انتخابات یکی از واژگان شریفی ست که بعنوان مکانیزم شریان امر دمکراسی در جامعه عمومیت یافته و هدفش ایجاد مکانیزم اعمال اراده آزادانه و دمکراتیک اکثریت شهروندان است که با مجموعه ای پیش شرطها تنیده شده است؛ پیش شرطهائی که فقدان هرکدام از آنها، موضوعیت اصل انتخابات را منتفی می کند.

هر شهروند حق دارد با هر عقیده، مرام و نژادی آزادانه کاندید شود ویا انتخاب کند و حاکمان موظفند که فضا و امکانات آزاد سیاسی - دمکراتیک این امر را فراهم سازند. جمهوری اسلامی از همان آغاز نامسلمانان، پیروان سایر ادیان و زنان را از حق کاندید شدن محروم کرده است و این حکم، موضوع انتخابات آزاد و دمکراتیک در جمهوری اسلامی را ناممکن کرده است. چراکه دامنه کاندیدها به شیعه ها و مدافعین جمهوری اسلامی محدود شده و راه اعمال اراده ملت مسدود گشته است.

 کسانی که از مجموعه فیلترهای تعبیه شده بر سر راه نشستن بر کرسی مجلس عبور می کنند، بایستی بر اساس مصوبه قانون اساسی در سوگندنامه خود تعهد نمایند که پاسدار حریم اسلام و و نگهبان دستاوردهای انقلاب اسلامی و مبانی جمهوری اسلامی باشند (ص 60 قانون اساسی).

در رابطه با انتخاب رئیس جمهور در قانون اساسی آمده است که: رئیس جمهور باید از میان رجال مذهبی و سیاسی که واجد شرایط زیر باشند انتخاب گردد: ایرانی الاصل، مدیر و مدبر، دارای حسن سابقه و امانت و تقوی، مومن و متعهد به مبانی جمهوری اسلامی و مذهب رسمی کشور

قانون اساسی جمهوری اسلامی ابزار سروری شبکه مافیائی روحانیت و دین و فرهنگ عصر شترچرانی را مهیا ساخته است و از همینرو حکومت اسلامی بخش عظیمی از شهروندان ایران، کردها، بلوچ ها، زرتشتی ها، مسیحیان، کمونیست ها، آتئیست ها و ... را از حقوق شهروندی  محروم کرده است.

کسانی که پای صندوق های رای در حکومت اسلامی می روند ناچارند مهر تائید بر بی حقی بخش عظیمی از شهروندان بکوبند و نیز به سلطه سیاسی، دینی و فرهنگی نمایندگان عصر شترچرانی اعراب گردن نهند.

انتخابات بدون آزادی های بی قید و شرط بیان، تشکل و احزاب سیاسی، اجتماعی در خدمت حکومت اقلیت ناچیز بر اکثریت شهروندان است و تنها جنبه تشریفاتی دارد.

حق انتخاب نمی تواند به اراده خدا، شاه و یا ملا مشروط گردد. انتخابات یعنی حق براندازی مسالمت آمیز حاکمان و بقدرت نشاندن منتخبین ملت ولاغیر!

اکنون ما در آستانه نمایش دیگری توسط دست اندرکاران وقت حکومت اسلامی برای نهمین دوره انتخابات مجلس هستیم. با این تفاوت که آش مافیای حاکم در انتخابات آنقدر شور شده است که حتی از گلوی سینه چاکان فاشیسم اسلامی هم پائین نمی رود.

اینبار حتی بخشی از سینه چاکان نظام از امکان مبارزه برای کسب کرسی در مجلس منصرف شده اند و قرار است با رای فریب خوردگان و مزدوران جناح غالب در رژیم اسلامی افراد مورد نظر ولی فقیه به مجلس فرستاده شوند.

آنچه در ایران بنام انتخابات در پیش است، چون سه دهه گذشته با نرم های انتخابات آزاد و دمکراتیک  قرابت نداشته و اقدامی در راستای لوث کردن مکانیزم دمکراسی در جامعه و به فحشاء کشاندن واژه شریف انتخابات است. نمایش انتخابات مجلس در جمهوری اسلامی توهین آشکار به اراده ملتی ست که فریاد مرگ بر دیکتاتوری و استقلال آزادی جمهوری ایرانی ش سر خاموشی ندارد و هیچ انتخاباتی در چارچوب جمهوری اسلامی نمی تواند جنایات حکومت اسلامی علیه بشریت را تطهیر کند و به بیش از سه دهه نسل کشی و فرهنگ کشی در ایران مشروعیت بخشد.