من از جاهای دور تاجيکستان به دیدن فامیلم آمده‌ام.

24.11.2022 - 07:51

آنروز قبل از اینکه تاریک شود از خانه بیرون زدیم . خوابیده بودم و دوش گرفته بودم .لباس‌ها یم ،همان شلوار برزنتی که برای دوام بیشتر خریده بودم و یکی از دوتا پیراهنی را که داشتم ،دیشب شسته بودم . تو حمام یک صابون بزرگ و روشن بود که به راحتی کف می‌کرد و عطر ملایمی مثل صابون گلنار داشت . شامپو نبود و بدن ،سر و لباسهایم را با همین صابون می شستم، و بعد از این همه شستشواحساس تمیزی و راحتی داشتم ، سبک راه می رفتم و در پیاده رو حس پریدن داشتم. در پیاده رو همان خیابان که یک تونل سبز بود کمی جلو تر رفتیم و بعد قربان اشاره‌ به یک خیابان فرعی کرد به راست پیچیدیم .کمی جلوتر رفتیم تا به یک میدانچه رسیدیم . درخت های بلند و تنومندی در وسط میدانچه بود و در اطراف میز و صندلی چيده شده بو د هوا هنوز روشن بود . روی چند تا از میز ها دونفر دونفر شطرنج بازی می‌کردند ودر امتداد همان سمت راست که ما آمدیم در جلوی یک کافه میز ها یی هم برای نشستن و هم ایستادن بود . صندلی خالی نبود و پشت یک میز دایره‌ای ایستادیم . دور میز های دیگر هم تعدادی ایستاده بودند . با بوی کباب گرسنه شدم و قربان گفت ،همینجا باش که من کباب سفارش دهم. او به سمت پیشخوان کافه رفت ومن به میزهای دور و بری نگاه میکردم. همه مرد بودند با چهره های آسیایی مو سیاه و اروپا یی آفتاب سوخته مو بور ،همه آستین کوتاه با عضلات ورزیده و دستهای درشت. قربان برگشت با دو لیوان بزرگ آبجو و منتظر شدیم که نان و کباب ما آماده شود. چند دقیقه که گذشت دیگر میز و صندلی خالی نبود . یک نفر هم قد من ولی لاغرتر که کت و شلوار پوشیده بود ، یک کیف چرمی کوچک زیر بغل چپ، با بشقاب غذا و آبجو در دست به میز ما نزدیک شد و چیزی گفت ، قر بان به او جواب داد و او هم بشقاب و لیوان را روی میز ما گذاشت ، رو کرد به طرف من و شروع کرد به حرف زدن . روشن بود که با آن لاغری و کت و شلواری که پوشیده بود به میز ما می‌خورد، یعنی تیپش به میز ما می‌خورد تا آن غول‌های درشت اندام اطرافمان . قربان به او چیزی گفت و رفت که غذا را بیاورد . مرد ه شروع کرد به روسی حرف زدن ودر بین جملات دوسه بار به فارسی گفت ،خوب ،خوش آمد. من هم با حالتی که آره می فهمم چی میگی سرم را دو بار تکان میدادم و میگفتم هووم ، تا قر بان برگشت. قربان به او گفته بود که من از جاهای دور تاجيکستان به دیدن فامیلم آمده‌ام. همزمان که نان و کبابمان را می‌خوردیم ،مرده پشت سر هم حرف می‌زد و لیوان آبجو را خالی کرد. گرم حرف زدن شده بود و در میان صحبت ،چهره غمناکی می‌گرفت و در بین آن لبخند ی می‌زد. فهمیدم که دلش پر ه و مناسب نمی دیدم که از قربان بخواهم که ترجمه کند ،ولی قربان هم با تجربه‌ و حد و حدود حرف و صحبت را بلد بود . مرده نامزدی داشت که با هم قصد ازدواج داشتند . نزدیک شش ماه قبل این آشنای جدید مریض می‌شود و دوبار در بیمارستان مورد عمل جراحی قرار می‌گیرد و به همین خاطر سه ماه در بیمارستان بستری می‌شود. نامزده در این بين مرد سالمی را پیدا می‌کند و راه خود می‌رود . حالا هم که من تاجیک را دیده ،به فکر رفتن به تاجیکستان افتاده چون شنيده که تاجیکها بسیار با وفا هستند. قربان بیشتر از این ترجمه نکرد . من هم رو به مرد کردم و گفتم حدست درست است و این فکر خوبی است. حتما آنجا دختری با وفا ی تاجیکی در انتظار توست . قربان چند جمله با او صحبت کرد و مرد آهی کشید و ساکت شد . لامپها روشن شده‌بود و شب آغاز شده بود از مرد لاغر خداحافظی کردیم و به سمت مرکز شهر راه افتادیم.

سرخس، گذر از رودخانه خشک (1)

اکثر مردم فقط قهرمانان مرده را می خواهند (2)

از سال سیاه ۶۰ تلاشم این بود که از یاسوج هر چه دورتر باشم (3)

اینها که با زورو جنگ روزگار مردم را سیاه کرده‌اند، نمی توانند از خنده کودکان جلوگیری کنند(4)

ازپاقدم هدیه پاریسی یک طرف مملکت در جنگ میسوخت و طرف دیگر در سیلاب(5)

بستری با برگ و خاشاک ساختم ؛ دور و برم را از نگرانی وجود مار لگد زدم 6

قدم و فکر آغاز این سفرم از پشت بام خانه میر جعفرهفده سال قبل شروع شد 7

کسی بدرستی نمی‌توانست ثابت کند که از کجا شروع شد/8

کشيدن لوله های نفت با مرگ بلوطها همراه بود!/9

ستاره ها می توانند راه را نشان دهند (10)

تردید داشتم چه اسمی را انتخاب کنم(11)

چند سال بود که خودم نبودم (12)