رژیم جمهوری اسلامی فارسی ایران هر قدر بیشتر به سیاست تک ملتی خود را در ایران ادامه میدهد, یعنی از تمامی قدرت خود استفاده کرده وسیستم اقتصادی و فرهنگی و سیاسی دولتش را در پیشبرد خواستهها و هدفهای یک ملت , آنهم ملت فارس, به کار میگیرد, همان قدر هم بامقاومت و اعتراضات فزاینده ملتهای غیر فارس, مخصوصاً نسل جوان روبرو میشود.
روی داد های دو سه سال اخیر در استادیومها و سالون های ورزشی در آزربایجان و تهران رادر حاشیه مسابقههای ورزشی ,علا رغم سرپوش گذاشتن ها و یا کم اهمیت جلوه دادن های دولت جمهوری اسلامی ایران و اوپوزیسیونش, آنقدر هم حاشیهای و کم اهمیت نیست.
استادیوم آزادی تهران در روز سیزده آبان 1391 باز هم شاهد یکی دیگر از این صحنهها بودو این بار کمی هم رساتر و نمادین تر. عده زیادی از طرفداران تیم آزربایجانی(تراختور) در دقیق 20 بازی با وجود هوای سرد پیراهن ها و زیر پیراهنهای خود را به عنوان سمبل و نماد هم دردی با اهالی زلزله زده اهر_ ورزقان در آوردند تا با این عمل خود اولاً اعترض خودرا به چشم وگوش جمهوری اسلامی رسانده باشند که از سیاست تبعیض گرانه خود دست بردارد .ثانیا توانسته باشند حتی الامکان صدای اعتراضات خود را فرا تر از مرز های ایرا هم برسانند.
اگر کمکهای خود جوش مردمی به داد زلزله زدگان منطقه قره داغ نمیرسید, عده زیادی از آنهائی که از زلزله جان سالم برده بودند, در اثر سر مای زمستانی ازبین میرفتند.
بیشتر از سه ماه از وقوع زلزله گذشته است ولی هنوز اهالی روستاهای زلزله زده زندگی فلاکت باری دارند. درمنطقه هنوز هم خیلیها نه کانکس دارند و نه چهار دیواری گرم و هنوز در زیر برف و سرما در چادر های تابستانی زندگی میکنند. مردم از نظر بهداشتی و آب تمیز مصرفی در مضیقه هستند. دام هایشان شبها در بیرون میماند, دامهایشان را هر روز گرگها میدرند ,تلف میکنند.
دولت جمهوری اسلامی ایران علناً و عمداً ظاهر سازی میکند و نمیخواهد آنطوریکه میبایست به مردم زلزله زده آزربایجان کمک کند. اگر خودش امکانات کافی ندارد؟ چه را به دو لتهای خارجی اجازه این کار را نمیدهد؟ چه را اکیپ اعزامی هلال احمر ترکیه را دو روز در پشت مرزهای ایران سر گردان میگذارد؟ چه را کمک های هلال احمر ایالت متحده آمریکا را رد میکند؟
مگر در زلزله بم نبود که تمام دنیارا با تیمهای پزشکیاش وحتی از دشمن درجه یک اش آمریکا به آنجا ریخته بود؟
جمهوری اسلامی ایران از منطقه زلزله زده آزربایجان گاز و برق عبور داده به ارمنستان میرساند,در حالیکه دستها و دندانهای بچههای آزربایجانی منطقه قره داغ در سرمامی لرزد. برای همه اینها سند و فیلم یوتوبی داریم.
اگر آقای حداد عادل تنها قسمتی از پولهائی را که برای چاپ کتابهای فارسی و پخش آن در خارج از ایران صرف میکند, به منطقه زلزله زده هدیه میکرد, وضع مردم به مراتب بهتر از این نمیشد؟
بزگترین استخراج مس ایران از همین منطقه زلزله زده آزربایجان است, ولی در آمدش کجا مصرف میشود؟ کلام آخر , ملت آزربایجان در ایران با انبوهی از تبعیضات نژاد گرایانه دولت جمهوری اسلامی ایران مواجه است. کمتر کسی حالا در آزربایجان پیدا میشود که نگوید : «ملت آزربایجان نمونهای از یک ملت بیصاحب است» . در صورت تداوم این چنین سیاست نژاد پرستانه در ایران, وقوع تنشهای ملی فلاکت بار احتناب نا پذیر خواهد بود.به همراهی یک عکس از منطقه زلزله قره داغ و اعتراض دیروزی از استادیوم ورزشی تهران را می فرستم.
03.12.2012
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
توجه داشته باشید کامنتهایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید