مجتبی_نجفی

نان و ماکارونی روبنا هستند، بحران اصلی در شیوه حکمرانی است، جایی که قدرت مطلقه دست خود را از گلوی مردم بر نمیدارد. رهبر جمهوری اسلامی به هیچ احدالناسی و هیچ رسانه ای پاسخگو نیست در حالی که قدرت حداکثری را در ایران در اختیار دارد. در فقدان حاکمیت ملی، تصمیمهای فاجعه بارش شرایط زیست حداقلی مردم را بغرنج کرده. نان و ماکارونی و تخم مرغ غذای فقرا بوده اما اکنون اعیانی شده، این خود نشانه ای محکم بر این گزاره است که چگونه حکمرانی نامطلوب عزت ایرانیان را هدف قرار داده و تجمیع قدرت کوچکترین مساله را به بحران تبدیل میکند.

حاکمیت یکدست در جمهوری اسلامی رویاست. هم اکنون مافیای قدرت به جان هم افتاده و افشاگریها را نه برای حل بحران فساد که برای سهم بیشتر از کیک قدرت تدارک دیده اند. اینجا مساله به این سادگیها نیست. پیچیدگی بحران قدرت در ایران میتواند حامل سخت ترین خطرات برای امنیت ملی ایرانیان شود. چون جمهوری اسلامی نه می تواند مدل چین شود و به خاطر پویایی جامعه ایرانی نه توان تحمیل مدلی از جنس کره شمالی یا حکومتهایی بعثی مثل صدام را دارد. از طرفی رهبری و دیگر ارکان مهم قدرت برای ممانعت از تحقق اراده ملی هر گونه اصلاح در ساختار حکومت را مسدود کرده اند تا کشور در تقابل اراده اکثریت برای احقاق حقوق خود و اراده حاکمیت برای ترمز زدن بر تغییرات جامعه و جنگ مافیا در ساختار قدرت باشد. این وضعیت یعنی اینکه حاکمیت دورنمایی برای حل کوچکترین مسائل کشور از جمله مساله نان و ماکارونی ندارد. به عبارتی سیستم حکمرانی در ایران فلج شده. فلج شدگی به معنای روند تصاعدی بحرانها و ناتوانی نهاد دولت در معنای عام آن در حل کوچکترین مساله کشور است.

مساله ایران فراتر از نان و ماکارونی و هر واقعیت اقتصادی است، بیشتر از همه مساله سیاسی است. با این شیوه حکمرانی که آمیزه ای از هیاتی بودن، فساد سرسام آور و ملوک الطوایفی بودن حاکمیت است اگر مساله نان و ماکارونی هم حل شوند مسائل جدید اضافه می شوند. چرا؟ چون رهبری حتی ناتوان از اعمال یک دیکتاتوری شسته رفته و نان آور است. جامعه تغییر خواه را سرکوب میکند اما در ساختار حکومتش جنگ مافیا جریان دارد. جایی که نه عرق ملی آموزش داده شده نه مفهوم شهروندی نه اهمیت دانش و تخصص .تفکری بَدوی حاکم است که فقط می خواهد بخورد و با ذهن ساده اندیش و دستوری میخواهد مسائل جامعه را حل کند. بحران نان و ماکارونی نشان میدهد ساختار حاکمیت در جامعه ای که میل به پیشرفت دارد با ذهن انسان بدوی زندگی میکند. به عبارتی حاکمیت عقب مانده که حتی توان اعمال یک دیکتاتوری نرمال را ندارد

#مجتبی_نجفی