متاسفانه هنوز هستند کوته اندیشانی که پذیرفتن نخست وزیری توسط زنده یاد دکتر بختیار را در آن مقطع زمانی، که میبایست کسی یا کسانی برای نجات میهن بر عکس جهت آب شنا میکرد، اشتباه میدانند.
کسانی که بعد از فجایع 34 ساله جمهوری اسلامی، که خود عامل تقویت آن بودند، به جای عذرخواهی از ملت ایران بخاطر اشتباه فاحش خود میخواهند مردم را گمراه کنند و آدرس دیگری به آنها برای پیدا کردن مقصر بدهند. این ورشکستگان سیاسی چشم بصیرت ندارند تا ببینند چگونه نام دکتر بختیار هر روز بیشتر از قبل بر سر زبانها است و بر عکس از آن سیاست پیشگان ریز و درشت بدرستی دیگر نامی را کسی جدی نمیگیرد. زیرا مردم صداقتی را که در گفتار و کردار دکتر شاپور بختیار بود در آنها نمیبینند.
شاپور بختیار با وجودیکه متاسفانه، بخاطر خنجری که از پشت از همرزمان خود خورد نتوانست جلوی فاجعه را بگیرد اما در طویل المدت پیروز شد. او پیروز شد که به اهداف انقلاب مشروطه که حکومت مصدق به آن پیوند زده بود و با کودتای ننگین 28 مرداد آن پیوند گسیخته شد، پیوندی دوباره بزند و اگر حتی برای 37 روز هم که شد آنرا آبیاری کند. و از این طریق آبروی ملیون و جبهه ملی را بخرد. والا جبه ملی، بعد از آب و جارو کردن راه خمینی چه چیزی برای ارائه داشت یا دارد؟ اشتباه نکنید، من خودم را عضو جبهه ملی و از پیروان دکتر مصدق و از یاران دکتر بختیار میدانم. اما گفتنی ها را باید گفت تا درسی باشد برای آیندگان و شاید وسیله ای باشد برای آنها که شاپور بختیار را تنها گذاشتند و این مصیبت را بر سر ملت ایران آوردند، که شاید آنها یک بار هم که شده بگویند که اشتباه کردند و عذر بخواهند. تا مردم صداقتشان را باور کنند.
دکتر بختیار در گفتار و کردار خود صادق بود. او که یکسال و نیم قبل از انقلاب به اتفاق آقایان فروهر و سنجابی به وسیله یک نامه سر گشاده از شاه خواست تا به قانون اساسی 1906 (1285شمسی) عمل کند به آن اعتقاد داشت. ولی آن دو نفر دیگر عهد را شکستند و در زمانی که شاه به اجرای قانون اساسی تن داده بود آنها زیر حرف خود زدند.
دکتر بختیار به مصوبات حزبی پایبند بود. او که یکی از برجستگان حزب ایران بود میدانست که حزب او در سال 1329 تصویب کرده بود که حزب ایران لائیک یا سکولار است. با این مصوبه او نمیتوانست تن به خمهوری اسلامی بدهد ولی آفای سنجابی که او هم از برجستگان حزب ایران بود این امر را فراموش کرد یا به آن پیابند نبودنماند.