چنان علاقه ی به شاه نامه خوانی پیدا کرد که قرآن را در تمچه گذاشت.

08.01.2023 - 07:31

۶۶

پدر بزرگ غریب، قاسم از اولاد ویسی ها تک فرزند آقا شاویس فرزند آقاویس جد همه ی ویسی ها بود . اولادهای چندگانه ی پراشکفت ، قدیم ترین آنها اخلاف شاه نادر : مامتی ها و کاملی ها و اولاد داریوش که بنا به تاریخ دهان به دهان واز نثل به نثل تنها باقی مانده های تاباسی ها بودند و مهاجرین یا ترفقه های بعدی :جومکانی ها و و چند خانواده ی ترک بودند. همه در اوایل که می آمدند به لهجه های مختلف لری حرف می زدند که پس از مدتی تفاوت ها از بین می رفت و با یک زبان و لهجه باضافه اسامی در خت و گیاه و گنجشکان که اکثر آنها را فقط خود پراشکفتی ها به کار می بردند تکمیل می شد. بعضی اسامی گیاه و پرنده برای ولایات دور و نزدیک بخصوص گرمسیری ها و عشایر ناشناخته بود ، قبل از آمدن آنها به نواحی ییلاقی زمان رشد و سبز آنها تمام شده بود ،اصلا اسم گوپلنگ، شمشیرک و گرکوا را نمی دانستند و از پرندگان نه ،تسول، را می شناختند نه جریگاگا را .اما در بین ترکها آنچنان که مسنتر ها می گفتند، کهنسال ترین آنها ،رامی بیگ ، می توانست به زبان ترکی صحبت کند و لی در طی سالها که با هم زبانی صحبت نکرده بود بنا به گفته ی خودش زبانش پر گرفته بود و از از زمانی که پراشکفتی ها به جای رامی بیگ ،رام علی، صدایش زدند زبان ترکی را فراموش کرد و بخش زیادی از خاطرات خود را از دست داد. قاسم بیشتر از آنچه تاباسی ها در نسار پراشکفت باغ و کارگاه‌های خشکبار میوه و تولید شیره و رب انگور به یادگار گذاشته بودند و بیشتر از همه ی ویسی ها، مامتی ها و کاملی ها در پراشکفت درخت کاشت و آبادی ساخت. هیکل قاسم همانند پهلوان های افسانه ای بود ، برای بچه‌ها غولی بود شکست ناپذیر که کندوهای قطور بلوط را روی دوش حمل می کرد. با پای پیاده به دورترین شهرهایی که توانست رفته بود ،از بهبهان تا کازرون و از تنگه های کاروان روی به شیراز و موقع برگشتن یک کوله بار بزرگی از شاخه و نهالهای مختلف درخت که در پراشکفت و دهات اطراف پیدا نمی شدند با خود آورده بود .شبانه روز مشغول صاف کردن زمین ،جمع کردن سنگها و کاشتن نهالها در نزدیکی تقاطع دو رودخانه و سنگلاخ های اطراف بود .برای پاهای درشتی که داشت ، در هیچ دکانی کفشی که اندازه ی پایش باشد پیدا نشد ، با چرم و پشم برای خود گیوه درست میکرد. از سفر های دور و درازی که داشت حرف نمی زد ،همیشه مشغول کاری بود . در همین سفرها سواد خواندن شاهنامه را بدست آورده بود ،البته از قبل توانایی خواندن عربی قرآن را با میر عیسی بدون دانستن معانی یاد گرفته بود. ولی آشنایی با شاهنامه چنان وی را مجذوب کرده بود که در هر فرصتی داستان یا قطعه ای از آنرا با صدای بمی که داشت می خواند .چنان علاقه ی زیادی به شاه نامه خونی پیدا کرد که قرآن را در تمچه گذاشت. از آن به فقط موقعی که می خواست برای کسی دعایی بخواند یا بنویسد سراغ تمچه می رفت. به مرور زمان صحبت معمولی با دیگران شعر مانند قافیه دار بود و بر شکل و وزن شاهنامه حرف می زد. کارهای بزرگ قاسم در پراشکفت علاوه بر ساختن باغ و کاشتن انواع و اقسام درختان جدید کشیدن جوی پر آبی برای کشت بخشی از زمين های ده بود. بعد از کشیدن نهر آب به فکر ساختن یک آسیا ب افتاد که تاثیر بزرگی بر زندگی مردم پراشکفت داشت. ایدهٔ ساختن آسیا ب را در همان سفر هایی که به اطراف داست پرورده بود . سالها گذشت و چون تهیه ی سنگهای آسیا ب کاری غیر ممکن به نظر می رسید نتوانست همراهانی در عملی ساختن طرح خود پیدا کند تا اینکه دو تا از پسرانش بزرگ شدند .

سرخس، گذر از رودخانه خشک (1)

اکثر مردم فقط قهرمانان مرده را می خواهند (2)

از سال سیاه ۶۰ تلاشم این بود که از یاسوج هر چه دورتر باشم (3)

اینها که با زورو جنگ روزگار مردم را سیاه کرده‌اند، نمی توانند از خنده کودکان جلوگیری کنند(4)

ازپاقدم هدیه پاریسی یک طرف مملکت در جنگ میسوخت و طرف دیگر در سیلاب(5)

بستری با برگ و خاشاک ساختم ؛ دور و برم را از نگرانی وجود مار لگد زدم 6

قدم و فکر آغاز این سفرم از پشت بام خانه میر جعفرهفده سال قبل شروع شد 7

کسی بدرستی نمی‌توانست ثابت کند که از کجا شروع شد/8

کشيدن لوله های نفت با مرگ بلوطها همراه بود!/9

ستاره ها می توانند راه را نشان دهند (10)

تردید داشتم چه اسمی را انتخاب کنم(11)

چند سال بود که خودم نبودم (12)