کارگران

صبگاهان
با بدرود ستارگان
با دستمالی نان
با تنی خسته از سالیانی رنج
به سرکار میرویم.

در تلاشی کشنده!
قطره قطره خون
دریا دریا رنج
دانه دانه مروارید
روی هم میچینیم.

شامگاهان 
با درود ستارگان
خسته تر از همیشه
با دستمالی نان
با اندک مزدی 
که برای زندگی کافی نیست
به کلبه هامان برمیگردیم.

روزها از پی روز ها
ماه ها از پی ماهها
میگذرند.

ماییم در تلاشی کشنده!
قطره قطره خون
دریا دریا رنج
دانه دانه مروارید
روی هم میچینیم.

ساعتها کُندتر از روزها
روزها کُندتر از ماه ها
میگذرند.

کاخهای عظیم برپا میشوند
لایه ای نو بنا میشود
برسیاره ی ما
با دستهای ما.

آی...!
این چه رازیست
که چنان دستهایی
این چنین خالی و
                 عریانند؟

ایشچی لر

سحر چاغی
اولدوزلار ویداسیندا
بیر دستمال چوره ک له
یورغون- آرغین
         ایللر بویو اینجیمه دن
                            ایشه گئدیریک...

اؤلدوروجو اللشمده!
دامجی-دامجی قان
دنیز-دنیز اینجیمه
دنه –دنه اینجی
وست-وستونه دوزوروک.

ساعاتلار گوندوزدن آغیر
گوندوزلر آیلاردان 
                آغیر
                    گئچیرلر...

 آخشام چاغی
اولدوزلار آلقئشیندا
قاییدیریق داخمامیزا
هرزاماندان داها یورغون...

بیر دستمال چوره ک له
بیر اؤده مز حق ایله...

گوندوزلر بیر-بیرنین دالیجا
آیلار بیر-بیرنین دالیجا
                    گئچیرلر...

دامجی-دامجی قان!
دنیز-دنیز اینجیمه!
دنه –دنه اینجی!...
وست-وستونه دوزوروک
بیزیک
اؤلدوروجو اللشمه ده!
یوکسک سرایلار تیکیلیر.

ینی بیر قات تیکیلیر
ؤز کوره میزده
ؤز اللریمیزله!

آی...!
بو نه حکمت دیر 
بئله بیر اللر
بئله چیلپاق
         بوم-بوش دور؟!