ذهن امثال من با پیچیدگی‌های جامعه ایران آشنایی نداشت. بیشتر ما به امتناع انصاف و واقع بینی دچار شده و خودمان را با یک مشت شعر و شعار فریفته بودیم. درست است که آزادیخواهان در تنگنا بودند و جامعه ایران ستم‌زده و وابسته بود امّا سیاهِ سیاه نبود.