پیشگفتار تحلیلی:

چند روز پیش نیز سه ائتلاف بزرگ متشکل از گروه های قومی, در محکومیت رضا پهلوی بیانیه صادر کردند. اینگونه به نظر می رسد که رضا پهلوی با سخنرانی اخیر خود نه تنها اپوزیسیون را متحد نکرده بلکه فضای سیاسی اپوزیسیون را به شدت پلاریزه و دوقطبی کرده است و بر تضاد و ضدیت ها  و موضع گیری های خصمانه نیز افزوده است. در نتیجه عملکرد رسانه هایی مانند بی بی سی و ایران اینترنشنال با پوشش دادن جهت دار و یکطرفه و جانبدارانه و عامدانه از کنفرانس رضا پهلوی اپوزیسیون جمهوری اسلامی را بیش از پیش  پراکنده و  رو در روی یکدیگر قرار داده. در شرایطی که احتمال جنگ و حمله نظامی آمریکا و اسرائیل به ایران وجود دارد, و ضرورت مبرم همسویی و همگرایی طیف های مختلف اپوزیسیون بر همگان آشکار است,  این نوع تنش و تضادها کاملا به نفع جمهوری اسلامی می باشد که اگر عاقبت کار (افزایش خصومت) را بنگریم, باید اذعان کرد که احتمالا دست هایی با آگاهی کامل به نتیجه این عمل, آن را مدیریت کرده اند.

 لذا مشخص نیست که رضا پهلوی با استفاده از رانت رسانه ای بی سابقه مورد سوء استفاده رسانه های اصلاح طلب قرار گرفته و این رسانه ها به طور هوشمندانه ای با حمایت بیدریغ از یک طیف بخصوص اپوزیسیون, اپوزیسیون را در مقابل اپوزیسیون قرار داده اند. این دقیقا خواست جمهوری اسلامی است که توانست با مدیریت هدفمند رسانه ها در چنین شرایط حساسی اپوزیسیون را به جان یکدیگر بیندازد. در نتیجه با ظرافت خاص و نکته بینی دقیق و از زاویه ای دیگر علاوه بر مو, پیچش مو را نیز در این ماجرا باید دید که چگونه یک حرکت خوب رضا پهلوی به ضد خودش تبدیل شده است.

شش سازمان سیاسی از جمله اتحاد جمهوری‌خواهان ایران؛ جبهه ملی‌ایران ـ اروپا (سامان ششم)؛ حزب چپ ایران (فدائیان خلق)؛ حزب جمهوری‌خواه سوسیال دموکرات و لائیک ایران؛ سازمان‌های جبهه ملی‌ایران در خارج از کشور؛ و همبستگی جمهوری‌خواهان ایران مخالفت شدید خود را با "پروژه رهبرتراشی"، تمامیت خواهی مبتنی بر مناسبات جامعه توده ای، تخريب جريان های جمهوری خواه دموکرات و فعالين سياسی در داخل و خارج کشور توسط رسانه ها و سلطنت طلبان و اشاعه فرهنگ انحصارطلبی را محکوم کردند.

 این شش سازمان رضا پهلوی را متهم به مصادره کردن اعتراضات مردم کرده اند که خود را در قامت رهبر و با رویکرد پوپولیستی ارائه داده و  فرمان بسيج صادر کرده. این شش سازمان در بیانیه خود با انتقاد از چهار رسانه (بی بی سی, ایران اینترنشنال, من و تو , و صدای آمریکا به دلیل دادن رانت انحصاری تبلیغاتی به رضا پهلوی نوشته اند:  چهار کانال تلويزيونی در خارج از کشور برنامه های عادی خود را قطع کرده و سخنرانی آقای رضا پهلوی را پوشش دادند. در روزهای بعد هم در بخش اخبار و برخی برنامه ها بطور کم  سابقه ای به این موضوع پرداختند.  برخلاف آنچه آقای رضا پهلوی گفت که نمی خواهد رهبر بشود، او در اين سخنرانی در جايگاه يک رهبر اقتدارگرا و پوپوليست قرار گرفت، گروه های مختلف جامعه را مورد خطاب قرار داد، اپوزيسيون را حذف کرد و کوشيد "فرمان هدايت اعتراضات" را به دست گيرد.

 در این بیانیه آمده است: پوشش زنده و همزمان چند کانال تلويزيونی و تلاش او برای قرار گرفتن در قامت رهبر، نشان دهنده اين است که محافل قدرتمندی در خارج از کشور با بهره گیری از امکانات رسانه ای، می خواهند در شرایط بحرانی کشور آلترناتيو دلخواه خود را بسازند و آقای رضا پهلوی را به عنوان رهبر آن معرفی کنند. او در سخنرانی اخير خود اپوزيسيون را کنار گذاشت و خود را تنها پشتیبان مبارزات مردم قلمداد کرد. پدر ایشان نيروهای اپوزيسيون را چنان سرکوب کرد که در سال ۵۷ هیچ نیروی سیاسی قدرتمندی وجود نداشت که توان مقابله با روحانیون تشنه قدرت را داشته باشد. آقای رضا پهلوی در دو سخنرانی اخیر نشان داد که قصد بازگشت به حکومتی اقتدارگرا از نوع گذشته را دارد. در حالی که دموکراسی با نفی اپوزيسيون هم خوانی ندارد. وجه مشخصه دموکراسی وجود جامعه مدنی قدرتمند و احزاب سیاسی است.