ایدئولوژی ناسیونالیسم، روی دیگر سکه دین است. هر دو منبع سرشارنفرت پراکنی و جدایی و خصومت و خونریزی هستند. هر دو سرشار از احکامی هستند که فقط  به درد طبقات و جنبشها و جریانات  ارتجاعی میخورند.  هر دو مضر به حال بشریتند. ناسیونالیسم ترک -  که هیچ ربطی به مطالبات آزادیخواهانه و انسانی مردم ترک زبان ندارد – از این قائده مستثنی نیست.

لازم نیست دور برویم و در میان نژادپرستان نازی و قوم پرستان هوتو و توتسی در رواندا و صرب و کروات در جنگ مذهبی-قومی بالکان برای اثبات چنین حقیقتی دنبال مدرک باشیم. همینجا و همین حالا، در میان ناسیونالیسم ترک، - ایضا در میان انواع ناسیونالیسمهای دیگر - کلی جنایتکار بالقوه وجود دارند که اگر دستشان برسد دست این همکیشانشان در تاریخ را از پشت میبندند!

فقط به یک نمونه توجه کنید:

اخیرادر مطلبی از سیروس مددی در سایت آذربایجان خواندم که در آن فرازی از سخنرانی اینترنتی علیرضا اردبیلی  در تاریخ پانزدهم آوریل ۲۰۱۱ را مستقیما نقل کرده است. تهوع آور است اما به خواندنش میارزد:

""… در تولید معنوی باید آنارشی حکمروا باشد.  و حقیقتا اگر نگاهی عمومی به رسانه های همگانی فارس ها بیاندازی، از نظر آنارشی اینها هیچ کم و کسری ندارند. هر نوعش را بخواهی دارند. در تک تک مدیا هایشان ایرادهایی می توانی پیدا کنی. البته من حالا یک ایراد مهم اینها را خواهم گفت که اصلا به مدیا مربوط نیست. اینها بعنوان ملت یک ایراد کروموزومی دارند. غیر از این ایراد کروموزومی، از نظر مدیا وضعشان فوق العاده است. آن تنوع و آن آنارشی لازم  را– که همه چیز باشد، همه نوع باشد- دارند….. ایرادهایشان را می گفتم. ایراد آنهاد ایراد مدیا نیست.  در کل اینها بعنوان ملت  مریض اند. نمی دانم مرض کروموزوم دارند.  اینها را آراز [ دکتر آراز سلیمانی] خوب می دانند. [ آراز سلیمانی]  خودش پزشک است و از ژنتیک  خوب اطلاع دارد، همچنین اسد بیگ. اینها [فارس ها] یک ایراد کروموزومی دارند، چیزی دارند که  بمحض خارج شدن از تخم، تفکرات راسیستی ذهنشان را کور کرده است. … اینها اگر بعنوان ملت یک ذره شعور داشتند، یک ذره عقل داشتند، می توانستند بعنوان ملت از منافع خودشان دفاع کنند. منافع اینها در از هم پاشیدن ایران نیست. … ولی در نتیجه نقص کروموزومی شان ، بی شعوریشان، پایین بودن فهم و دراکه شان است، بخاطر این ایرادهایشان است که رسانه های جمعی شان کند می شود. که – چنانکه گفتم  ربطی به مدیاشان ندارد…"

لازم نیست این مالیخولیای ایدئولوژیکی- سیاسی را تفسیر کرد. همه آدمکشان ناسیونالیست، قبل از اینکه دستشان به جایی بند شود، همینجوری حرف زده اند: "ملت" خودی را برتر و "ملت" بغل دستی را پست تر قلمداد کرده اند. "کروموزوم و ژن" از کلمات محبوب در ادبیات اینان است.

شاید گفته شود که اینها آدمهای مهمی نیستند و ریشه در جامعه ندارند و مخصوصا در دهه  ای که با جنبشهای با شکوه عدالت طلبانه و مدرن و انسانی در جهان شروع شده جایی ندارند. و قاعدتا با چنین تبیینی اصولا نباید به سراغشان رفت و وقت و انرژی تلف کرد.

من هم معتقدم اینها در میان اکثریت عظیم مردم معترض و آگاه آذربایجان ریشه ندارند. کارگر ترک زبان که در کنار هم طبقه ای فارس زبانش در خود تهران با فقر و فلاکت دست و پنجه نرم میکند و با یک طبقه و یک حکومت مشغول نبردی همه روزه است، قاعدتا این درجه از سفاهت سیاسی باید مایه خنده و تمسخرش باشد. تصویر نسل جوان آذربایجان از زندگی با تصویر جوان شیرازی و اصفهانی یکی است.  دشمنشان یکی است. در کوچه و خیابان، در مدرسه و دانشگاه، در محل کار و زندگی، این نسل با همان دشمنی روبروست که هم نسلهایش در سایر نقاط ایران. این دشمن حکومت اسلامی است. 

اما مسئله ابدا موقعیت سیاسی واقعی همین امروز این کروموزوم شناسان بیمار در میان مردم نیست. مسئله این است که اینها مثل ویروس عمل میکنند. این ویروس سیاسی قاعدتا دنبال محیط مناسب است. محیطی که بتواند در آن رشد کند و جامعه را بیمار کند. سوال این است که آیا چنین محیطی ممکن است زمانی فراهم شود؟

به نظر من خودآگاهی سیاسی در جامعه ایران علی العموم و مخصوصا در میان کارگران، جوانان و زنان آنقدر پیشرفته است که براحتی برای فعال شدن چنین ویروس سیاسی میدان نمیدهد. این نسلی است که در نبرد شکوهمند ۸۸ تصویر واقعی خود را به جهان نشان داد: انسانهایی پیشرو، آزادیخواه و عدالت طلب که تقسیم انسانها به اقوام و مذاهب در میانشان جایی ندارد.  این ویروس نه در دوره آرام سیاسی امکان رشد دارد و نه به نحوی اولی در دوره یک نبرد و انقلاب شورانگیز با حکومت و نظامی که اتفاقا بنیادش تبعیض و تقسیم انسانهاست.

مسئله بر سر این نیست که آیا واقعا با خزعبلات تهوع آوری مثل اظهارات بالا میتوان در ایران امروز نیرو جمع کرد. مسئله اقناع ایدئولوژیک-سیاسی نیست. مسئله این است که در سر یک بزنگاه سیاسی اگر انقلاب مردم نتواند فورا کار حکومت اسلامی را تمام کند؛ اگر اوضاع برای مدتی میان شکست و پیروزی انقلاب آویزان بماند؛ آیا همین قومپرستان فاشیست حرفه ای نمی توانند چند صد نفر لمپن اسلحه بدست همفکر علیرضا اردبیلی پیدا کنند و از این یا آن دولت صاحب منفعت در آن لحظه پول و اسلحه بگیرند و به جان بخشی از مردم بیافتند که "ایراد کروموزومی" دارند؟ و البته فراموش نکنید که در میان ناسیونالیسم فارس و عرب و کرد و ... هم ناسیونال-فاشیستهای حرفه ای کم نیستند که متقابلا مشغول تحقیق در باره عیوب قومشناسانه "ملتها و اقوام" دیگر هستند و دارند برای توجیه آدمکشیهای فردایشان "اسناد علمی جور میکنند!  

آیا روشن نیست که در مقابل همه این مجانین بی ریشه سیاسی از همین الان باید ایستاد؟ باید این ویروس را قبل از اینکه محیط رشد پیدا کند خشک کرد؟

اگر جنبش اعتراضی در ایران اوج بگیرد که خواهد گرفت و طی یک قیام سراسری کار رژیم اسلامی را فورا یکسره کند و ارگانهای توده ای اعمال اراده خود کارگران و جوانان و زنان را سریعا شکل بدهد و جامعه را اداره کند، کوچکترین فرجه ای برای تحرک خونین ناسیونالیسم کروموزم شناس باز نخواهد شد.

این بردوش تک تک ما آزادیخواهان و برابری طلبان، بر دوش هر کسی که خود را سوسیالیست و کمونیست میداند، هر کارگر و جوان و زنی که زندگیش همین الان زیر پای انواع تبعیضات لگدمال و له میشود است که با تحقق یک انقلاب شکوهمند، از یکطرف حکومت اسلامی با ایدئولوژی اسلامیش را جارو کنیم و از طرف دیگر کوچکترین فرصتی به این مجانین سیاسی قوم پرست برای دست دراز کردن در زندگی مردم ندهیم. 

تورنتو. ۱۹ ژانویه ۲۰۱۳