چه شب هایی سفر کردم به دنیای تخیل

با استفاده از مداد مشکی‌، این کلمات هایلایت شده را پشت سر هم روی کاغذ می‌نویسیم. به طوری که حدود ۷-۱۰ سطر اول پر بشه.

حالا خط کش ۳۰ سانتی را دقیقا وسط کاغذ به طور عمودی قرار میدیم به طوری که خط کش همه این سطور نوشته شده را قطع کنه. دقت کنید خط کش دقیقا در وسط کاغذ باشه به طوری که پهنای ۲ سانتی خط کش حدود ۲ سانت از وسط تک تک سطر ها رو پوشونده باشه.

حالا هم جلو و هم پشت خط کش را با مداد دو تا خط موازی بکشید.

خط کش را بلند کنید. فضای که بین دو خط رسم شده که توسطه پهنای خط کش پوشیده شده بود را با پاک کن پاک کنید.

تبریک میگم

شعر شما آماده است.

سروده شوند وساختاری فاخر داشته باشند وعروضی استوار ولغاتی درخور وموزون وخیال انگیزی و تصویرسازی که لازمه هر سخنی است که انرا شعر میخوانند.نمیشود اشعار فارسی بالهجه انگلیسی ولغات خشن وبیجای عامیانه و ندانستن فرق مفرد وجمع ومعانی ان گفت.میزان اشنایی ایشان به تکلم فارسی به اندازه یک اروپایی است که دوسال کلاس زبان فارسی رفته.و کلامشان خشنونت وسفتی یک خارجی رادارد که فارسی را به شیرینی نمیتواند تکلم کند.این اشعارشیرین نیستند بسیار ترش وسخت الهضم هستند وانسان باخواندن انها سردیش میشود ورودل میکند.

دلیلی ندارد اگر کامنتی نوشته نشده است مطلبی بازدید کننده نداشته است چنانچه از 400 کامنت در ایران گلوبال فقط 230 کامنت حدودا منتشر شده است بقیه درج نشده است در دیگر سایت ها هم خوانده می شود ممکن هست کامنتی نوشته بشود یا نشود و یا سانسور بشود یا نشود درج بشود درج نشود شاید قوانین مدیریت هر سایتی متفاوت باشد برای درج کامنت ها این شعر در دنیای مجازی در فیس بوک بسیار به اشتراک گذاشته شده است صفحاتی که بعضی از انها بیشتر یا کمتر از150000 هزارعضو داشته است در شبکه های اینترنتی علاوه بر سایت های معتبر پربینده و یا کم بیننده منتشر شد ه است و مورد نقد و انتقاد و تشویق قرارگرفت و هزاران هزار کامنت درکنارش نوشته شد در فیس بوک و دیگر سایت ها در صفحه خانم هدایتی حداقل 37000 هزار عضو و اشتراک دارد که این شعردرصفحه خودشان هم مورد نقدو بررسی قرار گرفت امیدوارم شما هم به جز مطالعه سایت ها در فیس بوک و دیگر شبکه های خبررسانی دنیای مجازی عضو شوید و از به اشتراک گذاشتن مطالب فیض ببرید

در بالاترین هم لینک ایران گلوبال به اشرتاک گذاشته شد و تعداد کلیک ها عدد 540 را نشان می دهد . در سایت خودتان هم اماری ارائه نشده است .در لینک گویا حتی یک کامنت گذاشته نشده است که نشان می دهد که تعداد کلیک ها گویا نیوز نباید از هزار بیشتر باشد. همچنین به گفته خودتان 3 کمپین در حمایت از این غزل در فیس بوک راه اندازی شد که تعداد واقعی کلیک ها نا معلوم است. در بی رنگی هم لینک ایران گلوبال به اشتراک گذاشته شد که 41 رای داده شده است :https://www.birangi.com/Link/107314
در
FriendFeed هم لینک ایران گلوبال به اشتراک گذاشته شد.
http://friendfeed.com/dadgooyejavan/1fb23eb2
خلاصه مهناز خانم در مورد یک میلیون زیادی اغراق کرده اید . بنابراین می توان نتیجه گرفت که کلیه شبکه اجتماعی از لینک ایران گلوبال استفاده کردند در بقیه موارد را هم می شود مثلا ده هزار کلیک گرفت که سرجمع می شود 50 هزار کلیک


https://balatarin.com/permlink/2013/4/20/3300194

540

در گویا نیوز هم حتی یک کامنت هم گذاشته نشده است . می شود حدس زد که تعداد کلیک ها حتی به هزار هم نزسیده باشد.
در سایت شخصی خودتان هم اماری داده نشده است بقیه را هم به ادعای خودتان 3 کمپین در حمایت از این غزل در فیس بوک راه اندازی شد که بازهم اماری ارائه نشده است بنابراین تعداد یک میلیون کلیک را نباید جدی گرفت . بر طبق کامنت های نوشته شده می توان ثابت کرد که اکثر مطلق آنان در نقد و نکوهش این شعر بود ه است.

بارک الله به سمانه خانم و نقدشان! من فکر میکنم سمانه خانم و مهناز خانم باید این عرصه ی محدود شعر فارسی را رها کرده و کم کم شروع کنند به نقد و بررسی شعر شاعران بین المللی مثل شارل بودلر، پل الوار، تی اس الیوت، ناظم حکمت و بسیاری بسیاری دیگر!. حیف از این نبوغ و استعداد ها که تلف میشوند.

ماهیت ِ شعر را از شر و ورهایی که از نظر ِ فرم و محتوا قطعه ی ادبی هم نیستند تشخیص میدهید ، بانو مهناز که روی دست بانو سیمین بهبهانی (غزل سرا ) را هم با ترهات ِ بی بدیل خود زده است ! اصلن تسلط به زبان فارسی ندارد چه برسد به زبان ِ شعر... دقت کنید فعل را اشتباه آورده : چگونه" شد "که با یک « غزل عاشقانه » می توان دل های بیماران را ناگهان شفا "داد" بجای این که بفرمایند : چگونه می شود با یک غزل عاشقانه دل های بیماران را شفا داد... آن هم با علامت سوال و تعجب ! چگونه شد می گویدانگار که خود با غزل عاشقانه قبلن در گذشته ، دل بیماران را نجات داده است اما این بیماران فکر کنم همان سکسوال های مریض و خود ارضا هستند که در بیمارستانها یا تیمارستانهای روانی منتظر چنین معجزتی اند...به هرحال من کارهای خانم هدایتی را به عنوان سمبل ِ انحطاط شعر فارسی بعد فروغ در مقابل فروغ قرار میدهم . به افتخارشان...خواهشا تف و اخ و اوه و اوه نکنید البته قبل از پیشنهادم چه کنم کرده اید مثل خودشان که کرده اند دردل نوشته ی رمانتیک شان ، آه حضرت ِ شلغم...مهناز را هدایتی کن ...

مانی بزرگمهر

ای مه من ای هدایت خوب ..... آفرین /
حبذا بر جوشش این چشمه ی دُر آفرین

در غزل هایت مکرر سکس دادین مرحبا /
مولوی،حافظ،سنایی جملگی خشتک درین*

شعر نو را هم نمودی مفتخر از کوششت
شاملو،نیما،سپهری منقلب از بهر این

جان پاکت زخمه ی هر نشتر نامردمان
از بکارت تا جراحت حاصل عمرت همین

از پماد گریه ات* یک ذره هم بر من بمال
تا دمی آسوده گردم زین سرای مهر و کین

*با توسل به درگاه استاد مهناز از اختیارات شاعری سواستفاده کرده و "دران" رو با صنعت ممال به "درین" بدل ساختم.

اشاره به این مصرع استاد : عاشقی پس زخم دل را نیست جز گریه پماد

Beren Erchamion اردیبهشت 92

در مورد این غائله ، به نظر من ، اولین کسی که باید مورد مواخذه جدی قرار بگیرد خبرنگار و مسوول صفحه ادبی و حتی سردبیر روزنامه اعتماد در سال 81 است که آن مصاحبه درخشان را ترتیب داده اند و کل صفحه را سپرده اند به سرکار خانم که آن ترهات عجیب و غریب را بریزند روی دایره ! ... واقعا، یا آن خبرنگار در حد همین خانم محترم دچار بیماری ست یا اینکه قلم را به هر آن چه که نباید به ثمن بخس فروخته است و خلاص !
در ادامه هم البته، لیست انتشاراتی های ریز و درشت داخلی و خارجی ست که آثار ایشان را منتشر کرده اند و بماند ارگانهای ریز و درشتی که نامشان در پروفایل ایشان آمده است و راست و دروغش پای خود ایشان ! ...همه اینها شریک جرم وخامت حال واحوال ایشان اند !
حالا از این کاریکاتور عینی، باز می توانیم نتیجه هایی بگیریم : واقعا چقدر جریان های ادبی ما جریان اند ؟! چقدر ژورنالیسم ما به جای گزارش ..بدیهی ست که منظورم از ژورنالیسم همه اشکال آن است : مکتوبات حقیقی و مکتوبات مجازی و البته انواع و اقسام انجمن ها و رونمایی ها و جلسات نقد و کارگاه های شعر و قس علی هذا.

سیامک بهرام پرور

فارغ از همه جنبه های طنزآمیز این ماجرا، نکاتی دیگر نیز در این میان بود و هست که به نظرم شایسته توجه بیشترند . نکاتی که شاید درسهایی برای جامعه ادبی مان باشد تا حتی از چنین جریاناتی تجربه بیاموزد و قد بکشد. ناگفته پیداست که خود حقیر
1 – چیزی که در نخستین قدم این همه داستان را پر و بال داد ، نه ضعفهای بی شمار سروده های سرکار خانم هدایتی، که ادعاهای واهی و خودبزرگ بینی بیمارگونه ایشان بود. همه ما در دهها انجمن ریز و درشت و در صفحات بی شمار اینترنتی، به سطرهای فاجعه باری که سراینده به گمان «شعر بودن» عرضه شان می کند، برخورده ایم و برخواهیم خورد. ضعف شاعری هیچگاه اسباب تمسخر نبوده و نیست؛ به خصوص برای کسی که مدعی نیست و مطاع خویش می آورد تا در بوته نقد گداخته شود و ماحصلش تجربه ای شود که فردای شعرش را به کار آید. حتی می خواهم پا فراتر بگذارم و بگویم شاعری و اصولا هنرمندی قطعا با مقوله خودشیفتگی و ادعا، نسبتهای عمیق ذاتی دارد! همین که شما چیزی می نویسید و معتقدید که این چیز، دیگرانی را در لحظه های اندیشیدن و حس کردن و عاشق شدن و اندوه و خشم و ... به کار می آید و شما قصد کرده اید زبان گویای آنها باشید و بهتر از خودشان آن حس و اندیشه را بیان کنید، این خودش یک مدعای بزرگ است ! در واقع می خواهم بگویم که هر که هنرمند است قطعا سهمی از خودشیفتگی و ادعا را دارد، اگر نه اصلا امکان عرضه اثر نداشت ! ... پس حتی ایراد داشتن یک اثر در کنار یک مقدار خودشیفتگی و ادعا هم چیزی غیرقابل تحمل یا نادر نیست !...
مشکل اما در اینجا، یک خودشیفتگی هذیانی در کنار سطرهایی بود که در خوشبینانه ترین حالت حتی «نثر بد» هم نبودند؛ عملا فاجعه بودند! به عنوان یک نظر حرفه ای عرض می کنم که بی شک و دقیقا بر اساس معیارهای کتاب روانپرشکی کاپلان ، ایشان کاملا grandiosity دارند و بر اساس بسیاری شواهد دیگر دارای شخصیت هیستریونیک و شاید هم اگر سخت بگیریم بیماری اسکیزوفرنی ! البته شک نیست اینها یک تشخیص بر اساس نوشته های ایشان است و از فاصله ای به قاعده یک نیمکره!
اما در این میان چه درسی وجود دارد ؟
بیایید لحظه ای به این فکر کنیم که چه چیزی سبب شد همه طیفهای گوناگون شعری ما، به شکل کاملا منسجم، به تمسخر این «پدیده دوران» دست یازیدند و یا لااقل بر سخیف بودن و مضحک بودنش صحه گذاشتند؟
بدیهی ست که اوضاع فاجعه بارتر از آن بود که کسی بخواهد تاییدش کند! در واقع ما همگی داشتیم یک «کاریکاتور» مجسم و واقعی را می دیدیم! ...همانی را که «مهران مدیری» به شکل یک تیپ، در مرد هزارچهره اش، برای شاعران مدعی ساخت و باز هم همه به آن خندیدیم !..این بار اما کاملا واقعی ایستاده بود جلویمان و داشت می خواند : ده عدد دستبند/ بیست جفت پوتین برای سربازان / و....!
یعنی آش آن قدر شور بود که دیگر جای تردید نمی گذاشت. هم بی ذوقی در اثر بود، هم بی سوادی. نه اثری از فرم بود، نه محتوا و نه حتی ادب !! ...هیچ دستاویزی از هیچ سو وج

ببخشید من چون خیلی احساس دین می کنم به بانویی که زندگی ام را متهول کرد، و الگوی جدیدی شدین در جامعه زنان در اعتماد به سقف، شعری را تقدیم حضور استاد می کنین، باشد که مقبول افتد و رستگار شوم!!
مهناز، مهناز، ای بانوی آواز!!!
با ما به از این باش و به صد ناز
یک دستی بزن ساز

مهناز مهناز!!
دست دگرت کو؟!!!
با دست دگر شعر و غزل گو !!
ای بلبل پرگو

ای بانوی زیبا به کُلَه گیس و یه من رُژ
ای یار پرعشوه
بازهم بشو نئشه

دنیای سیاست تو رها کن تو رها کن
آن وقت گهربار ..گهر بار...
اهدای دل عاشق ما کن !! شقِ ما کن!!

مهناز بیا سکس بدین هر دم و هر دم
مهناز بگو شعر و ترانه توی لندن، توی لندن
کز شعر توما چاک زدیم جامه بر این تن!!!

مهناز مهناز،
مهناز مکن با دل عاشق تو بسی ناز!!!
ای سینه تو حاوی صد راز
از بوسه شیرین،
وز سکس نمادین
و نره خرانی که بهم سکس می دادین

یارا، یارا غزلی گو که مفاعیل، که مفاعیل
با شعر بیا شور دگرکن !!
با وزن بخوان، خون جگر کن....
مهناز مهناز..ای بانوی آواز!! « فیلسوف جباجبایی»
Like · · 6 minutes ago

Mahnaz Hedayati
about an hour ago
وزن غزل « چه شب هایی سفر کردم به دنیای تخیل » / مهناز هدایتی
مفاعیلن / مفاعیلن / مفاعیلن / فعولن
/.--- / . --- / .--- / .--
چه شب هایی / که با عشقت / نهادم سر/ به بالین
به عشقت سج / ده کردم پی / ش پای دین / و آیین
چه شب هایی / زعشقت گر/ یه کردم گر/ یه کردم
بغل کردم / به جایت گر/ یه هایم را / نمادین
چه شب هایی / درون چش / م من آتش / فشان بود
به جز آتش / ندیدم در / نگاهم شع / له آذین
همان آتش / که از غشقت / به جانم شع / له ها زد
بسوراندم / بسوزاندم / مرا از خش / مو از کین
چه شب هایی / سفر کردم / به دنیای / تخیل
تو بوسیدی / مرا حتی / به من هم سک / س دادین
چه شب هایی / قدم هایت / شمردم تو/ ی قلبم
تو می گفتی / قدم هایت / به قلبش پا / نذارین
تو می گفتی / که عشقم یک / جنون زود/ گذر هست
فراموش می / کنم زودی / ترا دیدی / نشد این
تو می گفتی / نباید عش/ ق را جدی / گرفت آه
تو حتی مسخ / ره کردی / مرا آری / تو بی دین
که من بودم / که من بودم / که من عاشق / ترین عاشق
تو بودی از / تباربد / ترین نوع / شیاطین
اگر شیطان / نبودی پس / چه بودی پس / چه بودی
که اینجوری / به روی قل / ب من پا می / گذارین
چه شب هایی / تمام حر/ ف من با من / همین بود
که من را دوس / ت داری دوس /ت داری یا / ندارین
چه شب هایی / تمام حر/ ف تو با من / همین بود
فراموشم / بکن چون از / سرم خیلی / زیادین
ترا هرگز / نمی بخشم / که قلبم را / شکستی
الهی بش / کند قلبت / که حقت بو / ده نفرین

مهناز بگو از روش خلق اثر گو
یک شعر دگر گو
از وصف شب و حس سکوتت به بشر گو
یک شعر دگر گو

هم قافیه میدانی و هم وزن ... و معنا
ای نو گل رعنا
درس طرب وشعر به هر مرد هنر گو
یک شعر دگر گو

هی پرده بدر تا که بریزد شکر از آن!
در مجمع یاران!
شیرین سخنی... از رطب و قند وشکر گو
یک شعر دگر گو

من شوق شدم شوق شدم شوق شدم شوق
ای شاعر با ذوق
چون سکس بدادین ... از آن لحظه ی تَر گو!
یک شعر دگر گو

در برزخ ما شعر شما یار و شفیع است
این حرف بدیع است!
نه ! شعر نگو شعر نگو... دُر و گوهر گو
یک شعر دگر گو
(علیرضا قنبری)
12

در نعتِ بانو مهناز هدایتی

الا ای فخر ایران ای توانگر....سر شعر و ادب را تاج و افسر

کلامت چون شرابی هفت ساله...مرا آتش زدی از پای تا سر

قلم در دست عطارت چو اکسیر...ازیرا شعر نابت مشک و عنبر

چو تیر قافیه در ناوک توست...خدنگ افکن شدی همچون سکندر

غزل هایت به رقص آرد جهانی...کک و موش و بز و گوساله و خر

ظرافت در ندای تو و حافظ...تقایس را چون حور است و چوعنتر

زنام نامی «مهناز بانو»...حکیم توس از خجلت مکدر

دریغا گوهری دور از وطن گشت...بسوزد در فراغت جان رهبر

ز هجرت آتشی در کام عشاق...نبینی این شکم چون گشت لاغر؟

اگر خواند مرا همچون تو شاهی...بسایم سر بر آن درگاه و آن در

خوشا آن دم که جانم پر بگیرد...شود در قلب «لندن» با تو هم بر

رسم بر منبرت افتان و خیزان...شوم هم سطح با آن خاک و بستر

به خدمت خیزم و پایت بمالم...تو ای شاعر، تو ای محشر، چغندر

علیرضا سربازی و سایه بیرنگی

Mahnaz Hedayati shared Mahnaz Hedayati's status.
49 minutes ago
این اولین غزلم هست به نام عروس که سال ها پیش سرودم برای اولین بار منتشر می کنم البته در صفحه 440 رمانم « مانکن و دوانسان مرده » که سال 1383 انتشارات مروارید منتشر کرده امده است برای اولین بار هم در انجمن شعر خواجوی کرمانی این غزلم را خواندم وهمینطور در فرهنگ سرای اندیشه تهران .

من عروس شهر گل های خیالم برف و باران
چون شقایق ها شکفتم در میان باد و طوفان
بزم آتش رقص سرخم شعله ای گرمم در این شب
پای کوبان می چکانم روی آتش اشک هجران
قطره ای از اشک بارانم که نم نم ریزم از چشم
قلب آتش از نهیب آرزوها گشته سوزان
عشق سوزان نقش چشمانم نگاهش کن پر از موج
اضطراب تلخ آغازم از آن احساس پایان
می روم در عمق چشمانت ببارم با تو اینک
در فضای سبز رویا چون کویری خشک و بی جان
برورق های تباهی حس بودن را نوشتم
با تو در اوجم به پروازم یقین کن بامدادان
در پناه شرم دستانت وزش ها در سکوتند
گرچه طوفانی ولیکن می گریزم با تو آسان

مهناز هدایتی

چگونه باید باشد برای ما بسیار لازم است بدانیم ایرانیان خارج نشین درین چند سال چه معرفتی و دانشی کسب کرده اند . مثلا یک مقاله از یک خانم عرب نزاد منتشر کرده بودند که می گفت نوروز به اعراب تحمیل می شود وباید عید فطر وقربان جای انرا بگیرد این ها خواسته ها ونیاز های زنان نخبه ایرانی در خارج از کشور است این خانم هم روزی مطلبی منتشر کرده بودند که زبان فارسی رسمی نباشد وزبان انگلیسی رسمی شود تا ایرانیان خارج نشین که فارسی نمیدانند اسوده شوند خوب ایشان که فارسی نمیدانند وانرا شایسته حذف از ایران میدانند خوب شعر انگیلسی بسرایند و منتشر کنند ماهم میخوانیم چرا هنوز اصرار دارند فارسی شعر بسرایند وقتی در بعضی مسائل ابتدایی شعر گویی مشکل دارند ولی روح ایرانی در شعر بود هرچند فرمش مشکل داشت و عشق بیمارگون زن ومرد ایرانی را تصویر میکرد و رابطه ناسالم و ویرانگری که در عشق های ایرانی موجود است این مطالب باید منشتر شود چون انحطاط ایرانیان را تصویر میکند شاعر با اینکه ایرانگرایی متعصب است شعرش انحطاط زن ومرد ایرانی را تصویر میکند از شاعر محترم میخواهم باز احساساتش را بدون توجه به وزن و قافیه و عروض که زباد نمیدانند بازهم روی کاغذ و این سایت بیاورند تصویری بدون تعارف از عشق های بیمار ایرانی تصویر کنند عبارت ... سکس دادین... دقیقا حالت کالا شدن وبرجسته شدن خواست سکس در عشق ایرانی را از طرف مرد نشان میدهد و بسان پتکی بر سر خواننده میخورد چون واقعا خیلی از عشق های بیمارگون ایرانی بخاطر پتانسیل های متراکم سکسی شروع میشوند وپایان میبایند و سکس هدف و منظور میشود واینگونه در شعر به سان یک چیز زمخت بر سر ادم کوبیده میشود زن با مردی سکس میکند که با او غریبه است واورا شما خطاب میکند مرد بعد از سکس زن را ترک میکند ایا این اتفاق هروزه در به اصطلاح عشق های ایرانی اتفاق نمی افتد روابطی که بازور یا پول شکل میگیرد و کالای سکس دران تبادل میشود وبعد از تبادل تمام میشود شعر گزارش خوبی است از زن و مرد امروز ایرانی .

او هست و توان بهتر از این را نیز خواهد داشت حرف آخرم اینکه : شاعر ،دو چیز میشکند حرم شعر را.... تحسین ناشناس سکوت سخن شناس ...

خدایا تو لرزیده ای هیچگاه ؟
به محراب کمرنگ چشمان او
شنیدی تو بانگ دل خویش را ؟
ز تاریکی سینۀ تنگ او

خدایا تو گردیده ای هیچگاه ؟
بدنبال تابوتهای سیاه،
زچشمان خاموش پاشیده ای؟
بچشم کسی خون بجای نگاه؟

دریغا ... تو احساس اگر داشتی
دلت را چو من مفت میباختی
برای خود، ای ایزد بی خدا
خدای دگر نیز میساختی !
توصیه من به شما اینه که از شعرهای نصرت رحمانی بخونید به سایت شعر نو سری بزنید از شعرهای مشیری بخونید تا بلکه معر نگید به اسم شعر. و توصیه امام محمد غزالی به شما اینست که: آنکس که بداند و بداند که بداند

اسب خرد از گنبد گردون بجهاند

آنکس که بداند و نداند که بداند

بيدار کنيدش که بسي خفته نماند

آنکس که نداند و بداند که نداند

لنگان خرک خويش به منزل برساند

آنکس که نداند و نداند که نداند

در جهل مرکب ابدالدهر بماند