آقای سنجری روز اول عید نوروز امسال با هواپیما از ایران خارج شد.
او امروز در توضیح این اتفاق به برنامه شصتدقیقه بیبیسی گفت: "بعد از دو سال و نیم تحمل زندان و دو سال حضور و غیاب هفتگی یکشنبهها در دفتر امین وزیری، دادیار دایره نظارت بر متهمان امنیتی زندان اوین و پنج شش نوبت بستری اجباری در مراکز روانپزشکی و دستکم هشت نوبت احضار و بازخواست در دفاتر اطلاعات یا همان خانههای امن، و تحمل فشارها و بازجوییهای بسیار، با تبدیل مجازات بنده از ماده ۵۲۲ به ماده ۵۰۲ یعنی مرخصی استعلاجی و پرداخت جریمه نقدی یا همان باج، حکم زندان من به پایان رسید و ممنوعالخروجی دو ساله من لغو شد و توانستم از ایران خارج شوم."
آقای سنجری، فعال دانشجویی و روزنامهنگار بعد از چند سال سکونت در آمریکا مهرماه ۱۳۹۵ به ایران بازگشت و چند روز بعد از ورود به کشور بازداشت و به ۱۱ سال زندان (پنج سال حبس تعزیری، ۶ سال حبس تعلیقی) و دو سال ممنوعالخروجی محکوم شد.
این روزنامهنگار که خبرنگار صدای آمریکا در واشنگتن بود، چند بار هم در جریان فعالیتهای خود در دهه هفتاد و هشتاد خورشیدی در ایران زندانی شده بود.
کیانوش سنجری با نام شناسنامهای مهدی سنجریباف گفته بود با وجود آگاهی از اینکه زمانی در ایران زندانی سیاسی بوده به دلیل بیماری مادر و عشق به وطن که آقای سنجری آن را بیماری "جنون وطن" میخواند، به تهران بازگشته بود.
او حالا بعد از پنج سال و نیم میگوید: "من برای غلبه بر این 'دهشت بازگشت به وطن' هزینههای سنگین دادم… در حال حاضر واقعا افسوس میخورم برای وطنم که دچار این بیماری شده، که ایرانیانی مانند من و عاشق وطن در این کشور جایگاهی ندارند…. دلم میخواست در کشورم بمانم و کار کنم. اما ناچار و مجبور شدم برای بار دوم راهی غربت شوم. روز و شب خوبی ندارم. تنها آرزویم این است روزی را ببینم که وطن از این بیماری و این اهریمن خلاص شده و ایرانیان میتوانند راحت به کشورشان برگردند."
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
توجه داشته باشید کامنتهایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید