این بازجویان که احتمال به وقوع پیوستن چنین حرکتی را به مسئولین بالا رتبه خود نداده بودند، امروز با گلی که خورده‌اند، پیش رده های بالایی خود بسی شرمگین هستند و جهت جبران کم کاری‌های خود، اقدام به نوشتن مقالاتی با نام‌های ساختگی مختلف می‌کنند.

 

نکته مشترک همه این نوشته‌ها هم متهم کردن امضا کنندگان این نامه به وابستگی به بیگانه(!) و نفهمی و عدم نمایندگی آزربایجان جنوبی توسط تشکیلاتهای امضا کننده است.

 

این برادران گم نام ( که واقعاً هم گمنام هستند) فراموش کرده‌اند که لااقل مقالات خود را کمی نزدیک‌تر به ادبیات حرکت ملی بنویسند و از ادبیات و آرمان‌های "امام راحل (مق)" دوری بجویند، تا شاید کمی مورد باور بازدید کندگان ناچیز خود قرار بگیرد.

 

در اینجا باید از همه این تشکیلات‌ها و افراد دست‌اندرکار این درخواست تشکر کرد که با درایت خود چنین آتشی در دامن وزارت سیاه اطلاعات نهادند. این بازجویان ادعا می‌کنند که این 9 تشکیلات نمی توانند نماینده آزربایجان باشند. پس از شما سوال می‌کنم، چه کسی و یا چه ارگانی می‌تواند نظر ملت آزربایجان جنوبی را منعکس کند؟ آیا غیر از این است که فعالین حرکت ملی آزربایجان و اعضای این تشکیلات‌ها در داخل و خارج آزربایجان، جزو قشر متفکر جامعه هستند؟ آیا این قشر روشنفکر جامعه نیست که در همیشه تاریخ نشان دهنده راه به ملت خود بوده است؟؟

 

اما در موضوع وابستگی این تشکیلات‌ها هم باید سؤال کرد که آیا سندی دارید که حرف خود را ثابت کنید؟ آیا از حساب بانکی این تشکیلات‌ها پرینت دارد که اثبات کند دلارهایی از تل‌آویو و واشنگتن به این حساب‌ها سرازیر شده است؟ البته مه مدرکی ندارید و صرفاً برای سیاه نمایی و مخدوش کردن افکار اقدام به تهمت زدن به این تشکیلات‌ها را می‌کنید.

 

به هر حال، مسئولیت گروه های سیاسی آزربایجان خوب می‌دانند که پیگیری و به نتیجه رساندن "درخواست رفراندوم" چه امتیاز بزرگی برای ملت آزربایجان جنوبی خواهد داشت و چه درد سر بزرگی برای وزارت سیاه اطلاعات خواهد بود. مثل روز روشن است که این گروه‌ها به این لجن پراکنی های این بازجویان عقب نخواهند نشست

 

انتشار از: لیدا افشار