دولتهای تمامیت حواه ، جنگ و جنبش انقلابی

د ر ۸ سپتامبر: در گردهمئی وسیعی
در کاتماندو، پایتخت نپال، در اعتراض به فساد ساختاری و انسداد سیاسی، دههاهزار شرکت کننده به دعوت یک« ان ج او»حاضر شدند، این تضاهرات اگرچه رهبری مشخصی نداشت،به یک جنبش اجتماعی تبدیل  شد.همزمان پلیس در پی متفرق کردن تجمات ابتدا گاز اشک اور ،گلوله پلاستیکی و سپس اسلحه گرم بکار برد.
در ۱۲ سپتامبر: رییس جمهور ، رئیس  
سابق قوه قضائی خانم کارکی را به عنوان نخست وزیر موقت  معرفی ، پارلمان را منحل و انتخابات زودرس را در ماه مارس سال اینده اعلام کرد
در ۱۳ سپتامبر: با بازگشت ارامش  نسبی به کشور ، دولت موقت ‌امار تلفات انقلاب کوتاه مدت نپال را اعلام کرد: ۵۰ نفر کشته و ۱۳۰۰ مجروح »


اما نگرش و تجزیه تحلیل دقیق تر این حوادث ما را به پاره ای ویژ گی های انان رهنمود میشود : 
۱ ــ در انقلاب های ، نپال، بنگلادش، مصر ویژگیهائی را شاهدیم که در ایران و تا اندازه ای سوریه انرا نمی بینیم، یعنی اینکه سیستم نظامی سیاسی در این کشور ها به مراتب اسان تر تسلیم خواسته های مردم شدند.
۲ـ اما دسته دوم، از جمله ج ا و در گذشته رژیم استالینی و المان نازی وبه سخن دیگر نظام های تمامیتحواه در مقابل جنبشهای مردمی و انقلاب ها سخت جانی بیشتری نشان داده و میدهند.

توتالیتاریسم و انقلاب
توتالیتاریسم   تمامیت خواهی ، یکی از بدترین انواع دیکتاتوری است مبنی بر تسلط  بر افراد انهم نه تنها بر .زندگی سیاسی بلکه  در زندگی  خصوصی و در فعالیت های اجتماعی است.
(برگرفته ازکتاب توتالیتاریسم اثر                              
) هانا آرنت  
نگرش و گفتمان توتالیتاریسم ویژگی هائ این نوع حاکمیتها را بدست میدهد که جنبش دموکراتیک میبایست به انها توجه داشته باشد.
۱ــ این رژیم ها تبلیغات مبنی بر ائدئولژی را به عنوان یکی از دو پایه حیات خود ارزیابی میکنند، از اینرو ما با نیروهای امنیتی انتظامی روبرو هستیم که بر اساس منابع موجودحداقل به اندازه ای که  به عنوان یک پلیس اموزش  دیده اند ، وقت و سرمایه  برای اموزش ائدئولژیک انهاـ به هدر رفته(منبع اسناد سپاه)
۲ـ
حاکمیت های ایدئولژیک بر مبنای ایدئولوژی اخرالزمانی فکر میکنند: مهدی در نبرد نهائی به یاریشان خواهد شتافت همچون هواداران ج ا.؛ یاهمچون نازی های المان تا انتها در رویا و توهم برپائی « رایش هزار ساله »  و یا کمونیست های استالینی در توهم برپائی جامعه کمونیستی که همه چیز در پای ان میتواند و باید قربانی شود در شوروی استالینی میلیون ها اکرائینی ، قفقازی  و قزاق در پای رویای مزارع اشتراکی استالینی به مسلخ برده میشوند، توهمی  که کشاورزی روسیه را هم برای همیشه به خاک سیاه نشاند.

۳ــ سبعیت بیش ازحد دستگاه سرکوب ډر این کشورهاکه با توجه به شستشوی مغزی کارگزآرنش و ذوب شدنشان  در ایدئولژی ،که  وصول به کعبه موعود  هر وسیله ای را مجاز میشمارد،قابل توضیح است..


: حال مسئله رآز دید دیگری می نگریم
در کامبوج یک چهارم جمعیت کشور تنها در عرض چهار سال از سوی خمرها در اردوگاه های کار یا بر اثر تیرباران  سر به نیست شدند، مع الوصف برادر شماره یک در اخرین روز های حیاتش ضمن مصاحبه ای اعلام کرد که راه رفته درست و قربیانیان داده شده ناگزیر بوده اند
در المان نازی هیچکدام از مقاومتها و کودتا ها بر علیه رژیم به نتیجه مطلوبی نرسید نازی ها حتی هنگامی که توپهای ارتش سرخ ستاد هیتلر در برلین را میلرزاندند از کشتار مخالفین دست نرنداشته بودند، حیرت انگیز است که بخش بزرگی از این اعدامها نه از میان گروه های اپوزیسیون، نه در میان گروههای پارتیزانی المانی روسی ، بلکه در میان اعضای گروه های موسیقی جاز ، خوانندگان مشهور که ظاهرا پاره ای اشتباهات سیاسی را مرتکب شده  بودند، یا شخصیت های منفرد  مانند کشیشهای روشن اندیش‌بودند..
این واقعیتهای تاریخ دیروز و امروز بشری  پرتوی ژرف بر  امواج درداور و تاسف بار اعدامهائی می افکند که این روزها در حالیکه رژیم سراشیب سقوط را طی میکند، بدان دست مییازد و روزی نیست که مبارزی از میان پادشاهی خواهان، جمهوری خواهان، اقوام و رزمندگان زن، زندگی، ازادی به طناب دار دژخیمان سپرده نشود.

در شوروی استالینی کشتار بخشی از « عناصر نامطلوب » درست‌ در روز هایی  صورت گرفت که نازی ها در حال پشروی در خاک روسیه بودند،
شاید با توجه به این فاکتهای تاریخی بتوان دریافت چرا اکثر این ڕژیمها همچون المان نازی، خمرهای سرخ... به کمک ارتشهای خارجی سرنگون شدند و همچنین بتوان دریافت که چرا در نوار غزه با وجود انکه اکنون اکتریت مردم به هیچ وجه هوادار حماس نیستند، هنوز انها بر اریکه قدرتند.
  

چرا ما نه؟
چرا رژیم در استفاده از ماشینهای اب پاش  فشار قوی چینی ، انواع گلولهای ضد تظاهرات، بکارگیری انواع متخصصین از چین و روسیه بر علیه جنبش مجاز باشد، اما جنبش نتواند از متحدان خود استفاده کند؟    (   یکی از هنرمندان اپوربسیون)
در دههای اخیر هزاران ایرانی وطن پرست و ازادی خواه از جسم، جان، چشم و سلامت خود در مبارزه با رژیم وطن برباده ج ا کم نگذاشتند و از هر نوع سرمایه گذاری در خیابان و میدان دریغ نکردند، اما جنبش هربار در زیر تیغ خامنه ای و خدمه اش سربریده شد، و اگر ما اکنون از فرصت تاریخی هم پیمانی با اسرائیل استفاده نکنیم، بدون شک عاقلانه نخواهد بود
ایا اگر در خیزش بعدی پهباد های اسرائیلی  در پشتبانی تظاهرکنندگان در میادین ظاهر شوند، روند تسخیر شهرها تسریع نخواهد شد؟ 
به هوش باشیم که هنگامه طوفان نزدیک است.
ناخډا دلخوش این ابی ارام نباش
وای  از ان لحظه که هنگامه طوفان بشود