احمد قابل پژوهشگر دینی و از شاگردان آیت‌الله حسین‌علی منتظری روز سه شنبه(۲۵ مهر ۱۳۹۱) پس از طی یک دوره بیماری زندگی را به درود گفت.

احمد قابل یکی از منتقدین شجاع حاکمیت ایران و شخص علی خامنه‌ای بود که به دلیل نقد و تحلیل حاکمیت بارها بازداشت و به زندان محکوم شده بود.

استاد احمد قابل چند نامه خطاب به علی خامنه‌ای نوشته و منتشر کرده است و در آنها از او انتقاد کرده است. «نوشتن نامه به رهبری» یکی از اتهامات وی عنوان شده است.

احمد قابل در یکی از این نامه‌ها به علی خامنه‌ای (۱۰ خرداد ۱۳۸۴) نوشت: «در دوران رهبری شما ستم دستگاه‌‌های قضائی و شبه قضائی و اطلاعاتی و امنیتی بیش از گذشته فزونی گرفته است و قانون‌شکنی و قانون‌گریزی در آن‌‌ها به یک روند، تبدیل شده است. مخالفان سیاست‌‌های شما ، شدیدا سرکوب شده و با محرومیت‌‌های مختلف از حقوق فردی و اجتماعی مواجه بوده‌‌اند.»

او در ادامه این نامه نوشت: «خطای بزرگ روحانیت ما این بود که بدون دانش «مدیریت» مدعی «حکومت» شد و با سرمایه‌ای به نام «فقه» که در جای خود ارزشمند است و «هیچ ارتباطی به ریاست حکومت و نظام و مدیریت ندارد» ، نامزد ریاست و سیاست شده و بر ارکان قدرت مسلط شد و «ولایت مطلقه» را طلب کرد.»

احمد قابل در سال ۱۳۸۰ بازداشت و پس از تحمل ۱۲۵ روز زندان انفرادی در اوین، به قید وثیقه آزاد شده بود. اتهامات او در آن زمان اقدام علیه امنیت ملی، اهانت به رهبر و تبلیغ علیه نظام عنوان شده بود.

در ۲۹ آذر ۱۳۸۸ احمد قابل بار دیگر بعد از مرگ آیت‌الله حسین‌علی منتظری در سفر مشهد به قم برای مراسم تشییع او در بین راه نیشابور بازداشت شد.

روز ۲۱ خرداد ۱۳۸۹ پس از تحمل حدود ۱۷۰ روز زندان، با قرار وثیقه ۵۰۰ میلیون ریالی و با حکم رییس شعبه ۵ دادگاه انقلاب مشهد آزاد شد. اولین جلسه دادگاه قابل، روز ۲۹ اردیبهشت برگزار شد. او را با پابند به دادگاه آورده بودند، قاضی کاووسی در دادگاه دستور داد از این به بعد رعایت احترام وی بشود و دیگر او را با پابند به دادگاه نیاورند. زمان جلسات بعدی دادگاه هنوز مشخص نشده اما دادگاه با درخواست وکلا مبنی بر تغییر قرار بازداشت، موافقت کرد و قرار تامین وثیقه صادر شد.