شادی درمیان اشگ. روشنی درمیان تاریکی. قدرت وغرور در اوج سرکوب.بالا آمدن امید از پس سالها ناامیدی .شکستن قفلهای نهاده شده بر دروازه ها. پرشدن شگفت انگیز میدان ها و خیابان های سراسرجهان در حمایت از جنبش بزرگ جوانان و مردم ایران.

آزادی خواهانی که سرنگونی دیکتاتوری و بر آمدن آزادی را فریاد می زنند.

جهان شاهد شکوه، اتحاد و همبستگی پناه جویانیست است که در گریزاز حکومتی خون ریز وانسان کش ناگزیر تن به مهاجرتی نا خواسته داده اند. حمایت ازملتی که شایسته آزادی ،شایسته آزاد زیستن هستند.ملتی عجیب وقابل تامل.

سرکش و مغرور چونان کوه های سربرآسمان سائیده اش .گسترده و بیکران ازخزر تا خلیج همیشه فارسش.از تاریخ پر از فراز ونشیب اش که بر هرسختی ومرارت دوام آورده وسرانجام سرخ روی وپیروز از گردنه های سخت گسترده برسرراهش گذر کرده است.

حال در کار گشودن برگی دیگر، برگی زرین دراین کتاب مشحون از اشگ ،مشحون از درد و رنج از جنگ وپیروزیست. نوشتن برگی از فراز و فرود مستبدان حاکم وسرانجام پیروزی ملت برآن ها.

در این تاریخ کهن کم نیست صفحات پوشیده از دلاوری وشجاعت زنان در مبارزه برای آزادی .

باردیگر فرازی از تاریخ فرا رسیده است.

حکومتی سخت متحجرکه سال هاست با تکیه بر نیروی سرکوب، نیروی شکنجه وزندان.اعدام های دستجمعی. تلاش در برقراری نظام دینی دارد.نظامی که یکی از مشخصه های اصلی آن به حاشیه راندن زنان از صحنه اجتماعی! تحمیل حجاب اجباری و خانه نشین ساختن آن ها ست خود را در برابر خیزش بزرگ مردم ومهم تر این که زنان می بیند.خیزشی که هرگز نظیر آن دیده نشده است.

خیزشی بزرگ وهمگانی که زنان و دختران پیشاپیش آن حرکت می کنند. از پیر زن هفتاد ساله که حجاب از سر بر گرفته وشعار مرگ بر دیکتاتور می دهد. تا دختران نوجوان که موهای خود را رها می سازند.کفشهای کتانی می پوشند .در مقابل نیرو های سرکوب می ایستند. شعارزیبای "زن ،زندگی ، آزادی "سر می دهند.

دخترانی که حجاب از سر بر میدارند. از سربند خود پرچمی آزادی بخش می سازند . کشته می دهند! اما بی هراس چشم در چشم گزمگان حکومتی می دوزند ! سینه سپر می کنند واز حیات اجتماعی ،فرهنگی ،سیاسی و اقتصادی خود دفاع می کنند.

جهان در حیرت انقلاب زنان ایران با حمایت مردان است. در انتظار شگفتی های تاریخ ساز دختران وپسران جوان.

جریان های سیاسی هنوزسرگرم بحث برسر انقلاب ، نوع مبارزه ،شعار های مرحله ای آن هستند. در جستجوی رهبری برای هدایت انقلابتد. انقلابی که دو هفته قبل با مرگ دختری زیبا و مظلومی به نام "مهسا امینی" شروع شد.

دختران وپسران جوان ونوجوانانی که ما جریان های سیاسی هرگز آن ها را نمی دیدیم. پای در میدان نهادند. میدان مبارزه ،شکل مبارزه وشعارهای آن را معین کرده! برزبان میلیون ها انسان ایرانی جاری ساختند.

هنوز جریان های سیاسی قادر به درک این دگرگونی عظیم اجتماعی وفرهنگی در جابجائی نقش دختران و جلو داری آن ها نگردیده اند. میدان ازدست رفته بی آن که رهبری گروهی، جزبی وفردی بر آنها اعمال شود.درک وهضم این امربرای جریان های سیاسی که سال ها برای رهبری اوصاف تراشیده ولباس دوخته اند چندان آسان نیست.امااین مبارزان جوان حاضر در میدان رهبران وسازمان دهندگان خود را دارند. مسلما رهبران خود را نیز از دل این مبارزه بیرون خواهند داد.

من بابی صبری بر پیشرفت این جنبش و رهبری که ازدل خود بیرون خواهد داد می نگرم .دراین پیرانه سری با سلاح خود که نوشتن است این جنبش را در حد توان خود یاری می دهم .حمایت به هرطریق ممکن بدون اما و اگر و خط کشی های مرسوم در بین جریان های سیاسی بزرکترین وظیفه امروز ماست !حداقل من این گونه درک میکنم. ابوالفضل محققی