در ساعت 7 بعدازظهر شنبه 20 اکتبر 2012 در شهر اسلو نروژ مراسمی به مناسبت سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی توسط رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی در دهه 60 که کشتار آزادیخواهان دربند در تابستان 67 نقطه اوج آن بود، برگزار شد. این مراسم با سخنان کوتاهی توسط مجری برنامه در گراميداشت خاطره زندانيانی که با شجاعت تمام در برابر دشمن مقاومت کرده، در هم نشکستند و تسلیم نشدند، آغاز شد. رفیق مجری برنامه در ابتدا ضمن خوش آمد گوئی به حضار و گرامی داشت یاد جانباختگان دهه 60 در طی سخنان خود از جمله بر ابعاد جنایات جمهوری اسلامی در سال 67 و سکوت امپریالیستهای مدعی "حقوق بشر" و "دمکراسی" در زمان انجام این قتل عام تاکید کرد. سپس جمعیت حاضر به مدت یک دقیقه به یاد عزیز تمامی جانباختگان دهه 60 و حقانیت آرمانهای آنان کف زدند.  دربخش بعدی برنامه رفیق محمد هُشی از زندانیان سیاسی دهه 60 و یکی از جان به در بردگان قتل عام سال 67 به سخنرانی پرداخت. سخنان رفیق محمد دو بخش داشت. در بخش اول وی به بیان گوشه ای از خاطرات خود از سالهای اسارت در سیاهچالهای جمهوری اسلامی در شهرهای اصفهان و تهران پرداخت و ضمن بازگوئی نمونه هایی از اوج قساوت جانیان در حق اسرای دربند، جلوه هایی از مقاومت درخشان و تاریخ ساز زندانیان سیاسی مقاوم در مقابل وحشی گری های جمهوری اسلامی را برای جمعیت حاضر به تصویر کشید. او سپس با تاکید بر نقش فراموش نشدنی مقاومت و پایداری خانواده های زندانیان سیاسی در زنده نگاه داشتن یاد عزیزانشان و دفاع همیشگی شان از جگرگوشه های دربندشان، مطرح کرد که پرچم جنبش  دفاع از حقوق زندانیان سیاسی در ایران را همین خانواده ها در سخت ترین شرایط دیکتاتوری و اختناق برافراشتند و در طول سالهای مدید با همیاری نیروهای چپ و آزادیخواه، این پرچم که درفش انقلاب، آزادی و دمکراسی بود را بر دوش خود حمل کردند. رفیق سخنران سپس با اشاره به نقش نیروهای آزادیخواه و انقلابی در زنده نگاه داشتن یاد و آرمانهای جانباختگان دهه 60 و جلسات مرتبی که در طول سالها در جهت افشای چهره ضدخلقی قاتلین آن عزیزان و پژواک فریاد آنان برگزار کرده اند، به جریانی پرداخت که اخیراً در زیر نام دادخواهی خانواده های زندانیان سیاسی اقدام به برگزاری یک "تریبونال بین المللی" با ادعای محاکمه عاملین این جنایت ورزیده اند. رفیق محمد در این بخش با تاکید بر ضرورت افشای هر چه بیشتر چهره جنایتکار و وابسته جمهوری اسلامی در افکار عمومی، به بررسی برخی مواضع و ادعاهای گردانندگان واقعی این تریبونال یعنی عناصر و نیروهائی که روابطشان با امپریالیستها امر پوشيده ای نيست  نظیر دادستان این "دادگاه" (پیام اخوان) و  تبلیغات دائمی که این گردانندگان در ترویج باصطلاح خشونت زدایی و ضرورت  دیالوگ و گفتگو بین "شکنجه شدگان" و "شکنجه گران" این نسل کشی تاریخی و ... می کنند پرداخت. وی با تاکید بر پوشش تبلیغاتی آشکاری که رسانه های امپریالیستی به پخش این ایده ها در افکار عمومی و گردانندگان جریان ایران تریبونال می دهند، بر این واقعیت انگشت گذارد که کارزار ایران تریبونال برغم ادعاهایی که در زمان شکل گیری آن شده، در عمل، یک دادگاه مردمی برای دادخواهی واقعی خانواده های رنج کشیده اعدام شدگان دهه 60 و زندانیان سیاسی نبوده، بلکه برعکس هرادعائی هم که در آغاز داشته در پروسه خود به ابزاری برای نفوذ پیشبرد اهداف ضد انقلابی نیروهای ارتجاعی شناخته شده و دشمنان مردم در این عرصه از مبارزات آزادیخواهانه و دمکراتیک توده ها  تبدیل شده است.

سخنان رفیق محمد با استقبال و تشویق جمعیت حاضر روبرو شد. پس از پایان سخنرانی تنفس اعلام شد و سپس گروه آذری "محمد تبریزی" به اجرای برنامه پرداخت و چند آواز زیبای ترکی را برای جمعیت حاضر اجرا کرد که با تشویق حاضرین پاسخ گرفت. در بخش بعدی برنامه یکی از فرزندان جانباختگان سال 60 به نام "صمدبهادری طولابی"، که در زمان شهادت پدرش طفلی بیش نبوده طی سخنانی به معرفی شخصیت انقلابی پدر و تاثیر مبارزات و شهادت او در رشد و پرورش انقلابی خودش پرداخت و بر آرمانهای مبارزاتی نسل پدر و عزم نسل خود برای تداوم مبارزه به منظور تحقق آن آرمانهای مقدس تاکید کرد. او همچنین شعر بسیار زیبایی که یکی از همرزمان پدرش در دوران کودکی صمد، به یاد پدر و برای خود وی سروده و او را به تداوم راه پدر تشویق کرده بود، برای جمعیت حاضر خواند. سخنان صمد با سخنان کوتاه یک دختر جوان ادامه یافت که پس از او در پشت میکروفون قرار گرفت و با قاطعیت از آرمانهای پدر و مادر انقلابیش در مبارزه برای تحقق انقلاب و سوسیالیزم دفاع نمود. در پایان، مشتهای گره کرده این دو جوان که نمایانگر عزم آنان در تداوم پیکار جویی و آرمانهای مردمی نسل پیشین بود احساسات جمعیت حاضر را به شدت برانگیخت و آنها مورد تشویق شدید حاضرین در جلسه قرار گرفتند.

در ادامه برنامه، صمد یک شعر زیبای مبارزاتی که منتسب به مبارز نامی لرستان و یکی از فرزندان راستین مردم ایران، دکتر هوشنگ اعظمی است را برای جمعیت حاضر قرائت کرد که با استقبال شرکت کنندگان مواجه شد. سپس گروه موسیقی یکبار دیگر به صحنه آمد و چند ترانه سرود زیبای دیگر و از جمله "آراز، آراز" را به یاد گرامی معلم انقلابی، صمد بهرنگی اجرا کرد.

بخش پایانی مراسم به پرسش و پاسخ و بحث و تبادل نظر بین حاضرین در مورد ماهیت و چشم انداز کارزار ایران تریبونال اختصاص داشت که پس از حدود یک ساعت پایان یافت.

فعالین چریکهای فدایی خلق ایران- اسلو

22 اکتبر 2012