رفتن به محتوای اصلی

حمزه درویش، دو ماه و نیم انفرادی، ممنوعیت تماس و ملاقات
22.01.2023 - 18:17
تهیه و تنظیم:
کانون حقوق بشر ایران

پرونده سازی مجدد پس از آتش سوزی در زندان لاکان رشت و اعتصاب غذای حمزه درویش

زندانی سیاسی – عقیدتی، حمزه درویش پس از دو ماه و نیم انفرادی و ممنوعیت تماس و ملاقات با خانواده‌اش، پس از آتش سوزی در زندان لاکان رشت، با پرونده سازی جدید روبرو شده است. آقای درویش در اعتراض به این شرایط اعتصاب غذا نموده است.

به گزارش کانون حقوق بشر ایران، روز شنبه اول بهمن ماه ۱۴۰۱، مدت دو ماه و نیم ماه از انتقال زندانی سیاسی حمزه درویش به انفرادی می گذرد. طی این مدت به او اجازه تماس و ملاقات با خانواده‌اش داده نشده و بر علیه او پرونده سازی صورت گرفته است. این زندانی سیاسی از روز ۲۶ دی ماه ۱۴۰۱، در اعتراض به این شرایط دست به اعتصاب غذا زده است.

به گفته یک منبع مطلع، حمزه درویش در روز شورش زندان لاکان رشت که در ۱۷ مهرماه ۱۴۰۱، اتفاق افتاد، در سلول انفرادی تنبیهی بوده و هیچ دخالت و حضوری در جریان شورش در این زندان نداشته است. اما با وجود اینکه هیچ سند و مدرکی علیه او وجود ندارد، در شعبه بازپرسی ۱۶ رشت، برای وی پرونده تشکیل حکم صادر شده است. در این دادگاه ابتدا به او اتهام محاربه وارد کرده و سپس این اتهام به «تبلیغ علیه نظام و توهین به رهبری و مقدسات» تغییر پیدا کرده است.

به گفته این منبع، پس از جریان آتش سوزی در زندان لاکان رشت تاکنون، حمزه درویش و تعداد دیگری از زندانیان در سلول انفرادی به سر می برند. حال پس از دو ماه و نیم انفرادی، برای او دو ماه انفرادی دیگر صادر شده است.

سلول های انفرادی بسیار سرد و بدون هیچ وسیله و امکاناتی است. این سلول ها پنجره ندارد و زندانیان از سرمای شدید رنج می برند، غذا کم و ناکافی و بد است و نگهبانان بسیار بد و خشن با زندانیان برخورد می کنند.

یک منبع نزدیک به این زندانی می گوید: «قاضی ناظر بر زندان به خانواده وی گفته است که برای هر بار تماس چند دقیقه ای، خانواده او باید به دادستانی رفته و درخواست پر کنند که به او اجازه یک تماس کوتاه داده شود. این در حالی است که این خانواده باید ۲۲۰ کیلومتر راه را طی کنند تا به محل برسند.»

این منبع اضافه می کند: «حمزه را به زور به زندان لاکان رشت بردند. خانواده او بارها پیگیری و شکایت کردند که او را از زندان لاکان رشت به تهران برگردانند. زیرا او در زندان لاکان رشت امنیت جانی ندارد. در این زندان فشارها بر او بسیار بیشتر بوده است.»

لازم به ذکر است که روز یکشنبه ۱۷ مهر ۱۴۰۱، زندانیان در زندان لاکان رشت (زندان مردان) در همراهی با اعتراضات مردمی، شورش کرده و درگیری گسترده ای بین زندانیان و ماموران زندان ایجاد شد. شورش در زندان لاکان رشت با اتصال برق و آتش سوزی از سوی زندانیان محکوم به اعدام و حبس ابد شروع شده و تا ساعت ۴صبح تیراندازی ها ادامه داشت. مردم رشت با شنیدن خبر به سمت زندان حرکت کردند اما اکثر راهها بسته و اجازه نزدیک شدن داده نمی شد. در حمله نیروهای گارد و زندانبانان به زندانیان تعداد زیادی از زندانیان کشته و تعدادی مجروح شدند.

زندانی اهل ‌سنت حمزه درویش فرزند محمدناصر ۲۵ ساله و اهل تالش است که در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ۱۵ سال زندان محکوم‌ شده است. حمزه درویش بارها توسط مسئولان زندان در زندان گوهردشت و زندان لاکان رشت، مورد ضرب و شتم قرار گرفته، او را به سلول انفرادی منتقل‌ کردند و ممنوع الملاقات شده است.

وی توسط یکی از دوستانش با فریب به ترکیه و سپس سوریه کشانده شد تا عضو نیروهای داعش شود؛ اما چون از پیوستن به آنها امتناع کرد توسط نیروهای داعش زندانی و شکنجه شده است.

حمزه درویش سپس موفق به فرار از سوریه شده و در ترکیه خود را تسلیم سفارت ایران کرده و با شرح اتفاقی که برایش افتاده، خواستار بازگشت به ایران می‌شود. اما از بدو ورود به ایران راهی زندان شده و زیر فشار است که مجددا به سوریه بازگشته و در جنگهای نیابتی عوامل و نیروهای وابسته به دیکتاتوری خامنه ای شرکت کند. کاری که وی از آن امتناع نموده است.

زندانی عقیدتی – سیاسی اهل سنت حمزه درویش روز ۲۳ اردیبهشت ماه ۹۹ به اجبار از زندان گوهردشت، به زندان لاکان رشت منتقل شد و با هدف همکاری با اطلاعات تحت فشار و شکنجه قرار گرفت.

او پیش از این در تاریخ ۳۰ تیرماه ۹۹، در اعتراض به عدم رعایت اصل تفکیک جرائم و با درخواست بازگشت به زندان گوهردشت اعتصاب غذا کرده بود و در تاریخ ۲۵ مردادماه ۹۸  به اعتصاب خود پایان داد.

آقای حمزه درویش چندی پیش، با نوشتن نامه سرگشاده ای به گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران، آقای جاوید رحمان، درباره تهدیدات و خواسته اطلاعات مبنی بر همکاری نوشته و خواهان دخالت این مقام حقوق بشری برای نجات جان خود شد.

وی در قسمتی از نامه سرگشاده خود نوشت:

«اداره اطلاعات رشت با زور و اجبار و شکنجه می‌خواهد مرا به همکاری های خطرناکی وادار کند. همکاری هایی که امنیت جانی خود و خانواده ام را به خطر می اندازد.»

 

کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

کانون حقوق بشری نه به زندان

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.