از سردبیری خبر آمده که خوانندهای نوشته است به فلانی بگوئید پروستات رهبری را رها کند.
من به این هموطن عزیز حق میدهم. چراکه در این روزگار، اینگونه درخواستها و فرمایشات، به اشاره انگشتی و فرستادن ایمیلی ثمر میدهد. شک دارم که اگر قرار بود حرفش را روی کاغذ بیاورد و توی پاکت بگذارد و رویش آدرس بنویسد و تمبر بچسباند و به صندوق پست بیندازد، یا به اداره پست برود، اگر بهکلی منصرف نمیشد، اقلاً صبر میکرد که چند بار دیگر بحث پروستات ادامه پیدا کند و تنها با یکبار تکرار، کاسه صبرش لبریز نمیشد