رفتن به محتوای اصلی

بیانیه شماره ۲ جمعی از فعالان سیاسی در داخل کشور.
23.11.2022 - 07:40

بیانیه شماره ۲ جمعی از فعالان سیاسی در داخل کشور.
یادآوری،
در هفته گذشته جمع ما در بیانیه ای خطاب به نیروهای اپوزیسیون خارج از کشور، سعی کردیم بخشی از مطالعات میدانی و برداشت های خود را توضیح دهیم. در آن نوشتار ضرورت و نیاز جنبش انقلابی مردم ایران را به داشتن یک ستاد فرماندهی و راهبری شرح دادیم. ما شرائط امروز ایران را در صحنه نبرد انقلابی بین مردم بی سلاح و بی دفاع با رژیمی سراپا مجهز به انواع نیروهای کلاسیک در قالب سپاه پاسداران و نیروهای انتظامی و امنیتی آموزش دیده و نیروهای توده ای و انقلابی در چهره بسیج میلیونی مسلح به انواع سلاحهای کشتار و سرکوب، به وضعیت آچمز در صفحه شطرنج توصیف کردیم.
بیش از دو ماه است که خیابانهای ایران صحنه نبردی نابرابر است بین مردمی به جان آمده و خشمگین اما غیر مسلح با نیروهای آموزش دیده و مسلحی که در بالا برشمردیم. سوآل اینجاست که چرا رژیم مستقر و اینچنین مجهز و مسلح و برخوردار از منابع مالی هنوز هم قابل توجه، در مقابل مردمی بی سلاح و بی دفاع آچمز شده و نمی تواند کار را به نفع خود تمام کند!؟
می خواهیم توجه شخصیتهای مطرح و کسانی که سالها با مسائل سیاسی سر و کار داشته اند را جلب کنیم که به این موضوع فکر کنند که چرا رژیم اشغالگر ایران تا کنون نخواسته و در واقع می ترسد مانند آبان ۹۸، بقول خودشان " غائله را در سه روز جمع کند "!؟ چرائی این معما در شرائط متفاوت امروز جهانی در مقایسه با آبان ۹۸ است.
در آن سال نمایندگان جهان غرب به همراهی دو قدرت بزرگ شرق روسیه و چین در ماراتون مذاکرات هسته ای با جمهوری اسلامی، به حل مشکل آژانس بین المللی انرژی اتمی با ایران و متقاعد کردن آن به صرف نظر از تولید بمب اتمی امیدوار بودند. امیدی که با گذشت زمان بتدریج تبدیل به یاس شد و آنها بالاخره به این نتیجه رسیدند که با هیچ مذاکره، تحریم یا تشویقی قادر به راضی کردن این رژیم قرون وسطائی به صرفنظر از دستیابی به بمب اتمی نیستند.
عامل دیگری که غرب را نسبت به رژیم ملایان در همراهی با جامعه جهانی ناامید کرد، پیوستن این رژیم به پوتین در جنگ اوکراین بود. حالا ملایان کاملا علنی و آشکار در جنگ اوکراین، هم بصورت ارسال سلاح و هم استخدام نیروی انسانی و تامین مالی ورود کرده و شمشیر را از رو بسته است. ظواهر امر نشان می دهد که غرب از براه  آوردن رژیم اسلامی قطع امید کرده و دنبال راه چاره ای برای جایگزینی این رژیم با یک نیروی دیگر می گردد. آیا این داستان یادآور حوادث سال ۵۷ نیست؟ در آن سالها نیز غرب در تقابل و عنادی که با رژیم شاه در ایران پیدا کرده بود، راه را برای یک اپوزیسیون متحجر و واپسگرایی مذهبی به رهبری خمینی که دم دست داشت باز و هموار کرد و آنان را براحتی در ایران بر سر کار آورد.
امروز نیز شرائط به همانگونه است. رژیمی سر کار است که فاقد مشروعیت مردمی و قانونی است و تنها به نیروهای مسلح خود تکیه کرده، و در مقابلش مردمی که بصورت یکپارچه مخالفت خود را با آن اعلام می کنند و تظاهرات اعتراضی که همه روزه در خیابانها جریان دارد.
تظاهرات خیابانی بیش از دو ماه طول کشیده، چرا رژیم به مانند آبان ۹۸ سعی در سرکوب جنبش و فرستادن مردم به خانه، اعمال حکمت نظامی و استقرار سکوت گورستانی نمی کند!؟ دلیل آن ترس از واکنش جامعه جهانی و در درجه  اول اروپا و آمریکاست. تردید رژیم در سرکوب جامع و قاطع خیزش مردم بدلیل عدم دستیابی یک توافق و تعامل ثابت و محکم با غرب در همین رابطه است. آنان می ترسند که اگر دست به کشتاری وسیع بزنند، کشورهای غربی مدعی دمکراسی و حقوق بشر را در مقابل خود قرار دهند. گرچه آنان نتوانسته اند به نقطه اشتراکی برسند چنانکه غرب بتواند مردم خود را متقاعد به پذیرش سازش با رژیم قرون وسطائی اسلامی کرده و چشم خود را بر نقض حقوق بشر در ایران ببندد.
ماجراجویی های جهانی و هل من مبارز کردنهای منطقه ای رژیم اسلامی پیمانه صبر دول غربی را هم لبریز کرده، به اضافه اینکه فشار افکار عمومی غرب بر رهبرانشان هم برای طرد رژیم اسلامی هر روزه بیشتر می شود. در این میانه تضعیف روسیه در جنگ با اوکراین و حزم و احتیاط چین در رابطه با تایوان چنان وضعیتی بوجود آورد که غرب را به این نتیجه رسانده که امروز وقت عمل برای از میان برداشتن این رژیم قرون وسطائی و متضاد با جهان مدرن فرارسیده است! اما براستی چرا آنان در عمل تعلل می کنند!؟
امروز ما به جواب این معما رسیده ایم. جواب همان است که ما در بیانیه هفته پیش خود به آن اشاره کرده ایم، عدم تشکیل و اعلام یک شورای رهبری متحد مورد قبول مردم ایران، این مشکل اصلی غرب است در برخورد صریح و موثر با مسئله ایران.

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

ایران گلوبال
برگرفته از:
امیل رسیده

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.