سال هاست که در آروزی بوجود امدن آلترناتیو،شورای ملی یا هر نام دیگر که بتواند دربرگیرنده اکثریت مخالفان حکومت اسلامی ایران باشد مانده ام.تمام تلاش و کوشش خود را حداقل در 6 سال گذشته کرده ام و در اکثریت جریان هایی که برای همبستگی اپوزیسیون تلاش نموده اند حضور داشته ام(آخرین آن نشست واشنگتن) ولی افسوس که این تلاش ها بی پاسخ مانده است. از چند ماه پیش خبر خوش آغاز کار شورای ملی به گوش ها می رسید و بنده حقیر نیز در بعضی از جلسات کمیته ای که برای این امر تلاش می کرد حضور داشتم و پیشنهادات و انتقاد هایی را عنوان نمودم.اما امروز بعد گذشت بیش از 7ماه بحث و گفتگو راجع به پیدایش شورای ملی هنوز حرکتی عملی و مکانی که دربرگیرنده اکثریت نیروهای اپوزیسوین را داشته باشد مشاهده نمی کنیم. امروز می خواهم با شفافیت و بی پرده با شما همیهنانم سخن بگویم و حقایقی که می بینم را بیان نمایم.اگر واقع بینانه نگاهی به این شورای ملی بیاندازیم می بینیم که به غیر از 2 و یا 3 گروه شناخته شده، سازمان یا گروهی را نمی بینیم و اکثریت احزاب و نیروهای مخالف نام خود را به عنوان پشتیبان این شورا قرار نداده اند.و اشخاص سرشناسی که بوده اند به دلایلی از کمیته موقت شورا بیرون رفته اند.از سوی دیگر این شورا هیچ برنامه ای ندارد و همان طور که از قبل من و بسیاری از دوستان انتقاد کرده بودیم بیش از 8-9 اشکال از اشکالات 15گانه اپوزیسیون در 10 ساله گذشته باز تکرار شده است و دلیل ناکامی آن نیز همین اشکالات بوده است. از طرفی دیگر در کنار این منشور شورا،منشورهای دیگر بیرون آمده و یا در حال اعلام می باشد و هیچ یک حاضر نیست زیر چتری دیگری برود و همان بازی تکراری سال های گذشته اپوزیسیون موازی سازی و در مقابل هم ایستادند تکرار شده است.زمانی جنگ تلوزیون ها ، بعد جنگ گروه ها ،بعد رقابت جنبش ها بعد جنگ سازمانی و حالا هم جنگ شوراها شروع شده است.بازی همان بازی است و قوانین نیز فرقی نکرده است.تنها چیزی که فرق کرده است در اصول با یکدیگر مشکلی ندارند و تقریبا در چند اصل همه با هم مشترکتند. پروژه جمهوری اسلامی برای ماندن اما در درون نظام چه می گذرد.اگر دقت کنید می بینید که به این شورای ملی و حتی شخص شاهزاده هیچ حمله ای نمی شود.حسین شریعتمداری یک حمله به اپوزیسیون و شورای ملی نمی کند(مثلا بگوید: که اکثریت گروه ها و اشخاص سرشناس نپیوستند و فقط 10 هزار نفر امضا کرده اند که اکثرا مستعار هستند)از سوی دیگر سایت فراخوان ملی بعد از دو ماه هنوز فیلتر نشده است. چرا؟ چون دعوا ها و اختلاف ها در اپوزیسون بالا گرفته و عملکرد ما به نفع جمهوری اسلامی است و حکومت دارد از عملکرد ما منفعت می طلبد؟از سوی دیگر رفسنجانی درست همان هفته ی اعلام شورای ملی می گوید«پیشنهاد برای حل مشکلات کشور: عقلانیت؛ پایبندی به صداقت؛ برگزاری انتخابات آزاد».محمد رضا خاتمی همان هفته می گوید: « آزادی زندانیان سیاسی و رفع حصر از آقایان موسوی و کروبی و تلطیف فضا سبب خدمت به کشور خواهد شد همچنین صحبت از انتخابات آزاد می کند» .چگونه این همزمانی پیش آمده است و انتخابات آزادی که در منشور شورای ملی است را رفسنجانی وخاتمی تکرار می کنند؟ اما فازهایی احتمالی که جمهوری اسلامی برای دوباره بیمه کردن خود با روی کارآمدن اصلاح طلبان دارد چیست؟ 1-پروزه خراب کردن شاهزاده شخصیت کاریزماتیکی که امیدی برای اپوزیسیون برانداز بود. 2-سرگرم کردن اپوزیسیون و نا امید کردن مردم از اپوزیسون خارج کشور برای مدت طولانی(خرید وقت). - در حال حاضر ما در فاز یک و دو هستم که در اصل پروژه خرید وقت برای نظام است که باید تا بهمن و اسفند طول بکشد.(دلیلش رادر ادمه خواهم گفت) 3- خرید وقت برای برنامه اتمی تا انتخابات 92 در جامعه بین المللی . -که در هیمن گفتگو و پیام های رژیم و جامعه جهانی دیده اید.مهان پرست : اگر 20درصد سوخت تهران تامین شود همکاری میکنم. جامعه جهانی : اگر ایران همکاری کند تحریم ها کمتر می شود. 4- روی کارآوردن دوباره اصلاح طلبان این بار با شعار رفاه اقتصادی و وحدت ملی. -در یکی دو ماه گذشته می بینید که حملات متعددی از جناح های مختلف به احمدی نژاد شده است و هدف این است که همه تقصیرات و مشکلات کشور را به گردن احمدی نژاد بیاندازند.حتی شما در تظاهراتی که در بازار شکل گرفت مشاهده می کنید که اکثریت شعارها دولت و احمدی نزاد را هدف قرار داده است و سایت بازتاب نیز تیتر می زند که "در تظاهرات شعارهای تندی علیه دولت و احمدی نزاد داده شد".پروژه روی کار آمدن اصلاح طلبان با سازمان دهی و پشتیبانی مالی قدرتمند هاشمی رفسنجانی می باشد.و حتی توافق رهبری و سپاه نیز گرفته شده زیرا یگانه راه نجات جمهوری اسلامی از سرنگونی است. اما قدم های بعدی چیست؟ برنامه اینگونه است که در اواخر سال جاری شاید 25 بهمن که سالگرد دستگیری موسوی و کروبی می باشد آنها آزاد نمایند که آن نیز می تواند با پیشگامی رفسنجانی باشد تا خود را نزد ملت بهتر جلوه دهد.و بعد از اعلام کاندیدایی رفسنجانی یا چند شخص دیگر نزدیک به ایشان و اصلاح طلبان با شعار "دولت وحدت ملی و بهبود وضع اقتصادی و برداشتن تحریم ها و آشتی با جامعه جهانی" به صحنه سیاسی وارد شوند.و به باور آنها باتوجه به اینکه اپوزیسیون نتوانسته مرکزیتی برای مدیریت مبارزه ایجاد کند و اختلافات درون آن بالا گرفته و مردم نیز از اپوزیسوین نا امید شده اند،وضع اقتصادی بسیار وخیم است ،می شود بهترین بهر بردای را کرد و با وعده های بهتر شدن وضع اقتصادی ،آشتی با جاکعه بین الملیی و برداشتن تحریم ها ،آزادی زندانیان سیاسی و کروبی و موسوی و حتی برداشتن نظارت استصوابی شورای نگهبان(البته مهنای برانداران نظام برای کاندید شدن) و مظلوم نمایی رفسنجانی که بچه های من در زندان هستند و من روی حرف خودم پا فشاری کردم در سال 88 و در کنار شما مردم ایستادم و من را از نماز جمعه بیرون کردند.و امروز امده ام تا مملکت را از سقوط و جنگ و تحریم و مشکلا اقتصادی نجات دهم.مرد م را به پای صندوق ها بیاورند و رژیم را بیمه کنند. در همین بین، صفحه فیس بوکی با عنوان "کارزار پوزش و بخشش از ایرانیان" راه امدازی شده است و محمد نوری زاد و مهدی خزعلی از پیشتازان این حرکت هستند.و آقای خزعلی پیش رفسنجانی رفته است تا او از مردم بخشش بخواهد و از سوی دیگر سخنان چند روز پیش خامنه ای را هم به منزله " اولین پذیرش خطا توسط رهبری" تلقی کرده اند. (رهبری در بجنورد: یکی از خطاهایی که خود ما کردیم و مسئولین و خود بنده حقیر هم در آن سهیم بودم، بحث متوقف نشدن کنترل نسل بود).و این نیز در همان راستای وحدت و آشتی ملی و به اصطلاح نجات کشور از سقوط(همان سرنگونی رژیم )است. خوب حال ما کجا ایستاده ایم؟به خیال خود داریم مبارزه می کنیم؟ چگونه ؟با همدیگر را متهم به این و آن کردنن و از منیت های خود کوتاه نیامدن!در پشت کامپیوترهای خود نشسته ایم و فکر میکنیم چقدر فعالانه در مقابل حکومت ایستاده ایم و با این مبارزات کشورمان آزاد می شود. مردم واقعا تحمل فشار اقتصادی را دیگر ندارند و احتیاج به سازمان دهی دارند و اگر درچند ماه آینده جایی برای این سازمان دهی نباشد یکی از گزینه ها پروژه روی کار امدن اصلاح طلبان است و مردمی که امیدی به تغییر نظام نمی بینند و تغییرکوچک نظام و خصوصا تغییر وضع اقتصادی ممکن است باردیگر به پای صندوق ها برودند. جالب است که در چند روز گذشته نشستی در آلمان-کلن برگزار شده است از اتحاد جمهوری خواهان و اصلاح طلبان که دقیقا در راستای پروژه روی کار امدن اصلاح طلبان و بیمه کردن جمهوری اسلامی است. راه کار موجود برای سقوط رزیم 1-با توجه به مطالب گفته شده و شرایط حاضر بهترین راه این است که شاهزاده رضا پهلوی خود به عنوان رهبر و شخصیت فراحزبی و گروهی پا پیش بگذارد و برنامه ای عملی را جلوی اپوزیسیون و نیروهای مخالف بگذارد و از گروه های مختلف بخواهد که اماکانات خود را در اختیار بگذارند. این برنامه باید تا جایی که ممکن است شفاف و سیتماتیک و بدرو از اشکالات 15 گانه اپوزیسیون باشد. در برنامه باید جا برای فعالیت شورای ملی و سایر منشورها و شورها و سازمان ها و گروهها باز شود. 2-راه حل دوم این است که شوراها و گروه هایی که گرد هم آمده اند و منشورهایی تنظیم کرده اند ،در یک جایی با هر نامی (مثل سوپر شورا یا شورای مرکزی )جمع و شوند و هر کدام نماینده ای در این سوپر شورا داشته باشند.شورای مرکزی یا سوپرشورا برنامه و فازهای مشخص دارد و فقط در مورد چگونگی مبارزه و رفتن جمهوری اسلامی بحث و راه کارهای عملی داده می شود و از هر گونه منشور نویسی و اصول بنیادین دوری خواهد شد .زیرا فاز شورا نویسی دیگر تمام شده و اپوزیسوین بر سر چند اصول مخرج مشترک دارند. آرمان چاروستایی(خستگی ناپذیر)سخنگوی انجمن رهایی ایران 26مهر 91 www.Ar-iran.com