وقت آن رسیده که از خود بپرسیم وظیفه من ! وظیفه ما !در قبال این همه جوان در مقابل این همه جان های عزیز ،در مقابل این خیزش بزرگ ،در مقابل این نسلی که جان بر سر دست نهاده و می خواهد آینده روشن خود را که دیر گاهی است توسط رژیمی خود کامه ، متحجر و جنایت کاربه یغما رفته است  رقم زند! چیست؟

چگونه می خواهیم نقش خود را بعنوان کسانی که سال ها برای رسیدن این لحظه بزرگ روز شماری کرده ایم  ایفا نما ئیم ؟ 

آیا صرفا به تحسین کردن این همه شهامت و از جان گذشتگی ملتمان بسنده خواهیم کرد ؟ با شوق ونگرانی نظاره گرقهرمانی این نسل خواهیم بود ؟یا این که هر لحظه از خود سوال خواهیم کرد چه کار می توانم و یا می توانیم  در قبال این همه جانبازی انجام دهیم ؟

ما در امنیتیم!  امنیت جانی ومالی. ماحضوری در میدان واقعی این مبارزه جانانه و سهمگین نداریم .اما می توانیم نقش خود را تا هر اندازه که در توان داریم ایفا کنیم .وقت آن رسیده که منیت های شخصی،تعصب های گروهی ،تفکرات انتزاعی ،رفتار های خود محور را کنار بگذاریم و با تمامی توان خود بدنبال راه حل های ،منظقی  و قابل حصولی که لازمه جواب گوئی ما در این لحظات تاریخی نسبت به جنبش آزادی خواهی است ! باشیم .

 راه حل هائی بدور از اما واگر هائی که سال هاست در برابر هر اقدام عملی،هر نزدیکی برای یک کار مشترک گروه می گذاریم . 

آن آینده ای که مرتب از آن سخن می گفتیم حال در میدان است .چه می خواهی در این میدان انجام دهی؟دلیل این همه تعلل در لحظه ای که باید سراپا شور باشیم چیست؟ 

 آیا نمی توانیم مانند آن مبارزان میدان که مرتب در جستجوی راه برای تدوام بخشیدن به مبارزه هستند ! و بدون سوال از این که که هستی ؟چگونه فکر می کنی ؟تعلق خاطرت بکیست ؟ دست در دست هم نهاده در یک همبستگی ملی مقابل دشمن مشترک مبارزه می کنند  ما نیز اگر شده برای حداقل همین لحظات سرنوشت ساز کنونی  بدونی هیچ سوالی که متاسفانه مریضی کهنه ماست ! دست در دست هم بگذاریم و هر چه در توان داریم در طبق اخلاص قرار دهیم و کاری مشترک در راستای حمایت از مبارزان داخل انجام دهیم ؟

تشکل های خود را بیک تشکل فرا گیر به یک وفاق ملی  برای جوابگوئی این لحظه تاریخی تبدیل کنیم !

 درجات و سردوشی های گروهی را از شانه های خود بکنیم . در فکر جایگاه خود نباشیم. جایگاه خود را با تلاش شبانه روزی خود با حجم کار ،مسئولیت بر عهده گرفته و نقشی که در وحدت بخشی به یک وفاق و اتحادملی در قبال این جنبش انجام میدهیم تعریف کنیم !تشکلی ملی را شکل دهیم !

میدان مبارزه ما همین جاست میدانی که می تواند یاری رسان به جنش داخل کشور باشد!هریک با توانائی خود در یک همبستگی ملهم از  انجام وظیفه و تعهد 

در قبال فرزندان خود در ایران تلاش کنیم .چنین تشکل امید بخش و اعتماد آفرین می تواند کمیته ای مالی برای یاری رساندن به هزاران جوان که با دست و جیب خالی وظیفه عظیم مبارزه در میدان را انجام می دهند تشکیل دهد. تا هرکس هر میزان که می تواند به این صندوق واریز نماید واز طریق افرادی مطمئن بدست مبارزان داخل رسانده شود. 

این تشکل می توانددر سطح وسیع  به یاران قدیمی که در ایران هستند مراجعه نموده واز طریق آنان کانال ارتباطی منظم با فعالان جنبش داخل را برقرار سازد.

کمیته ای برای تصمیم گیری مشترک وتقسیم وظایف تشکیل دهد !کمیته ای مشکل از افراد مورد وثوق خالی از تمنای مقام وتاثیر گذار .افرادی خوشنام بدون تعصب های گروهی !افرادی که تمام وجودشان ،فکرشان متوجه یاری رساندن به جنبش باشد.افرادی مورد قبول که حرف وعملشان  یکی بوده و قادر به سازمان دهی چنین کار سترگی باشند.

کمیته ای که بتواند ظرفیت های موجود در خارج از کشور را شناسائی در خدمت به توانمند ساختن  هم تشکل خارج وهم داخل بکار گیرد . خارج کشور با حضور صدها هزار ایرانی فعال در صحنه اجتماعی کشور هائی که مقیم آن هستند.یک امکان بزرگ مالی !یک امکان بزرگ برای رساندن پیام آزادی خواهی مبارزان داخل کشور بگوش مردم کشور های خود ،به محافل سیاسی،اجتماعی ،فرهنگی  می باشد.تلاش برای ارتباط بااین حجم بزرگ ایرانیان که امروز قریب به اتفاق آنان با نگرانی وامید تحولات داخل کشوررا دنبال می کنند وجلب اعتماد آنان برای یاری رساندن به جبش داخل کشور از مهم ترین وظایف این تشکل ملی است ! ادامه دارد   ابوالفضل محققی