اهمیت مذاکرات فنی برای مسیر پیش رو

هر قدر که طرفین با احتیاط درباره پیشرفت مذاکرات صحبت کنند، دور سوم این گفت‌وگوها به دلیل حضور کارشناسان فنی می‌تواند به نقطه عطفی مهم در این روند تبدیل شود. در واقع در مذاکرات کارشناسان است که اطلاعاتی کلیدی بین دو طرف رد و بدل خواهد شد که سیاستمداران باید بر‌اساس آن اطلاعات تصمیم بگیرند.

هرچند که موضوع گفت‌گوهای فنی اعلام نشده است، اما انتظار می‌رود که نظرات کارشناسان آمریکایی و گزارشی که در اختیار دیپلمات‌های کشورشان قرار می‌دهند، بر خواسته‌ها و مسیر پیش رو اثر بگذارد. استیو ویتکاف که به نمایندگی از آمریکا در این مذاکرات حضور دارد، متهم است که در چنین مذاکراتی تجربه و دانش کافی ندارد.

نگاه آقای ویتکاف به سیاست خارجی و مواضعش، به شکل قابل توجهی به مواضع شخص دونالد ترامپ نزدیک است و هنوز نتوانسته است حمایت گروه‌ها و ناظران نزدیک به اسرائیل را جلب کند. آن‌ها نگرانند که آمریکا در این مذاکرات به توافقی شبیه به برجام رضایت بدهد.

از طرف آمریکایی وظیفه ارزیابی نظرات کارشناسان ایرانی و مدیریت هیئت فنی آمریکایی برعهده یکی از مدیران وزارت خارجه این کشور به نام مایکل آنتون است؛ یک نویسنده به شدت محافظه‌کار که برخلاف آقای ویتکاف تجربه کار سیاسی و حتی حضور در شورای امنیت ملی آمریکا را دارد. با این حال او نیز سابقه‌ای در مذاکرات هسته‌ای ندارد و بیشتر به دلایل سیاسی و ایدئولوژیک در دوران حضور ترامپ در قدرت به مناصبی دست یافته است.

او از سوی مارکو روبیو، وزیر خارجه آمریکا برای ریاست گروه کارشناسی کشورش انتخاب شده است؛ کسی که اصرار دارد ایران باید به کلی از غنی‌سازی اورانیوم دست بکشد.

در نهایت آنچه در مذاکرات فنی رد و بدل می‌شود، می‌تواند به مستنداتی برای استدلال‌های دو سوی این اختلاف‌نظر در محافل سیاست‌گذاری واشنگتن تبدیل شود. طرفداران توافق با ایران که به دکترین انزواطلبانه و رئالیستی آمریکا باور دارند، به دنبال شواهدی هستند که ثابت کند ایران آمادگی دارد در برنامه هسته‌ای عقب‌نشینی کند. در مقابل مخالفانی که معتقدند لغو یا کاهش فشارها و تحریم ایران، به قدرت گرفتن جمهوری اسلامی می‌انجامد، منتظر شواهدی هستند که انگیزه‌های ایران را زیر سوال ببرد.