مجمع عمومی سازمان ملل این روزها مشغول کار است و به دهها پیشنهاد و قطعنامه رسیدگی میکند. جمهوری اسلامی ایران به دلایل مختلف بیش از هر کشور دیگری مورد توجه مجمع قرار میگیرد: از فعالیتهای هستهای آن گرفته تا پرونده سنگین و شرمآور نقض حقوق بشر. در همین یکی دو روز گذشته دو قطعنامه تصویب شده است که یکی در محکومیت نقض فاحش حقوق بشر در ایران است و دیگری برای قطع اعدام در جهان که جمهوری اسلامی به دلیل این که در اعمال این مجازات در جهان رتبه اول را دارد بیش از هر کشور دیگری موضوع این قطعنامه بشمار میرود.
هر دو قطعنامه با اکثریت بینظیری به تصویب رسیدهاند. قطعنامه اول با 86 رای مثبت، 34 رای منفی و 65 رای ممتنع تصویب شد. جالب این که در فاصله سه هفته از تصویب همین قطعنامه در کمیته امور اجتماعی، بشردوستانه و فرهنگی (که مقدمه تصویب مجمع عمومی است) 3 رأی مثبت بالا رفته و از آرای منفی و ممتنع 3 عدد کم شده بود. به قطعنامه دوم نیز 111 کشور رای مثبت، 41 کشور رای منفی و 34 کشور رای ممتنع دادند. این رأی بالای مثبت نیز در چندین سالی که این قطعنامه هر سال در مجمع عمومی مطرح و تصویب میشود بیسابقه بوده است.
این قطعنامهها و به خصوص قطعنامه محکومیت نقض حقوق بشر در ایران درجه انزوای سیاسی رژیم ایران را در سطح جهان نشان میدهد. 34 کشوری که به قطعنامه اول رأی منفی دادهاند به معنای آن نیست که این کشورها همه با جمهوری اسلامی رابطه سیاسی حسنهای دارند. اینها بدون استثنا کشورهایی را در بر میگیردد که خود پرونده سنگینی در این باره دارند و این امر علت اصلی موضعگیریهای آنان در برابر قطعنامههایی از این قبیل است. قطعنامه دوم نشان میدهد که مبارزه علیه مجازات اعدام تا چه حد در سطح جهانی موفق بوده است و امروزه فقط اقلیت کوچکی از کشورها به آن دست میزنند.
در مورد اخیر باید توجه کرد که میزان موفقیت پیکار علیه مجازات اعدام تنها با شمارش کشورهایی که این مجازات را اجرا یا لغو میکنند ارزیابی نمیشود. این که کشوری مجازات اعدام را بالکل لغو یا به حالت تعلیق در آورد البته گام بسیار بزرگی است. ولی مهمتر از آن، کاهش پیوسته تعداد اعدامها در سطح جهان است. یعنی در بسیاری از کشورهایی که هنوز مجازات اعدام اعمال میشود نیز اعدامها رو به کاهش است. حتا چین که بزرگترین رقم اعدامها را در جهان دارد سال گذشته از تعداد جرایمی که مجازات اعدام را در پی دارند کاست و با این که این کشور هیچگاه تعداد اعدامها را اعلام نمیکند تخمین زده میشود که این رقم در سالهای اخیر کاهش یافته است.
در واقع، بزرگترین استثنا در مورد مجازات اعدام در سطح جهان جمهوری اسلامی است. یکی، به دلیل گستره و تنوع «جرایم»ی که مجازات اعدام برای آنها تجویز شده است - به شمول اعمالی مانند ارتداد، روابط جنسی، مشروبخواری و مانند اینها، که خلاف تعهدات بینالمللی ایران تحت میثاقهای بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی و حقوق فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی است. دوم، از این نظر که ایران بزرگترین رقم سرانه اعدام در سطح جهان را دارد، و این موقعیت را برای چندین سال متوالی برای خود حفظ کرده است – هیچ کشور دیگری نتوانسته جمهوری اسلامی را از مقام اول کنار بزند. و سوم، در حالی که آمار اعدامها کلا در سطح جهان و در بسیاری از کشورها در سالهای اخیر رو به کاهش بوده جمهوری اسلامی درست روند عکس را پیش گرفته است.
جمهوری اسلامی را به حق باید جمهوری اعدام نامید...
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
توجه داشته باشید کامنتهایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید