از خود سوال می کنم ! بعنوان یک فعال سیاسی،اجتماعی ،یک نویسنده و تاحدی فعال در عرصه هنرسه ترکیبی که امکان می دهد نه با خشکی ایدولوژیک یک معتقد چپ ویا راست با زندگی ،با مردم وگذران زندگیشان در تماس باشم . بعنوان یک نویسنده با حساسیت از نزدیک دنبال کنم تحولات جدی درنوع زندگی وتفکر نسل جوان ایران را!
نسل جوانی که با هزار زبان با ما سخن می گویند. از آرزو هایشان ،از زمانه سختی که بر آن ها می رود ،از امید ونا امیدیشان و نهایت از تلاششان برای رهائی از وضعیت موجود. نسل جدیدی که با تمام سختی ها تلاش کرده نه در سیمای مذهبی ومتحجر هزار چهارصد ساله، نه در قالب سیاست و روشی که نظام حاکم بر ایران که چهل سال است آنرا تعقیب می کند و بر جامعه جوان ایران تحمیل می نماید!ظاهر شود.
نسلی که حاضر به پذیرش این عقب ماندگی نیست وبا چنگ ودندان از موجودیت خود درسیمای مدرن وهمگام با تحولات جهان مدرن در عرصه های مختلف دفاع کرده وحرکت می کند .
حرکتی پویا که متاسفانه ما جریان های سیاسی پیر گشته در خارج از کشور که هیچ ارتباط نزدیکی با این نسل نداریم قادر به درک عمیق خواسته های آن ها ،تلاش سخت وخلاقه آنها نیستیم. عمیقا نه سینه سپر کردن آنها در برابر گلوله های رژیم جانی ، نه رقص وترانه های آنها ،نه شعارهای آنها ونه تلاششان برای رهائی از این جهنم جمهوری اسلامی را نمی بینیم.
نمی بینیم که متاسفانه امروزتلاش می کنند هر گونه که شده با درس خواندن ،زبان یاد گرفتن ،واز تمام ظرفیت های خانواده استفاده کردن از کشوری بنام جمهوری اسلامی بگریزند . ما از هراس ،از ترس بی چشم انداز آینده ، از رنج بیکاری ،عدم امکان ازدوج از تشکیل خانواده ،بی پولی و.. آنها بی خبریم .هیچ گونه احساس مسئولیتی در قبال آن ها نمی کنیم وشده یکبار از خود نمی پرسیم چرا ؟این نسل جدید که سیمای امروز ایران را بنمایش می گذارند!این چنین شتابزده این سرزمین را ترک می کنند؟ چرا کوچکترین تمایلی به این سازمان های باقی مانده در پوسته قدیمی که هنوزدر گیر دار بحث وجدل در مورد درستی ونا درستی انقلاب اسلامی ،دوران پهلوی و خرده ریز هائی مانند ثابتی هستند ندارند ؟
این همه کنگره ،این همه اعلامیه ،ساعت ها بحث وجدل در کلاپ هاووس نتیجه عملیش برای این نسل که ما دودستی به شعار آن ها "زن ،زندگی ،آزادی "چسبیده ایم بی آن که کوچکترین ارتباط وشناختی از آن ها داشته باشیم چیست؟
"جا دارد سر تعظیم فرود بیاوریم در مقابل خانواده هائی که با فروش فرش زیر پای خود ،با رهن نهادن خانه خود بکمک فرزندان خود می شتابند یاریش می کنند هر طور که شده درس بخوانند و از این جهنم جمهوری اسلامی که آتش بر هست ونیست این سرزمین زده بگریزند.
با بهره گیری از درس و توانائی ها خود حداقل آن ها یک زندگی آرام وشکوفا برای خود بسازند. غم انگیز است این همه مهاجرت نیروی جوان ومتخصص که هیچ چشم اندازی ،هیچ بارقه امیدی ،تحولی نمی بینند. جمهوری اسلامی حرف وحسابش معلوم است ."هادسی" نشسته بر دروازه جهنمی بنام وطن که جمهوری اسلامی ساخته با نوشته ای بر بالای سر "هیچ امیدی در این جا نیست"دانته
ما چه؟ ما نیرو های سیاسی که سال هاست با نام های مختلف حاصل از انشعاب ها اما با همان محتوی قبلی که نه نقشی در تحولات داریم ، نه حرکتی امید آفرین در راستای شکل دادن بیک ائتلاف ملی وگسترده و نه حاضر به تجدید نظر در باور های صلب خود آن روی دیگر دامن زننده بر نا امیدی مردم نیستیم؟ما نیز اگر دقیق به نتیجه نیم قرن فعالیت خود بنگریم تصویری روشن تر ازنوشته "هادس" بر بالای سر خودنداریم. "این جا هیچ امیدی نیست".
سخن از استبداد رژیم جمهوری اسلامی ومبارزه با آن می کنیم. اما آنچه در عمل روزانه خود پیش می بریم نتیجه ای جز کوبیدن برطبل جدا سری ،باد دادن خرمن های گذشته ،چشم بستن بر عمل کرد های مثبت پنجاه سال حکومت پهلوی جهت قرار دادن ویرانه ای بنام ایران "محصول دویست و اندی سال حکومت قاجاری" درمسیر ترقی وتجددنیست.
سیاق و روشی که سال هاست این نیروهای به اصطلاح آزادیخواه واپوزیسیون جمهوری اسلامی بر آن پای می فشارند. پای فشردنی که حاصل آن چیزی جز نفاق افکنی و ایجاد تشتت در امر مبارزه با جمهوری اسلامی نیست !
از مهم ترین وظیفه عاجل خود در راستای مبارزه با جمهوری اسلامی می گوئیم .اما در عمل با دمیدن بر شیپور جدا سری وصف مستقل مانع از شکل گیری یک ائتلاف ملی و فرا گیر می شویم .بی آن که خود بر نامه ای جامع و منطبق برواقعیت ها ،خواسته ها ،شعار ها و آنچه که جامعه جوان وامروز ایران طلب می کند داشته باشیم .
نیروئی متفرعن و خود شیفته که هرگز یک برنامه دقیق ،ریز شده وقابل انطباق با جامعه امروز ایران که محصول ماه ها تلاش متخصصان وصاحب نظران در عرصه های مختلف اجتماعی ،سیاسی ،اقتصادی ،فرهنگی و ایجادگری باشد داشته باشیم .اما چه باک ....... ادامه دارد ابوالفضل محققی
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
دیدگاه‌ها
Babak Sasani
Babak Sasani
آقای محققی بسیار عزیز، با سپاس بسیار از تلاشهای کار آمد شما در روشنگری، بسهم خود من نیز بنا به تجربه های خود در ایران و سوئد به این بر آورد رسیدم که سد راه دریافت و بینش برخی هم نسلهای سیاسی شما و من ( البته در رده های گوناگون)از آنچه در گفتارتان شماره کردید رسیده ام . این دیر کرد یا ایستائی ، بگمان تجربی/ دانشی محدود من میتواند به عوامل زیر هم گره خورده باشد،
۱- تنها از نگر سیاسی ( با شناختی که از سیاست دارند ، قدرت، بگو زور) به جامعه می نگرند. مثلن نمی اندیشند که درونمایه پهلویها در هنر ترانه سرایی/ خوانی، گوگوش، ویگن، هایده، رامش ، دلکش مرصیه، بنان و نیز آهنگسازانی چون یاحقی، بدیعی، کسایی، و شاعرانی چون سهراب، فروع، بهبهانی، و صد ها دیگر نیز..... پس انداز و در لبهای نسلهای تازه زمزمه میشود.
۲- فاصله ی تئوری ( در همه ی زمینه ها از علوم دقیقه گرفته تا جامعه شناسی و دیگر علوم انسانی ) با عمل در کشورهای کم رشد زیادتر از کشورهای پیشرفته بوده است. مثلن در کشوری مثل سوئد یک استاد اقتصاد دان معمولن تجربه کار و مسئولیت مدیریتی در شرکتهای صنعتی و تجاری را دارد. ولی در ایران حتی زمان شاه یک استاد فقط درس میداد( یا درس پس میداد) و آموخته هایش را در عمل محک نزده بود.
از موارد بالا بیشتر میشود شمرد که نمیخواهم وقت با ارزشتان را با زیره بکرمان آوردن بگیرم.
با درودهای میهنی
دوستدار تان
جناب محققی، من زبانم بند…
جناب محققی،
من زبانم بند آمده است که چگونه مردی در سن و سال و تجارب شما در این حد در مورد این خاندان ذلیل و این قمارباز حرفه ای و رقاص دیسکوتک ها و دستبوس ترامپ و نتانیاهوی خونخوار و جگرخوار کودکان فلسطینی در اشتباه است!
اشتباه چنان بزرگ است، که به خیانت می ماند! من شما را نمی شناسم! نمی دانم واقعا چنین نوشته هایی از قلبت می آید یا بابت آن پول می گیری!؟ بهر حال شما را به وجدان خودت می سپارم! اگر سر سپرده ای، امیدوارم که جوهر قلمت بخشکد و کیبوردت اعتصاب کند از نوشتن! و اگر نیستی، کمی فکر کن و از .... آقا رضا بیا بیرون! این سلولهای مغز هم کمی برای فکر کردن است!
مومنت مومنت
کلیدواژه ی شعار رضاشاه روحت شاد
یعنی شرمگین از راهی که رفته بودیم و استقبال از سنجاق شدن به اصل نظام ایرانساز پادشاهی پهلوی
یعنی
ای شاه ایران برگرد به ایران
من هم برای آقای محققی و هم…
من هم برای آقای محققی و هم آقای توکلی که با سعه صدر همه مطالب را منعکس میکنند احترام قائلم ولی تعجب میکنم چرا آقای محققی در کمرکش کوه ایستاده است.
چرا در ستایش از پهلوی تا قله نمیرود؟ چرا چپ را تا ته لجن‌مال نمی‌کند؟ چرا همه شهدای فدایی مثل حمید اشرف و پویان و احمدزاده را تا ته لجن‌مال نمی‌کند که علیه مملکت گل و بلبل محمدرضاشاه هفت‌تیر کشیدند؟ چرا تمام لنین و مارکس و اندیشه چپ را به لجن نمیکشد و رک نمی‌گوید نهایت ارزویش زمان شاه و نهایت نهایت آن هم له‌له زدن و بوسیدن کف پای نظام سرمایه‌داری است؟
چرا وسط کمرکش ایستاده‌ای مرد؟! برو بالاتر... مثل فوکویاما هوار بکش «لیبرال دموکراسی غربی» پایان تاریخ است. لنین و مارکس و چپ و... سیخی چنده!؟ استثمار چیه؟! دم کسی که حمید اشرف خائن به مملکت اعلیحضرت رو زد گرم .. ای کاش من هم یک ساواکی بودم. ای کاش من هم در تیر خلاص زدن به جزنی و ظریفی در تپه‌های اوین بودم...
البته همه اینها را به کنایه میگویی ولی سرت را بالا بگیر و به صراحت بگو مرد! از چی میترسی؟!
In reply to من هم برای آقای محققی و هم… by بچه تهرون
کسی که حمید اشرف را می ستاید…
کسی که حمید اشرف را می ستاید خود حمید اشرف است «امامخمینی»
حمید اشرف و سایر تروریستهای جنایتکار هنوز به قدرت نرسیده یکدیگر را به جرم عاشقی اعدام می کردند و کودک یک دیگر را نیز می کشتند. شما هرکدام یک تیر خلاص زن بودید و مشکل تان این بود که چرا خلخالی افتخار تیر خلاص زدن را به شماها نمیدهد. کجا شماها یک تیر خلاص زن را محکوم کردید بجز هورا کشیدن؟ یک نگاه به آینه بکن... حمید اشرف عزیز را می بینی. و اگر دیدی به او بگو همچنان مثل کبک سرش زیر برف است. شماها در دادگاه تاریخ بعنوان تروریست و ادمکش، بخاطر عدم آگاهی تان بخشوده میشوید اما بخاطر اصرار بر مهر تایید نهادن بر اعمال نادانانی مثل حمید اشرف سزاوار صدها سال زندان در جهنم بیرون از جوامع انسانی هستید. تو هنوز هم خطرناکی و اگر زمان شاه دستم به تو میرسید تو را به ساواک لو میدادم که یک جایی در اوین تو را به زنجیر ببندند. جایی که لیاقت امثال تو هست و حمید اشرف.
شازده اسالله
مثل اینکه هوا داغ کرد و باز هم سر و کله ایشون پیدا شد. اگر دردی داری مثل مردم عادی درد تو ابراز کن و اقای توکلی هم با خلوص نیت این صفحه را برای شما و ما و هر انسانی که حرفی برای گفتن دارد باز گذاشته است تمامی مطالب شما قبلا و حالا هم نه طنز و نه کنایه و نه من واقعا درک نمی کنم
در ضمن در تمامی مطالب پیش از این ستایش از پادشاه و پادشاهی بود و اینکه هفتاد میلیون در کوچه و برزن نام رضا شاه سوم را صدا می زنند ولی نمی دانم چرا الان مایوس شده اید
دوست عزیز صبر داشته باشید ببین این اقای چریک سابق و هنرمند فعلی چطور به قول ان دیگران انقلاب ایدولوژیکی کرده و شما هم دوست من غصه نخور اون ده میلیون بقیه هم از خواب بیدار خواهند شد و نام رضا شاه سوم را فریاد خواهند کرد
قربانت و با سپاس از اقای توکلی
که روز بروز موهای سفید شده اش هم از دست من و تو ماها رو به ریختن است
مومنت مومنت
خاندان پهلوی یک سوتی بود که از دست غرب در رفت و افتاد تو بغل مردم ایران البته هیتلر باعث شد که هواس غربیها پرت بشه.
از اونجایی که ملت ما خیلی باهوش و نمک شناس هستند این موهبت را با جفت پا لگد زدند انداختند بیرون.
الان تاریخ ایران برگشت به جایی که می باید باشد. دوره قاجار باید به ج.ا. اسلامی ختم می شد که پهلویها نگذاشتند و ملت هم حقشونو کف دستشون گذاشتند و حالا ملت دارند لذت نتیجه کارشون را می برند. بخورید و کیفش را ببرید. خداوند به هر ملتی به اندازه ای می دهد که می فهمد و لیاقتش را دارد
.ملت عصبانی.
آیا " پروژه شکوفایی ایران " ، ادامه همان " پروژه دروازه تمدن بزرگ " است ؛ که شکست خورد و به پروژه "انتظاز از مهدی موعود" ختم گردید ! ؟
- نه شاه. نه شیخ. گزینه سوم !
افزودن دیدگاه جدید