در چهلمین روز قیام شهروندی ایرانیان برای تعیین تکلیف با آمران و عاملان قتل حکومتی مهسا امینی، جامعه ایران مصمم تر به سمت انقلاب جهت گیری کرده است. خیزش شهروندی به حنبشی برای انقلاب ارتقاء یافته و تمام پیش شرط های انقلاب در حال فراهم شدن است. جنبش اقدام در خیابان، گواهی می دهد که جامعه ایران از پتانسیل کافی برای انقلاب بهره مند است. حضور جوانان در خط مقدم انقلاب و مطالبه برچیدن حکومت اسلامی زیر چتر فراگیر “زن زندگی آزادی”، با سرعت تعمیق می یابد و سراسری می شود. تا کنون دختران و پسران خط مقدم انقلاب، پیشروی ها داشته و وظایف بزرگی هنوز پیش روی جامعه بپاخاسته وجود دارد:

۱- جوانان توانستند حمایت خانواده ها را جلب کنند. در جنبش اقدام کف خیابان، اغلب مادران و پدران، دختران و پسران خود را همراهی می کنند.

۲- جنبش حمایت بخش هایی از کارگران را حلب کرده و این روند ادامه دارد.

۳- جامعه آموزش و پرورش و بویژه معلمین در کنار دانش اموزان و دانشجویان خود ایستاده اند.
۴- حمایت بازار، کارکنان حمل و نقل، پزشکان و پرستاران و سایر شاخه های صنفی از انقلاب، در حال گسترش است.

۵- گرچه تردید و تزلزل و وحشت، سراسر دستگاه سرکوب را فرا گرفته، اما شتاب ریزش نیروهای مکتبی کند است.

۶- نیروهای بدنه ارتش، استعداد بیشتری برای پیوستن به مردم دارند. اما نباید فراموش کنیم که نیروی سرنوشت ساز در قیام، ارتش شهروندی در جنبش اقدام است.

۷- کارگران اعتصابی فاقد پشتیبانی مالی برای تداوم زندگی هستند و این مشکل می تواند توسط انجمن های یاری به اعتصابگران رفع گردد.
۸- جنبش وارد دوران تدارک انقلاب (فاز نخست) شده است. نیروی محرکه امروز انقلاب، طیف وسیع جامعه شهروندی به پیشتازی زنان، گروههای خودمدیریت و اتش به اختیار محلات، محافل و مجامع دانش اموزی و دانشجویی  … می باشند.

۹- انقلاب، در فاز نخست جمع اوری نیرو برای لشکرکشی به خیابان است.

۱۰- فاز دوم با اعتصاب عمومی معطوف به اقدام در خیابان آغاز می گردد. پارامترهای فراوانی می توانند به این روند شتاب دهند.

۱۱- انقلاب “زن زندگی آزادی” توانسته در سطح جهانی با چهره ای عمیقن انسانی، زنمحور، جوان و آزادیخواه اعلام موجودیت کند.
اکنون می توان در سطح ملی و جهانی نشان داد که چه دره عمیقی که میان ارزش های انقلاب “زن زندگی آزادی” و “انقلاب” اسلامی عجین با حهل، توحش و بربریت وجود دارد.

۱۲- انقلاب “زن زندگی آزادی”، انقلاب تحت رهبری کنشگران سیاسی و اجتماعی کف خیابان بوده و آنها نقش و نگار انقلاب را ترسیم می کنند. در متن این انقلاب، می تواند نهادهای هماهنگی شکل گیرمد، اما رهبری بلامنازع انقلاب، کنشگران مستقل و خودمدیریت سیاسی و اجتماعی متن جامعه و کف خیابان هستند که مدیریت مبتنی بر خرد جمعی جامعه را جایگزین رهبری افراد، محافل و احزاب کرده اند.

۱۳- جنبش اقدام در خیابان، به هماهنگی سراسری نیاز دارد. این مهم با استفاده از شبکه های اجتماعی اینترنتی و توسط نهادهای اجتماعی نظیر معلمین، دانشجویان، دانش اموزان، کارگران، زنان، نهادهای محلی و شهری میسر است.

۱۴- در این شرایط، گفتگو و بحث های آگاهگرانه معطوف به کنشگران متن جامعه و جنبش اقدام، بسیار مهم است. همگنی سیاسی و استراتژی و تاکتیک واحد، محصول بذر افشانی در رسانه ها و شبکه اجتماعی مجازی می باشد.

۱۵- برای پیروزی انقلاب ” زن زندگی آزاذی”، قیام اجتناب ناپذیر است. قیام برای تغییر توازن قوا از مسیر جنبش اقدام در خیابان می گذرد. قیام هنگامی پیروز می شود که کنشگران سیاسی و اجتماعی بتوانند حداکثر ممکن نیروی کیفی و کمی را به جبهه انقلاب شهروندی و جنبش اقدام در خیابان جلب کنند.
باید از پیله های تنگ نظری ها و محدودنگری رها شویم تا بتوانیم با جنبش و انقلاب یار، همگام و همصدا شویم.

انقلاب؛ نه پندار، بلکه یک واقعیت است!

اقبال اقبالی

26.10.2022

www.tribuneiran.org