در سال ۱۹۷۷ سازمان ملل در قطعنامه‌ای ۸ مارس را با عنوان «روز حقوق زنان و صلح بین‌المللی» وارد تقویم رسمی خود کرد و اکنون ماه مارس به عنوان ماه جهانی زنان نامیده می شود. در این روز فمینیست های سراسر جهان اعم از لاییک، سکولار، سوسیالیست، کمونیست، دموکرات و آزادیخواه فعالیت های اعتراضی انجام میدهند و گروه های متشکل و خودجوش تلاش میکنند تا مطالبات مربوط به حوزه زنان را مطرح سازند. درحال حاضر 8 مارس، به نماد همبستگی زنان تبدیل شده است.

 این روز فرصتی است برای طرح مطالبات زنانی که بیش از نیمی از ساکنان جهان را زنان تشکیل میدهند واگر برنامه ریزان وسیاستگذارن جهانی نتوانند جایگاه ویژه زن را درایجاد تعادل استراتژیک به نحو مطلوب تعیین کنند، هرگز قادر نخواهند بود به توسعه همه جانبه و پایدار دست یابند. درحال حاضر زنان دراقصی نقاط جهان از فقر، محرومیت، استثمار و نابرابری های پنهان و آشکار همچون تبعیض جنسی، بی حقوقی، خشونت، تحقیر وغیره رنج میبرند. درکشورهای موسوم به جهان سوم و درحال توسعه زنان به مراتب درشرایط ناعادلانه تری به سرمی برند.این درحالی است که درایران ِآفت زده از ارتجاع جمهوری اسلامی، مستبدان اسلامی حاکم با قساوت و جنون بی حدّ و مرز به سرکوب زنان درعرصه های مختلف فرهنگی، اقتصادی، حقوقی و تمام شئون زندگی انسان اعمّ از خصوصی و عمومی می پردازند.

با درنظرگرفتن مطالباتی که درحرکتها و جنبش های زنان طی سالهای اخیر عنوان شده است پایه ای ترین خواسته های آنها را می توان به ترتیب زیر برشمرد:

 -- ما خواهان پایان سرکوب به خصوص سرکوب علیه زنان بوده و آزادی کلیه بازداشت شدگان را در مناطق مختلف کشور چون آذربایجان، کردستان، تهران و.غیره را خواستاریم.

 -- لغو کامل قوانین زن ستیزانه و مردسالارانه که با نادیده گرفتن حقوق حقّه زنان ما را در مرتبه فرودستی قرارمیدهد و ما زنان را تا حد یک شهروند درجه چندم پایین می آورد.

  -- احترام به جنس مخالف ( خوداری از تحقیرجنسی و ضدیت با مردان و یا زنان-)

  --دستمزد مساوی و رفع تبعیض در کار.

 -- مشارکت زنان و مردان در وظایف رایگان کارخانگی و خانه داری، نگهداری کودکان، مراقبت از خویشاوندان سالمند و بیمار.

 -- تلاش درجهت محو خشونت و به ویژه ممنوعیت هرگونه خشونت علیه زنان در هر دو عرصه عمومی و خصوصی .

 -- حق داشتن اختیار بر وجود خود (تصمیم به بچه دار شدن یا نشدن، سقط جنین، عقیم سازی، جهت گیری جنسی ).

 -- برخورداری ازاختیار آمد و شد آزادانه، تحصیل، اشتغال، رای دادن، انتخاب همسر، انتخاب پوشش، محل و سکونت، ملّیت.

  -- برخورداری از حق مالکیت بر بدن خود، میراث خود، حسابهای مالی خود وفعالیت های فرهنگی و تفریحی .

 -- پایبندی به میثاق های جهانی در زمینه رعایت حقوق زنان درموارد نقض حقوق از جمله این معاهدات بین المللی میتوان به کنوانسیون منع هرگونه تبعیض علیه زنان اشاره داشت.

 -- مقابله با بنیادگرایی و هرنوع اقدام مذهبی و ملّی و قومی که ناقض حقوق شهروندی افراد است.

 -- احترام به منزلت بدن فرد و شرافت اخلاقی او و محو هرنوع بردگی و بهره کشی ازانسانها به ویژه تجارت جنسی .

 -- کوشش درجهت منع انتشار تصاویر کلیشه ای و تبعیض آمیز جنسی در رسانه ها و کتابهای درسی و ترویج مرد سالاری .

 -- برگزاری سمینار، کنفرانس های ملّی و جهانی برای بیان صریح موانع پیشروی زنان و نیز تلاش برای راهبردهای استراتژیک جهت حل موانع توسعه و رشد زنان .

 -- ایجاد سایت های ویژه زنان به منظوراطلاع رسانی و شفاف سازی در رابطه با فعالیت های فکری و عملی زنان در سرتاسر جهان .

  -- درجهان ارتباطات و اطلاعات و با افزایش میزان رشد وآگاهی زنان روشن است که مطالبات و توقعات آنان نیز در سطح بالاتری مطرح می  شود.امروز زنان ما خواهان آن هستند که درمراحل مختلف برنامه ریزی و تصمیم گیری های استراتژیک و کلان ملّی حضورجدّی و فعّال داشته باشند. چرا که حضور زن در جامعه و افزایش مشارکت اجتماعی­ سیاسی او یک امر ضروری و مفید است .

 زنان در همه جای جهان لیاقت بسزایی درآموزش زندگی بهتر به تمام انسان های جهان دارند.آنان می توانند برابری انسان ها را به صورت عملی اثبات نمایند.آنان قادرند با مشارکت در طرح ایده ها و ابتکارات جدید و مترقی معضلات اجتماعی- سیاسی جهان را حلّ و فصل نمایند. حضور زن و آزادی اندیشه نشان دهنده ی رشد جوامع وعقلانیت آن است.اکنون دیگر نمی توان از کنار همه این خواسته ها بی اعتناء گذشت و تلاشهای سرسختانه زنان را برای بازیابی حقوق حقّه خود به دیده اغماض نگریست. چرا که در صورت استمرار این بی تفاوتی ها چالش و تعارض پیش آمده در جامعه، ناگزیر سبب خواهد شد تا جامعه ما دوران طوفانزایی ازبحران های اجتماعی - سیاسی را تجربه کند و دراین عرصه فعالین جنبش زنان به رغم حاکمیت نظام مردسالارانه تا دستیابی به آخرین حدّ ازمطالباتشان در بستر تاریخی خود حرکت خواهند کرد؛ حرکتی رو به رشد و بالندگی، فراگیر، ساختارشکنانه و توقف ناپذیر.

 امروزعلی رغم همه اجحافی که بر زنان جامعه ما می رود زنان ما با تجربیات زنده شان در بستر امواج آگاهی و عمل اجتماعی با آگاهی عمیق فمینیستی، جنبش زنان را برای رسیدن به برابری جنسیتی و تحقق حقوق انسانی رهبری می کنند.امید است فمینیست های جامعه ما - فمینیست به معنای زبان مشترک برای اعتراض دربرابر، ناعدالتی جنسیتی – ازهر طیف و گروهی اعمّ ازکمونیست ها، مارکسیست ها، مائویست ها ، سوسیالیست، لیبرالیست ، دین باوران و ناخداباوران با جدّیت وهمگرایی برای رسیدن به آرمان های زنان در8 مارس اقدامات مفیدی انجام داده و برای رسیدن به حقوق انسانی خود گام های محکم و استواری بردارند و به طورجدّی به میدان مبارزات علنی و علمی گام بگذارند.

  با درود به همه زنان مبارز و بویژه مبارزان در بند

پرتوان باد جنبش زنان برای رهایی و برابری

شهناز غلامی

08/03/2013 – پاریس