهان پسازلزله بگیرند، مرتکب این کودنی نخواهند شد که روی اسب مرده، شرط بندی کنند. 
خامنه ای با پایان محور مقاومت، بن بست بازدارندگی اتمی و بر زمین کوفتن اقتصاد ایران، تمام شده است. ج.ا. و روس ها دیگر به او به عنوان بخشی از راه حل نگاه نمی کنند و تنگی وقت، انتظار مرگ طبیعی را ناموجه می سازد. در درون نظام، به شمول اصلاح طلبان، گزینه های ائتلافی زیادی قابل تصورند که بتوانند حمایت بخش های اصلی گروه های برخوردار حاکم ، روسیه و ترامپ را با خود داشته باشند.
یک ایران با ثبات و بدون جاه طلبی، در منطقه پرآشوب و ثروتمند خاور میانه، احتمالا در جغرافیای پسا زلزله، برای همه قدرت های بزرگ جهانی از آمریکا تا چین، روسیه و اتحادیه اروپا می تواند مطلوب تر از کشوری تکه- پاره شده و کانون آشوب های بزرگ منطقه ای باشد. وداع با جاه طلبی های اتمی و منطقه ای و تاکید بر ضرورت ثبات، می توانند برگ های برنده ائتلاف پسا خامنه ای باشند.
احمد پورمندی