در سی و پنج سال گذشته ،حکومت اسلامی مخالفين خود را با هر آهنگى كه نواخته ، توانسته است برقصاند .به عبارتى ديگر اپوزيسيون منتظر است تا رژيم اسلامى دست به" آكسيونى" بزند تا آنها در قبال "آكسيون" رژيم دست به موضع گيرى و اکنش بزنند ودر اين رهگذر چه فرصت ها كه به هدر نرفته است!عصر مسخ شدگی مردم در سایه ناکارآمدی اپوزیسیون به اوج خود رسیده است.هرکس بدنبال زندگی سعادتمند خویش می دود!جهانیان نیز بدین موضوع دردناک پی برده اند که در صحنه سیاسی ایران ـ هیچگونه اپوزیسیون قدرتمندی وجود ندارد تا با حکومت اسلامی مقابله کند.درماندگی جنبش سبز همچون پتکی بر سر مردم ایران کوبیده شد و عوارض آن بسرعت خود را نشان داد. نیروهائی که دائما از تساهل و تسامح در مقابل نظام سخن می گفتند و هرگونه حرکت اساسی را محکوم می کردند ، آب به آسیاب استبداد دینی سرازیر کردند و حاکمان قدار را در قدرت سیاسی تحکیم بخشیدند!

یکم ـ هنوز بخشی از نیروهای سیاسی به کاندیداتوری هاشمی یا محمد خاتمی دل خوش کرده اند تا آنها بیاند و کشور را نجات دهند!

دوم ـ بخش دیگر از نیرووهای سیاسی منتظر برگزاری انتخابات پیش روی و اوج گیری اختلاف درون حاکمیت یعنی  تضاد های بین جناح احمدی نژاد ، مشائی با نیروهای طرفدار خامنه ای نشسته اند تا از درون ستیز های داخلی بهره برداری کنند!

سوم ـ بخش وسیعی  از نیروهای سیاسی نیز همه عرصه مبارزاتی درراه سرنگونی حکومت اسلامی  را به عهده امپریالیست ها  نهاده اند و روز حمله نظامی را انتظار می کشند!

چهارم ـ بخش بسیار کوچکی از نیروهای سیاسی  به استواری آماج های سیاسی مردم امیدوارند!

 همواره در سايه همه موضع گيريهای عجولانه ـ انشعاب ها و اتفاقات ناپسند ديگر به وقوع مى پيوندد.پس بنابراين اپوزيسيون از خود هيچ" مايه ائى" ندارد تا چيزى به مردم عرضه كند.ما تنها به واكنش در برابر كنشهاى رژيم اسلامى تبديل شده ايم وهنوز نتوانسته ايم بديلى به مردم ايران ارائه بدهيم. اعتبار وجديت وصلاحيت اپوزيسيون خارج از كشور تا مرحله دادگاه ميكونوس كه منجر به محكوميت رژيم اسلامى گرديد محرز مى باشد اما پس از آن در سايه اصلاحات دروغين وغير واقعى به پا شيدگى وضعف جدى گرائيد. اگر تا كنون در ميان ما هنوزته مانده ائى و" مايه ائى" باقى مانده است ،تنها پيرامون سازمان مجاهدين خلق يا رضا پهلوى گرد آمده است. در نهايت نيز اين دونيرو در صحنه سياسى باقى خواهند ماند تا دست به يار گيرى بزنند.شكل گيرى گزينه سوم از نيروهاى ملى و مترقى و جمهوريخواهان سكولار ولائيك هنوز شكل نگرفته است. چپ ها در دهها سازمان هرگز نخواهند توانست كنار يك ديگر گرد آيند. نيروهاى امپرياليستى همه نقاط ضعف وقوت ما زير نظر دارند.در حال حاضر نقاط ضعف ما بر نقاط ضعف ما چيرگى يافته است اما اين بدان معنى نمى باشد كه هيچگاه به اتحاد نخواهيم رسيد.اتحاد در ضمير نا خودآگاه همگان موج مى زند اما خصلت ها وفرهنگ غلط سياسى اجازه نمى دهد تا اتحاد ها به واقعيت بپيوندد.براى مثال براى من كه يك جمهورى خواه مى باشم ، اگر مسلم شود كه همكارى من با رضا پهلوى باعث خروج از بن بست وبحران كنونى ميهن ما مى شود به استقبال آن همكارى خواهم رفت. اين همكارى به معناى تعين نظام آتى ايران نمى باشد ،چراكه تعين نظام آتى ايران در پس سرنگونى رژيم ولايت فقيه به عهده مردم ايران مى باشد ،همان مردمى كه قرار است كه رژيم اسلامى را سرنگون نمايند ،حق طبيعى آنان نيز مى باشد كه وظيفه تاريخى و ملى وقانونى خود را بر آورده نمايند.

رژيم همچنان ثابت كرده است كه مى تواند مخالفينش را به بازى بگيرد.يك روز بنام گروگان گيرى سفارت امريكا (بقول ابراهيم يزدى روحانيت که منظورش بیشتر خمينى بود ـ با گروگانگيرى سفارت امريكا چپ را فريب داد) و روز ديگر لشگر كشى به قدس وجنگ هشت ساله كه بقول هنرى كيسنجر ـ قرار بود برنده ائى نداشته باشد و بالاخره با تهديدهاى رونالد ريگان جام زهر نوشانده شد وروز ديگر سازندگى به رهبرى امير رفسنجانى و در نوبت ديگر اصلاحات بى پايه واساس به پرچمدارى خاتمى (سايه و روشن) اما زير نظر و ارادت به ولايت فقيه واينك كسب سلاح اتمى به مثابه عزت واقتدار ايرانيت بعلاوه اسلاميت شيعه كه با ماجراجوئى هاى احمدى نژاد كه مغرورانه به خود مى پندارد كه دون كيشوت وار مى رود تا با قدرت هاى جهانى مقابله نمايد اما در اين كارزار مانند همه جنگهاى خانمانسوز تاريخ جهان ذره ائى نشان از خرد و سعادت ملت ايران وجود ندارد تا به همه خردمندان جهان گواهى دهد.

از آنجائى كه تهديد اتمى ملايان فرامنطقه ائى وجهانى شده است لاجرم رژيم ايران خود را در چالش با تمام جهان قرار داده است و بدين لحاظ برخورد با رژيم ايران نيز جهانى شده است. در همين رابطه وزير امور خارجه فرانسه اين موضوع را اينچنين بيان مى كند (وى با بيان اينكه فرانسه، ايران مجهز به سلاح اتمى را تهديدى براى امنيت جهانى مى داند، خطاب به كسانى كه خواستار ملايمت در قبال ايران هستند،مدعى شد: به ماجراجويى كنونى ايران نگاه كنيد و تصور كنيد كه اگر تهران روزى از چتر حمايتى اتمى برخوردار شود، چه مى شود.*دعواى جمهورى اسلامى ديگر تنها داخلى با مردم ايران نيست بلكه با تمام جهانيان هست.رژيم ايران مى خواهد به زور قدرت اتمى در سطح جهان بشود تا مهديشان كه حتما روزى يكى از آخوند هاى خودشان هست ظهور نمايد. پس مردم ايران با موقعيتى مانند جنگ ايران وعراق و مشكل مرزى مثل اروند رود وجزاير سه گانه خليج فارس روبرونمى باشند تا بدان دفاع ملى صورت بگيرد. كشور هاى مخالف اتمى شدن رژيم ايران به هيچ وجه چشم طمع به خاك ايران ندارند وخواهان پياده كردن سرباز به خاك ايران نيستند واساسا اگر جنگى به وقوع بپيوند آنقدر پيشرفته و مجهز به تكنولوژى خواهد بود كه آدمى قيافه دشمن را زيارت نخواهد كرد تا حس ناسيوناليستى افراد تحريك بشود و بدين لحاظ تجزيه ايران در برنامه آنها نمى باشدو ازاين گذشته تجزيه ايران در اختيار آنها نيست كه به راحتى صورت بگيرد.جمهورى اسلامى ،ايران را باهمين مساحت از شاه طى يك انقلاب ارتجاعى واسلامى به چنگ خود آورده است واينك مخالفين جمهورى اسلامى نيز در روند يك مبارزه تنگاتنگ بايد ايران را با همان مساحت قبلى از آخوند ها تحويل بگيرند وبه همان مساحت در چهار چوب دمكراتيك حفظ نمايند.

ما طرفداران سرنگونى رژيم جمهورى اسلامى 35 سال است كه در جنگى بى امان با سردمداران رژيم ارتجاعى حاكم برايران در گير هستيم. سئوالها اينها هستند؟ اگر حمله نظامى بيگانگان به جمهورى اسلامى به وقوع بپيوندد تا مراكز اتمى رژيم اسلامى نابود گردد ،چه بر سر جنگ ما با رژيم كه از 35 سال پيش عليه جمهورى اسلامى آغاز كرده ايم خواهد آمد؟آياجنگ عليه جمهورى اسلامى را رها مى كنيم وبه كمك نظام جمهورى اسلامى مى شتابيم كه دشمن ما است؟آياهمزمان عليه جمهورى اسلامى وبيگانگان مى جنگيم؟تنها عليه جمهورى اسلامى مى جنگيم بدون آنكه از بيگانگان كمك بگيريم يا اينكه با كمك بيگانگان به جنگ خود عليه جمهورى اسلامى ادامه مى دهيم؟ مستقلا عليه بيگانگان وجمهورى اسلامى مى جنگيم؟ و يا عليه بيگانگان نمى جنگيم اما جنگ آنها را بطور سياسى محكوم مى كنيم ولى به جنگ خود عليه جمهورى اسلامى همچنان ادامه مى دهيم؟ پاسخ به همه اين سئوالات بايد از هم اكنون از جانب مخالفين رژيم اسلامى روشن وآماده شود چون قرائن نشان مى دهد كه نهايتا جمهورى اسلامى ميهن ما را مانند همه عمرش با تلخكاميها روبرو خواهد ساخت وجاى هيچ مفرى نيست.

چندی پیش به احمدى نژاد جنگ طلب وماجراجو لقب "سقراط زمانه "اعطاء كردند. سئوال اساسى در اينجاست ،مگر در اسلام عزير" مشاهير مسلمان" كم آمده است كه به سراغ فيلسوفان غير مسلمان رفته اند؟ در ثانى سقراط به هيچ وجه بدنبال جنگ وستيز نبود بلكه او يك فيلسوف شناخته شده ائى بود وهست كه تنها يكى از شاگردانش بنام اسكندر فرزند فيليپ سردار مقدونى به جنگ وغارت روى آورد! رژيم دجال اسلامى حاكم برايران براى تزئين " سبد ميوه " خود به هرچيزى متوسل مى شود.روزى از كاسترو كمك مى گيرد وروز ديگر از چاوز تا سبد خود را خوش رنگ نمايد.بيچاره سقراط اگر به نحوى باخبر مى شد كه چه كسى خود را به نيابت از او در هزاره سوم به جهانيان غالب كرده است ،حتما استخوانهايش در قبر به تكان خوردن مى افتاد!