مهدی نصیری

بعد از شهادت امام علی (ع) مردم کوفه، مرکز خلافت اسلامی، با امام حسن (ع) به صورتی گسترده بیعت کردند، در حالی که معاویه حاکم شام، همچنان سیاست طغیان و ناسازگاری با حاکمیت مشروع کوفه را دنبال می‌کرد و در عین حال پیشنهاد صلح نیز می‌داد.

امام حسن (ع) پس از ۶ سال حکمرانی، آماده شد تا در برابر معاویه صف آرایی کند اما در یک ارزیابی دریافت که اکثریت مردم خواهان مقاومت و جنگ با معاویه نیستند.
امام کمترین تلاشی را برای وادار کردن آنها به جنگ نکرد و دست به یک رفراندوم و نظر خواهی در میان مردم زد.
امام حسن خطاب به مردم اعلام کرد:

«اگر آماده نبرديد، صلح را رد كنيم و با تكيه بر شمشيرمان كار او را به خدا واگذاريم؛ اما اگر ماندن و زندگی را دوست داريد، صلح او را بپذيريم و برای شما تأمين بگيريم».
در اين هنگام مردم از هر سوی مسجد به فرياد در آمدند و با نداي «البقيه، البقيه» (ماندن، ماندن) صلح را خواستار شدند و امام قرارداد صلح با معاویه را امضا کرد. (نزهة الناظر، ج ١ ص ٧٧)

خبرها مجددا حکایت از توقف مذاکرات برجامی دارد و احتمالا جمهوری اسلامی دوباره از تریبونهایش استدلال همیشگی ایدئولوژیکش را مبنی بر این که ما مکلف به مقاومت در برابر دشمن هستیم و نمی‌توانیم ننگ ذلت و سازش را بپذیریم و هزینه سازش بیشتر از هزینه مقاومت است، تکرار خواهد کرد.

اکنون با توجه به مقدمه تاریخی فوق الذکر باید به جمهوری اسلامی گفت فرض می‌کنیم که شما نظام حق و امامت، و غرب و آمریکا هم دشمن و معاویه هستند، اما شما مجاز نیستید بدون جلب رضایت اکثریت مردم، مقاومت را بر آنها تحمیل کنید و تن به سازش در برابر غرب ندهید.

همه شواهد و برآوردها حکایت از این دارد که اکثریت ملت ایران خواستار بقا و زندگی هستند و مایل به فنا شدن و عقب ماندن از قافله پیشرفت و توسعه نیستند و بر این اساس به حکم موازین دینی نمی‌توان مقاومت را بر آنها تحمیل کرد.

خداوند در قران بارها پیامبرش را از تحمیل دین و احکام دینی و به زور بردن مردم به بهشت نهی کرده و امام حسن ع دقیقا به دلیل همین اصل دینی و قرانی، جنگ را بر مردمش تحمیل نکرد و در یک اقدام دموکراتیک و مردم سالارانه به صلح با معاویه تن در داد و پای همه نتایج آن ایستاد و سرزنش عناصر تندروی زمانه خودش را نیز به جان خرید.

آقایان جمهوری اسلامی! به حکم قران و سیره اهل بیت ع و قانون اساسی، حق ندارید توافق برجام را نپذیرید و مقاومت و تحریم و فنا و فقر و فلاکت را بر مردم تحمیل کنید، مگر آن که دست به انجام یک رفراندوم برای انتخاب یکی از دو گزینه "مقاومت و تحریم" و یا "صلح و زندگی" بزنید و اگر اکثریت ملت خواهان مقاومت بودند، آنگاه با همه توان و نیرویتان بر تنور مقاومت بدمید و حاکمیت را بیش از این جهادی و نظامی کنید و به زعم خود به رسالت تاریخی تان برای فتح منطقه و اصلاح جهان ادامه بدهید!

توسن اندیشه‌های بزرگ را با #فرهیختگان برانید