● جهان

نه در تعریف ملت خبره اند و نه در وطن انگاشتن محدوده ای.مانده اند سفیل و عریان و جز با اعطای وجاهت غیر مستقیم به جمهوری اسلامی کاری از دستانشان برنمی آید و بر کوس و طبل سکویی ها و فروزنده ها و داورها و دشنام گویان میکوبند و این نوع ادبیات را ارجح تر بر بیان حقوق ضایع شده هزاران ساله ترک و لرو کرد و عرب و بلوچ میدانند و با القای اینکه فقط جمهوری اسلامی مقصر هست بار را بر روی رژیم می اندازند٬حال آنکه شما تخم را کاشتید و رژیم پرورشش داد و هردو سرتاپای یک کرباسید!

چه خوشمان بيايد و چه نيايد، اگر به دنبال تحقق دموکراسی و حقوق بشر در ايران هستيم، نمی‌توانيم حق تعيين سرنوشت را ناديده بگيريم. تحقق دموکراسی و حقوق بشر درد دارد، به جراحی سختی می‌ماند که شايد جای زخمش تا هميشه باقی بماند اما ناگزير است. در واقع تا چند غده بدخيم در جامعه ايران درمان نشود، صحبت کردن از هر دموکراسی در آينده ايران ناممکن است؛ يکی از اين غده‌ها، مساله حق تعيين سرنوشت و ديگری، مساله رهايی زنان است

بیانیه ‘’استقلال و تمامیت ارضی، سرآغاز هر کار پایه سیاسی’’ ظاهرا بر علیه توافقنامه دو حزب دمکرات و کومله کردستان تنظیم شده است، اما این بیانیه تمامی جنبش های ملی-دمکراتیک خلقهای غیرفارس را هدف قرار داده است. با نگاهی به متن و ادبیات استفاده شده در این بیانیه لهن تحکّمی، قیم مآبانه و تهدید آمیز آن نشان از جوهره غیردمکراتیک این بیانیه دارد. این بیانیه خود را در نقد سه نکته (ملت بودن کردها و در واقع ملت بودن ترکها، بلوچها، عربها، ترکمن ها حتما با تصور ملت نبودن فارس ها!

● طرحی را که مطرح کردم و اکنون بر آن تأکید می ورزم، بر این پیش فرض استوار هست که: اگر قرار بر این هست که ساختار حکومت آیندهءِ ایران غیر متمرکز و تقسیم قدرتِ سیاسی و اقتصادی بصورتِ عمودی و افقی در آن بصورتِ فدرالیسم همگون و یا فدرالِ دوآلیسم رقابتی آنهم فقط بر مبنای جغرافیایی و ضرورت سیستم اقتصادی و نه بر پایهءِ اِتنیکی قومی عملی شود، تشکیل یک شورایِ ملّی بر اساس فدرالیسم از بالا با مشارکت نمایندگانِ حقیقی از کلِ استانهایِ جغرافیای حقیقی کشور اوّلینِ قدمِ مثبت در این مسیر و...

با مروری که بر فرایند تشکیل سازمان های سیاسی ملت عرب داشتیم و چنین نیز با بررسی کوتاه برخی حوادث شناخته شده در جنبش ملت عرب، به جرات می توان گفت که انتفاضه مردمی 15 آوریل سال 2005 در تاریخ سیاسی ملت عرب جنوب غرب ایران به مثابه یک نقطه عطف تاریخی است. به همین لحاظ است که این حادثه در مبارزات سیاسی ملت عرب از جایگاه خاصی برخور دار است. مهم ترین ره آورد این انتفاضه توجه بخش بسیار کوچکی از جامعه جهانی به جنبش ملی ملت عرب در جنوب غرب ایران است.

اگر تلاشهای بسیاری از فعالان سیاسی در خارج از کشور و تعدادی از مبارزان داخل کشور درسالهای 83 تا 85 را منظور نکنیم، از ابتدای سال 89 تا کنون همراه با طیفی از فعالان سیاسی در خارج از کشور تلاش شبانه روزی کرده ایم تا روند گفتگو برای ایجاد همبستگی و اتحاد با احزاب اتنیکی کشور از جمله احزاب کردستان را جهت پیدا نمودن راه حلی برای ااستیفای مطالبات آنها تداوم ببخشیم. اما این گفتگوها علی رغم تشکیل اجلاس کلن در 7 و 8 ماه ژانویه 2012 تا کنون به نتیجه نرسیده و با اعلام توقف کامل آن از سوی اعضای اتنیک شو

از نظر نگارنده‌ فدراليسم تنها گزينه‌ی دمکراتيک برای ايران است، اما برگزاری همه‌پرسی در مورد آن بحران‌ساز خواهد شد، چرا که‌ اين تصور که‌ مناطق مرکزی ايران رأی مخالف و مناطق حاشيه‌ای ايران چون کردستان، آذربايجان، خوزستان، بلوچستان و ترکمن‌صحرا و حتی برخی از استانهای شمال و شمال شرقی کشور رأی مثبت به‌ آن بدهند، غيرواقعی نيست و اين منجر به‌ انشقاق بين ايرانيان خواهد شد. راه‌ حل تنها گفتگو و ديالوگ و مصالحه‌ است و بس. به‌ هر حال در صورت شکست پروژه‌ی فدراليسم اين احتمال بالاست که‌...

برای من تردیدی باقی نماندە است کە نویسندگان فارس زبان آریایی نژاد ! ذرەای عرق ملی و وطن پرستی ندارند و داعیە وطن پرستی آنان شعاری بیش نیست. تنها دغدغە آنان استثمار ملل غیر فارس و چپاول و غارت ثروت ملی آنان است. آنان بخوبی می دانند کە با ازدست دادن ثروت ملتهای غیر فارس قادر بە سیرکردن شکم خود نخواهند بود و تنها راە برای استثمار ملل ادامە روش فعلیست و این نقطە اشتراک تمام جریانات مختلف سراسریست.

ایران امروزی : ایران، نامی است که در سال 1314 به صورت رسمی بر این کشور گذاشته شده است ولی قبل از آن هم به صورت غیر رسمی در زمان صفویان و قاجاران استفاده می شده است که دلایل استفاده از این نام توسط صفویان و قاجاریان و دلایل رسمی کردن این نام توسط رضا شاه در مقاله مربوطه توضیح داده شده است

توضيح از تريبون: مي شد با استناد به چنين آثاري از جوانترين قلم به دستان آذربايجان، پايان دوران پيرسالاري در جنبش ملي آذربايجان را اعلام كرد. اما خوشبختانه دوران پيرسالاري در جنبش رهايي ملي آذربايجان اصلا وجود نداشت كه تمامي آنرا هم اعلام كنيم.

در مورد احزاب ارمنی که بر خلاف سایر احزاب قفقاز اکثرا در خارج ارمنستان تشکیل و فعال بودند چه بگوییم ٬بهتر است به جای تحلیل و بسط اشارات کوتاهی به ساختار و عملکرد این احزاب که در کنار احزاب دیگری در قفقاز ایجاد شده بودند

صدور بیانیه مبتنی بر توافقنامه مشترک میان "حزب دمکرات کردستان ایران" و "حزب کومله کردستان ایران"، و واکنش ها در قبال مفاد آن از سوی بخشی از اپوزیسیون دمکراسی خواه ایران، بار دیگر و اینبار وسیع تر و حادتر از هر زمان، موضوع تبعیض ملی- قومی در ایران و رویکرد نسبت به آنرا در کانون مباحثات سیاسی قرار داده است.

اگر این اندیشمندان چنین می نوشتند:" سرآغاز هر کارپایه‌ سیاسی حفظ دمکراسی، دیالوگ، درک متقابل و احقاق حقوق همه‌ آحاد مردم خواهد بود" نوید دیگری به‌ مردمان این سرزمین دیکتاتور خیز و دیکتاتور پرور می دادند. گرفتار شدن در فرهنگ و ایده‌های کهن این سرزمین، کارپایه‌ سیاسی مناسبی پیش رو نخواهد گذاشت.

از نظر کردستان نه‌ التزام به‌ تماميت ارضی که‌ تعهد به‌ حق تعيين سرنوشت سرآغاز هر کارپايه‌ سياسی می‌باشد! و از نظر کردستان اين حق است که‌ جای بحث و مجادله‌ ندارد.
ـ در باره‌ بيانيه‌ی جمعی از فعالين ايرانی در انعکاس به‌ موافقتنامه‌ حزب دمکرات کردستان ايران و حزب کومله‌ کردستان ايران ـ

اعتراضاتی که در دنیای مجازی از سخنان فروزنده شده همه از سوی افرادی از ملییتهای تحت ستم ایران بوده است. چرا که همفکران و همزبانان فروزنده هیچ اعتقادی به حق تعیین سرنوشت و ازادی انسانها در رقم زدن سرنوشت خود ندارند و تمامییت خواهی و حس برتری طلبی در یکایک آنان وجود دارد ن ابتدا به ساکن موضوع دفاع از تمامییت ارضی کشور از سوی هر شخص و سازمانی بدون هیچ دلیل و برهانی معنا و مفهومی غیر از دفاع از دیکتاتوری جمهوری اسلامی ایران نداشته و نخواهد داشت.

نه تنها وجود سرکوب و تبعیض بلکه حذف آنها نیز نه از «تعلق» قومی، نژادی و یا مذهبی و جنسی بلکه از ساختار سیاسی و فرهنگی ناشی می‌شود! با تبلیغ نمی‌توان این حقیقت را به یک عامل اکتسابی مانند «زبان» که هر کسی می‌تواند آن را بیاموزد یا فراموش‌ کند، کاهش داد. مدافعان تمامیت ارضی ایران نیز نه «فارس»ها بلکه همه اقوام ایرانی به مثابه یک ملت هستند که در سراسر کشور پراکنده‌اند. در مقابل، تأکید بر «نژاد آریایی» نیز نوع دیگری از قوم‌گرایی و در عمل، آن روی سکه «امت اسلامی» است!

در این میان چندین سال است که احزاب کردستان به همراه سازمان ها و احزاب دیگر ملیت های ایران با ایجاد ائتلافی به نام "کنگره ملییت های ایران فدرال" توانسته اند گامی مهم در زمینه ایجاد الترناتیوی جدی بردارند. الترناتیوی که پتانسیل آنرا دارد که بتواند ایران را در مسیر برقراری دمکراسی و آزادی رهنمون باشد. از همان ماههای ابتدای تشکیل این ائتلاف بزرگ سیاسی، مخالفت و ستیز با ان از سوی نیروهای سراسری اغاز شد و درست به مانند جمهوری اسلامی ایران شروع به اتهام زنی و تجزیه طلب معرفی کردن این کنگره مردمی...

آنچه که امروز ارائه می‌گردد در ارتباط با اقوام یا ملیت ها است. این مبحث از نظر سیاسی یکی از مسائل بسیار مهم و پیچیده برای استقرار و استمرار دموکراسی در ایران به شمار می‌آید که در شصت سال اخیر باعث حوادث ناخوشایندی در میهن و برای هممیهنان عزیز ما شده است.

از کی دولتهای ترک زبان ، زبان مشترک دارند ؟ چرا وقتی مقامات دولتهای ترک زبان باهم جلسه دارند، هر کس بزبان خودش صحبت می کنند؟ چرا شما می خواهید به جای زبان آذری برای ما ترکی استانبولی قالب کنی؟ چند در صد مردم ما زبان استانبولی را می دانند؟
نه زبانم را با کسی عوض می کنم و نه یک وچب از خاکم را به کسی می دهم. من یک وجب از تبریزم را با کل ترکیه عوض نمی کنم،

در بخش مقدماتي اين يادداشت که‌ هدف پايين‌‌آوردن آقاي دکتر مهرآسا از برج عاج را دنبال مي‌کرد تا رد ادعاها و نقد باورهاي ايشان، وعده‌ داده‌ بودم که‌ اين بحث را به‌ لحاظ مضموني نيز پي گيرم، اما دغدغه‌هاي ديگر زندگي مانع از انجام اين مهم تا اين لحظه‌ شده‌ بودند. اکنون با طلب پوزش از اين ديرکرد ناخواسته‌، اين بحث با آقاي مهرآسا ادامه‌ مي‌يابد.

اکنون از نسل کشی کردها در روستای قارنا 33 سال گذشتە است. حاکمان انقلابی هنوز بهایی بە گزارشات خودی و چاپ شدە در روزنامەهای وابستە بە خودشان ندادەاند. بانیان و قاتلان قارنا اکثرا زندە هستند و دارای پست و مقام بالایی در ایران کنونی هستند. تمام شواهد موجود و شرح مشاهدات بازماندگان نشان از آن دارند کە این کشتار سیاسی از طرف خود حکومت انجام شدە است. برنامەای کە جهت از بین بردن یک گروه اتنیکی مشخص طراحی شدە بود، پراکتیزە شد و بە مرحلە عمل در آمد.

به انار سرخ ساوه به عطرزعفران خراسان قسم/
به گل های زیبای قمصر کاشان /
به چشمان زیبای فرزندان کردستان/
به دستان زحمت کش زنان ومردان زابل/
به دشت های سرسبز سمنان وبابل/
به رودهای پر خروش مازندران قسم/
ایران من هرگز تجزیه نخواهد شد

اما آن چیزی که برای ما و فعالین حرکت ملی آذربایجان مطرح می شود آن می باشد که این شور و شوقی که در جامعه ما بوجود آمده، چگونه میتوانیم به پاسداری از این حرکت بپردازیم؟ زلزله آذربایجان واقعا یک فاجعه بسیار دردناکی برای ملت ما بود اما با بررسی دقیق آن دستاوردهای بسیار خوبی نیز برای ما داشته، که چگونه بر بحرانهای تشکیلاتی خویش غلبه کنیم.

ـ عدم تمرکز به معنی تقسیم اختیارات میان حکومت مرکزی و حکومتهای محلی برای کارائی و دمکراسی بیشتر ضرورت دارد. تصمیم گیری امور محلی در هر محل باید تا پائین ترین واحد تقسیمات کشوری توسط مردم محل انجام گیرد. حزب ما در ادامه سنت انجمنهای ایالتی و ولایتی قانون اساسی مشروطه، حکومتهای محلی را در سطح استان و شهرستان و دهستان و روستا پیشنهاد می‌کند.

توافقنامه مشترک حزب دمکرات کردستان ایران و حزب کومله کردستان ایران، که روز چهارشنبه 22 آگوست منتشر شد، انعکاس وسیعی را در رسانه ها به ویژه رسانه های کردی در پی داشت. این توافقنامه شامل 9 مورد به عنوان "اصول کلی" که مورد توافق دو طرف می باشد، و 5 مورد به عنوان "وظایف پیش از تغییرات سیاسی و سرنگونی رژیم" است. بدین ترتیب این توافقنامه به جز موارد اعتقادی دو حزب، شامل موارد اجرایی پنجگانه نیز می شود. از چند زاویه می توان توافقنامه مذکور را تحلیل نمود.

امروز جنبش سیاسی در جامعه فارس نمیخواهد که به آلترناتیوهای دیگری مثل برپایی یک "دولت چند ملیتی" در ایران بیاندیشد و اندیشه غیر دمکراتیک برپایی "دولت تک ملیتی" (فارسی) را به "دولت چند ملیتی" از نوع سوئیس و یا هندوستان تغییر دهد. آرزوی من اینست که غلبه واقعگرایی (پذیرفتن ایران چند ملیتی و به رسمیت شناختن آن) حداقل در بخشی از جنبش سیاسی جامعه فارس (در مرکز) بتواند راه پرهزینه یوگسلاوی را بر مردم ایران تحمیل نکند.

کارشناس برنامه اقای خلجی دلیل عدم کمک به زلزله زدگان از سوی دولت را سایه سنگین سیاست خارجی بر مسائل داخلی عنوان کردند. تنها دلیلی که برای توجیح این موضوع از طرف روشنفکر ان فارس ارائه شده است فقط همین یک جمله است : سیاست و مسائل خارجی و بین المللی ایران دلیل عدم رسیدگی دولت مرکزی ایران به زلزله زدگان است. حتی در تلوزیون صدای امریکا فارسی کارشناس برنامه علت چنین برخوردی از سوی حکومت مرکزی را در ترس رژیم از اشکار شدن خانه های کاه گلی و تضعیف قدرت ایران در مجامع بینالمللی تشخیص داده است!!!

تشکیل یک منطقه کرد در شمال سوریه (منطقه حایل) همچنان که در مورد عراق با اعلام منطقه پرواز ممنوع در منطقه کردنشین شمال عراق عملی گردید. اگر این منطقه در سوریه تشکیل شود، این منطقه نمی تواند تحت کنترل ترکیه قرار گیرد، هرقدر هم حکومت اردوغان برخلاف منافع ملی ترکیه در کمک به تحقق اهداف آمریکا در این کشورها از جان و دل مایه گذاشته باشد! این منطقه با کمک آمریکا و متحدینش زیر کنترل PKK قرار خواهد گرفت. در واقع رقابتی شدید بین بارزانی و PKK برای کنترل منطقه کردنشین سوریه در جریان است، چنان که بارزانی رهبر “اقلیم کردستان عراق” پیشنهاد واگذاری منطقه “قامیشلی” را به طیب اردوغان داده است.

هم رژیم و هم امریکا و بخشی از دولتهای ترکیه و آذربایجان با طرح شعارهای به غایت تند دنبال منافع خود هستند و نیروهای صادق جنبش را از افشاء انحرافات و شعارهای تند جنبش بر باد ده برحذر می کنند و می گویند هر کس بر علیه انحرافات افشاگری کند، به دشمن کمک کرده است. . ولی آن شگرد مال خمینی بود و بهره اش را هم برد و کسانی که آنروز ماهیت ملاها را می دانستند و بخاطر حفظ وحدت سکوت کردند، اولا گناهکارند، دوما تاوانش را دادند. پس امروز مبارزه با انحرافات ضروری است.

ترکیە از جملە کشورهای خاورمیانە است کە بیشترین میزان جمعیت و وسعت سرزمینی مناطق کردنشین را در حوزە جغرافیای سیاسی خود دارد. اما این میزان از جمعیت و وسعت سرزمینی، هرگز بە عنوان منابع قدرت تعریف نشد، بلکە کاملا برعکس، کردها از همان روزهای تشکیل ترکیە مدرن بعنوان تهدید امنیتی قلمداد شدەاند.

این نکته باریک بر رهبران و کادرهای ارشد احزاب شکل گرفته در جنبش ملی آذربایجان است که خود را نه ناجی کل ملت آذربایجان که نهادی در داخل جنبش ملی آذربایجان تعریف نموده و به صورت جبهه ای با سایر تشکیلات , نهادها و انجمن ها و شبکه ها و افراد مستقل همکاری جدی نموده و در مقابل رقیبان و متخاصمان جنبش ملی آذربایجان مواضع نزدیکی داشته وبا اتخاذ تدابیر همگرا گننده و اتحادگرا و با حفظ استقلال و موقعیت گروهی از کارها و برنامه ها و تاکتیکهای حزب گرایانه بپرهیزند و...

درست است که در جامعۀ بلوچ ناهنجاری هایی وجود دارد که البته دلایلی دارد اما واقعیت اینست که بالعکس این مرکزنشینانی که چنین تصورات ماورایی از بلوچ و بلوچستان دارند می بایست ذهنیات خود را تغییر دهند، متاسفانه همینانند که افراطیون و تجزیه طلبان را ترغیب و تشویق می کنند، و ما مردم، تنها کاری که میتوانیم انجام دهیم، این است تا انتظار رفتاری خردمندانه تر و مودبانه تر از ایشان داشته باشیم و از آنها بخواهیم تا لااقل توهین و تحقیرهای خود را در خفا نثار این مردم صبور و بردبار نمایند، نه در وبلاگ و رسانه.

اگر بر کارگران و زحمتکشان سرتاسر ایران از طرف امپریالیسم و سرمایه داری حاکم، ستم اقتصادی وارد میشود، خلقهای غیر فارس در معرض ستم ملی نیز قرار دارند و بهمین جهت نیز مبارزه قاطع و بی امان با ستم ملی در تمام اشکال آن، قبول اصل حق تعیین سرنوشت ملل و پشتیبانی بیدریغ از مبارزات دمکراتیک خلقهای تحت ستم ملی در جهت نیل به حقوق حقه خود، از وظایف مبرم نیروهای پیگیر انقلابی در ایران، محسوب میشود.

روزنامه نگار وفعال در زمینه حقوق بشر
با توجه به روند رو به گسترش تحریم دولت ایران این احتمال که دولت جمهوری اسلامی از طرق رسمی درباره حذف نام "عربستان" از گوگل با مدیران این شرکت گفتگو کرده بعید به نظر می رسد. خصوصا که، زمانی نه چندان دور سایت جستجوگر گوگل در ایران با یک تحریم دولتی مواجه شده و از سوی دیگر جمهوری اسلامی به دنبال اینترنت " حلال " است. در اینترنت حلال وملی ایران، قرار است این کشور به یک زندان بزرگ تبدیل شود.