شرکت وریزون قصد دارد سیستم کنترلی را اختراع کند که در تلویزیون جاگذاری می شود و با آن می توان صداها و تصاویر درون اتاق را تحت نظر قرار داد. این سیستم متشکل از یکسری دوربین، میکروفن و حسگرهای حرارتی ست و قادر به "درک" بسیاری از صداها و تصاویری ست که ضبط می کند. یعنی برای نمونه قادر است فعالیت هایی مانند غذا خوردن، نوازش کردن، بغل کردن و یا دعوا کردن را تشخیص دهد.

این سیستم قرار است برای بهره گیری بیشتر از تبلیغات و هدفمندتر کردن آن ساخته شود و به شرکتهای تبلیغ کننده این امکان را بدهد، که با توجه به وضعیت افراد در لحظه، تبلیغاتی ویژه برای آنان از تلویزیون پخش کنند. مثلا برای فردی که دارد آهنگی شاد می خواند یا سوت می زند، تبلیغی را پخش میکنند که مخاطبین اصلی اش افراد شاد هستند. این سیستم همچنین قادر به تشخیص یکسری کلمات است که بر اساس آن وضعیت روحی فرد حدس زده می شود تا سپس تبلیغی "مناسب" برای او پخش شود.  

در یکسری موارد این سیستم همچنین می تواند با دستگاههای ارتباطی مانند موبایل یا لپ تاپ ارتباط برقرار کند و بفهمد بیننده تلویزیون مشغول چه استفاده ای از آنها بوده، مثلا داشته ایمیل می نوشته، کتاب الکترونیکی می خوانده یا صفحات اینترنتی را نگاه می کرده، و قادر است به خلاصه ای از محتوای آن نیز پی ببرد.

منتقدین به طور عمده از دو نکته نگرانند: یکی اینکه شرکتها اطلاعات خصوصی افراد را جمع آوری کنند و آن را مورد استفاده های دیگر نیز قرار دهند، و دیگر اینکه شرکتها از وضعیت نامناسب روحی افراد (مانند افسردگی) سواستفاده کنند تا کالاهای خود را به آنان بفروشند.

هفته پیش سازمان ثبت اختراع در آمریکا تقاضای شرکت وریزون برای ثبت اختراعش را موقتا رد کرد، ولی امکان دارد در مراحل بعدی این شرکت بتواند موفق به ثبت اختراع خود بشود.

مطلبی به انگلیسی در این رابطه

http://www.computerworld.com/s/article/9234476/Verizon_patent_application_for_TV_snooping_tech_rejected

مطلبی به آلمانی در این رابطه

http://www.pressetext.com/news/20121208002

.