آگاهی روشنی می بخشد .روشنی اعتماد می آورد.اعتماد شجاعت می دهد.

شجاعت امید می آفریند. امید شوربر پا می کند.

شوربر جان می نشیند ،شور نشسته برجان های آگاه، جان های شیفته! آزادی طلب می کنند.

جان های شورگرفته درجستجوی آزادی بحرکت در می آیند.

شعار آزادی سر میدهند.جنبش می آفرینند.

جنبش عجین شده با عشق آزادی! بسان موج های بلند درمیان اقیانوسی ازمردم خیزمی گیرند.

تن به صخره های استبداد می کوبند.می غرند،عظمت خود بنمایش می نهند.

توده نا امید،گرفتار در قدرت حاکم !تن سپرده به ذلت. تن سپرده به نواله ای ناچیز.

عادت کرده به روزمرگی ، تنبلی ،رخوت ،مصلحت طلبی که رویا های بزرگ را از انسان میگیرد!

عادت کرده به تداوم زندگی در سایه استبداد.خوکرده به تاریکی !

نا باور به قدرت خود. نا باور از توان گسستن زنجیرهای بسته بر پای خویش!

نا باور از رسیدن به آزادی! نشسته در انتظار مرگی آرام، بی صدا،بی شکوه.

نخست با تعجب براین موج های برآمده از درون خود می نگرد.

وحشت می کند! خودراپس می کشد.

اقیانوس درتلاطم است.موجهای بی تاب،ایستاده در مقابل تندر،شلاق خورده،زخمی شده را سر باز ایستادن نیست.

هر بار فرو می افتد. خروشان تر،جری تر ،نیرومند تر از قبل برمیخیزد.

مشت گره کرده برصخره ها می کوبد.درهم میشکند صخره های شکاف افتاده را.

سر بر آسمان می ساید.گلبانگ سر بلندی سر میدهد.

توده ترس خورده را بشگفتی وا میدارد.

پس آنگاه به تحسینشان می کشاند. در جانشان می نشیند.

عطر آزادی در مشامشان می افشاند.نفس عشق درگلوگاهشان می دمد.

افق را نشان می دهد.افقی روشن !

تاریکی رنگ می بازد.ترس از میان بر میخیزد .

مردم سیمای خود درسیمای آزادی خواهان می بیند.

قدم پیش مینهد.

عظمتی است زمانی که اقیانوسی از مردم پای درمبارزه مینهند.

عظمتی که نیرو می بخشد .وحدت می آفریند.یکدلی ایجاد می کند.

وحشت در دل حاکم مستبد ،دردل سرکوب گران می افکند.

با قدرتی افزون شده جاری می شود.

هیچ نیروئی قادر به ایستادن در برابراقیانوس بحرکت در آمده مردم نیست.

سدها در هم می شکنند. دروازه ها گشوده می شوند.

آزادی دامن کشان از راه می رسد.

شادی جوانه می زند. خنده بر لبان مردم می نشیند.

کودکان شادمانه می رقصند.جوانان دختر و پسر با گونه های گل انداخته دست در دست هم به استقبال آینده می روند.

میسازند زندگی را آنچنان که شایسته آزادگان است.

چنین روز شکوهمندی در راه است .

کافی است بنگرید! به جان های عاشق در میدان ،به دختران وپسران جوان که چنین بی باک و بی هراس در رزمند.

یاریشان کنیم ازصمیم قلب که آزادی در راه است. ابوالفضل محققی