فرهنگ، هنر و فن‌آوری

علت عدم اطلاع بسیاری از این موضوعات مهم بواسطه عدم علاقه آنان و انحصار ارزش های اروپایی در فرهنگ مسلط است که تُرّهات دکارت یا کانت را مهم و معروف نموده و در مقابل دانش ابن سینا را بی اهمیت شمرده اند. لذا اگر کسانی در داخل ایران "امن یجیب" را تکرار می کنند، مشابهین ساکن خارج نیز "تسبیح" بدست "می اندیشم، پس هستم" را باز می گویند. درحالیکه تکرار طوطی وار نوشته های ثانوی بدون فهم نوشته اولی، خواننده را حداکثر به مسیحیان مومنی نظیر دکارت تبدیل خواهد کرد. چون کسی که دکارت را بخواند، همچنانکه من نیز پی

دست نزن بر لب من.
میان انگشتانت خونین میشود
Əl dəyməsin‭ ‬dodağıma
Qanar barmaq içində

هر انسانی در یک و یا چند مورد میتواند مستعد باشد اما نه همیشه سعی در آشکار کردن آنرا دارد.

ترک‌ها و ایرانی‌ها هزاران سال در سایه همدیگر زندگی کردند و هنوز هم این وضعیت ادامه دارد. دیروز در آسیای میانه و امروز در آسیای صغیر. این رابطه تاریخی را می‌توان گفت که تقدیر این دو قوم شده است. بعد از آمدن اسلام به ایران، ادبیات ایران از طریق مسلمانان عرب تأثیرات ادبی گرفت. دنیای خیال و ادب ایرانی شکل دیگری گرفت. با تأثیر دین و مذهب فرهنگ و لغات ایرانی دچار دگرگونی شد و این طبیعی بود. باید قبول کنیم که ترک‌ها از طریق ایرانی‌ها و جغرافیای ایرانی اسلام را پذیرفتند.

برای اولین بار یک زن ایرانی تبار از ایالت فلوریدا به مجلس نمایندگان این ایالت راه یافت.آنا اسکیمانی از پدر و مادری ایرانی زاده شده و فعالیت های درخشانی در زمینه اجتماعی در ایالت محل زندگیش داشته است. در زمینه دستیابی همگان به امکانات اقتصادی و همچنین برخورداری همه زنان از امکانات بهداشتی.او یکی از بلندترین صدا ها علیه قانون عدم مسافرت ایرانیان به امریکا بوده است. وی همچنین مخالفت آشکار خود را با محدود کردن امکانات بهداشتی برای همگان از سوی ترامپ بیان کرده است. در ویدئوئی روی یوتیوب او..

خاک بر سرت! نمی فهمی. دوستان هم نمی فهمند..
Kül başıyan! Anlamırsan. Dostlar da anlamır

باغیشلا منی سئوگیلیم، ایزین وئر یانینا گلیم
مرا ببخش عزیز دل، بگذار دوباره نزدت بیایم

برخلاف ترامپ که اسلام را دشمن غرب می پندارد، مورخین در سایه تحقیقات نو متوجه میشوند که این دین یک دین غربی ست. و تحت حمایت روم، رشد کرده است

حضور حکومتهای ستمگر بر سر مردم نه از توانائی های ویژه و غیر قابل برابری ِآنها، بلکه از ناباوری خود مردم به توانمندی ها و صلاحیتهایشان و بکار گیری آنهاست. تمامی حکومتها از مردم می ترسند. چرا که قدرت اصلی نه در دست آنانی که با ستم و خرابی در اوضاع اجتماعی- انسانی هر دوره ای به تخریب پرداخته و تعادل و توازن را محو میکنند، بلکه در دست کسانی ست که خارج از جعبۀ جادو های رخوت انگیز، بی هوش کننده و فراموشی آور ِهمین ستم پیشه گان، به آنچه در خود دارندباورمند باقی میمانند و اسیر توطئه های توهم آور ...

و چنین شد که پس از هزاران سال

“انسان بودن” معنی شد:

بگذار رویش خورشیدیان نوازش چشم تو باشد

بگذار تا خونم بهای عشق تو باشد

بگذار تا جانم هدیه زیبائی‌های تو باشد.