نوعی بیوگرافی بمناسبت 250 همین ! مطلب درج شده در این رسانه معتبر :

مقدمه : در تاریخ 22 /7 / 2020برابربا اوایل مرداد 1399(22 ماه پیش ) همزمان با انتشار یکصد مین نوشته - بنا به ضرورت و اینکه خوانندگان با نویسندگان منتخب این رسانه بیشتر و بهتر اشنا شوند ...در معرفی خود نوشت و امروزبا « نشردویست و پنجاهمین »  این نوشته را - که مقدمه چندین جلد کتابچه (منتشر شده ) گردید ...ایفاد حضور گرامیان وطن خواه مردم دوست 

*و با این هدف و منظور «هر چند خود را در این وانفسا بهیچوجه شایسته ای این  چنین نمیداند » ......تا دلیلی باشد بر توجه به پیشنهادات خیر خواهانه فراتر از خود و در رابطه با ضرورت اجتماعی - فرهنگی برای انداختن طرحی نو در درون «جبهه ملی ایران » که با همه اعتبار پیشین در پی امدن جماعت وعملکرد شان بطول 4 دهه و پیشگا می اثر گذار این تشکیلات در اواخر سال 57 و اوایل سال 58 چنانکه افتد و دانی با ان داستان پر اب و چشم ...

و اینکه تلنگری باشد برباور  بعضی عزیزان بدور مانده از علم الاجتماع و مدیریت منابع انسانی  و گاه با امر برخود مشتبه شدن، کماکان در برج عاج نشستن که با همه فرازو فرودها  خویشتن  را محور پنداشتن  و نقشی خواه نا خواه اما اثر گذار در تجزیه و تشتت درونی - این امانت در دست بطول بیش از 7 دهه ....

اما بعد :  همشهری کرمانی من، یکی از پیگیران سنت سیاسی جنبش ملی شدن صنعت نفت به رهبری زنده یاد دکتر محمد مصدق  به شیوۀ دیگر هواخواهان این سنت سیاسی، همواره مدافع حق حاکمیت ملی در عرصۀ سیاست داخلی و تعقیب منافع ایران در عرصۀ سیاست خارجی بوده و در دو حوزۀ عملی و نظری این شیوه را بی‌وقفه پی گرفته و از تلاش و کوشش در این جهت با همه تهدیدها و تحدیدها هرگز باز نایستاده است.

 در حوزۀ عملی ایشان  اهداف خود را از طریق عضویت در تشکیلات جبهۀ ملی با تعریفی عام بدون هر گونه خود محوری دنبال کرده و یکی ازقدیمی ترین اعضاء این تشکل ریشه‌دار و باسابقه از دوران دانشجوئی اوایل دهه 40 به شمار میرود.

 در حوزۀ نظری نیز  همواره دست به قلم داشته و در زمینه‌های مورد علاقۀ خود یاداشت‌های کوتاه و بلند بسیاری ( بیش از هزار مقاله در زمینه های مدیریت ، اقتصاد ،اجتماعی و فرهنگی که سیاست نام بگرفته }نوشته است.
یادداشت‌هایش که با قلمی کم و بیش مشابه هم نسلانش به رشتۀ تحریر درآمده ، ضمن انتقادهای تند و تیز دائمی از سیاست‌های حکومت ، عموماً دارای نکته‌های ظریفی میباشد که بعضاً توجه صاحب نظران مطبوعاتی را به خود جلب  و در بسیاری موارد علاوه بر سایت های خارج از وطن - روزنامه ها و ماهنامه های داخلی ،با تقبل همه خطرات عینا به چاپ ان مبادرت می ورزند .
این یادداشت‌ها برخی مباحث مربوط به بنیادهای ملی، تاریخ معاصر، تحولات سیاسی روز و معضلات اجتماعی و مدنی کشورمان را در بر می‌گیردو در دهه 50 سر دبیری ارگان کانون علوم اداری ایران (فنون اداری art-of- management-) با مدیریت شادروان دکتر محمد علی احمدی «رئیس مدرسه عالی بازرگانی و در پی ان استانداری کرمان تا اواخر سال 57 »را با همه مسئولیتهای اداری بدوش می کشید .
با این همه، آنچه او را در بین دوستان و همراهانش برجسته میکند، پاره‌ای خصائل و ویژگی‌های شخصی اوست که در بین اهل سیاست ایران به ندرت یافت می‌شود.
وی در درجۀ نخست انسانی بسیار فعال و پرتلاش و به طرزی خستگی ناپذیر با شحصیت‌ها و محافل مختلف سیاسی ارتباط دارد و دائماً در پی ایجاد پلی بین نسل‌های تازه ، میانی و کهن و رفع و رجوع اختلافات بین  نیروهای سیاسی ملی درون میهنمان میباشد و از این همه تلاش نه فقط ملول و سرخورده نمی‌شود بلکه در مقابل چالش‌ها، گویی شور و شوق تازه‌ای پیدا میکند.

در دیداری با متولیان امنیتی درپی ممنوع الخروجی طولانی به دلایلی که امد و دیگر کوشش ها ...در پاسخ امنیتی ها که  وی را از« براندازان نرم اما بی خطر» در مقابل انهمه تریبون در ید قدرت مداران میخواندند گفت :می دانم که مماشات با ما میانسالان قدیم - نیست مگر برامده از اعتماد بنفس کامل عما مه داران با  تکیه برعوام در مانده در معاش روزانه و تابع اندکی کمکهای مادی ... و نهایتا استفاده ابزاری بعنوان سوپات !!
در حقیقت این دردمند اجتماعی  را می‌توان نقطۀ وصل بسیاری از کنشگران ملی امروز به شمار آورد ، ضمن اینکه هیچگاه تسلیم اختلاف افکنی و جداسری توام با بازخواستها !نمی‌شود و در مقابل، برای کاهش التهاب‌ها و التیام جراحت‌ها که پنداری به صورت شاخصۀ فعالیت سیاسی در ایران در آمده، پیشقدم است.

این ویژگی ریشه در خصلت دیگر این فرد  یعنی خیرخواهی عمومی و عدم خود خواهی و منیّت وی دارد ، به واقع ایشان با خود محوری و بدخواهی در سیاست بیگانه بوده  و در شمار معدود رجال (در قحط الرجالی انهم در رابطه با عافیت طلبی و محافظه کاری اغلب حتی دلسوزان ملک و ملت - میفر مود بهتر بود ! ) مسئله‌ محور ایران قرار میگیرد.

 مسئله محوری ، او را به شخصیتی !مورد اعتماد همۀ دوستان و اطرافیان تبدیل کرده ، به گونه‌ای که صراحت لهجه و بذله گویی‌هایش که شاید ریشه در زادگاه کویری او داشته هرگز کسی را نمیرنجاند و به قهر و غیظ نمیکشاند.
وقت شناسیش هم زبانزد دوستان و آشنایان اوست ،در دورانی که  ترافیک سنگین کلان شهری مانند تهران "تأخیر" را به عادت بسیاری از مردم بخصوص کنشگران سیاسی تبدیل کرده ، وی به قول فرنگی‌ها همواره "آن تایم"  و لحظه‌ای تأخیر در رسیدن به قرارها و جلسات را  برنمی‌تابد.
در کنار فعالیت‌های سیاسی، فراتر از حد امکان  از تلاش در عرصۀ جامعۀ مد نی نیز غا فل نیست.

ایشان  که از نخستین دانش آموختگان رشتۀ «علوم اداری و مدیریت دولتی » در ایرانست، به همراه اساتید و همکلاسان خود تشکلی مدنی را تحت عنوان "کانون علوم اداری ایران " پایه گذاشته  که نقد و بررسی وضعیت بروکراسی درکشورمان و ارائۀ راهکار برای بهبود آن ، از وظایف اصلی کانون مزبوربطول بیش از 6 دهه بشمار میرود .
اعضای «کانون علوم اداری ایران »که عموماً موی خود را در دیوانسالاری میهن سپیده کرده‌اند، به نقاط قوت و ضعف بروکراسی کشور واقف‌ و در این زمینه تجربه‌ های گرانسگی دارند.
خلاصه آنکه این سخت کوش هزینه پرداز  شخصیتی !ملی ، مبارز ، نیک نفس ، فروتن ، پرتلاش ، با روحیه و اهل قلم است ( ایشان بهتر بود به اصل نسبیت اشاره میفر مود ) که جا دارد آثار نوشتاری او در مجموعه‌ای جمع آوری شود تا نسل‌های جدید از تجربه‌های عملی و فکری امثال ایشان  بی‌نصیب نمانند.

 خداوند عمراثر گذاراین فرزند کویر، کرمان دوست ، عاشق ایران زمین و رهروشادروان دکتر محمد مصدق  را دراز گرداند.