به مناسبت ۸ مارس ۲۰۲۳
به نام بی بی مریم، بدرالملوک، نجم السلطنه و تمام زنانی که در هنگامه‌ی شنیدن نام ایران «بی درنگ»سینه سپر کردند. گاهی در میدان جنگ، زمانی با قلم و گاه با حمایت‌های مالی، وطن را از آشوب‌ها نجات دادند. زنانی که بعد از میدانداری و تیمار کردن وطن، پس زده می‌شدند و هر کسی که از راه می‌رسید به راحتی از هر جا که بودند به فرش‌شان می‌کشید. زنانی که مبارزاتشان هیچ وقت ریشه در خاک نگرفت. آنجا که مردان هم صدایشان شدند؛ شنیده می‌شدند؛ و آنجا که مردان اراده در نادیده گرفتن داشتند آب از آب تکان نمی‌خورد.
و امروز در میانه‌ی جنبش انقلابی ژینا بار دیگر «زنان» رهبری نجات میهن را در دست گرفته‌اند و با تکیه بر درکی عمیق از رنج‌ها و تبعیض‌های فرهنگی و قانونی صدای ایران شده‌اند.
همان زنانی که مردان عمری آنان را به بهانه‌ی احساسی بودن از صحنه‌ی سیاست حذف کرده‌اند، امروز با همان احساسی که نشان دهنده‌ی حساسیت بالا، ریزبینی، توجه به جزئیات و درک شرایطانسانی است به صحنه آمده‌اند و نیل آن را دارند که با مشارکت برابر در «تمامی صحنه‌ها» از جمله «پذیرش مسئولیت سیاسی حداقل ۵۰درصدی» با استفاده از ابزار احساس، عقل و درایت و نگاه برابر، به پیاده‌سازی ارگانیک اعلامیه حقوق بشر پرداخته و دموکراسی را به سرزمینمان مژده دهند.
امید که ائتلاف سیاسی زنان با مشارکت حداکثری احزاب مختلف، تمامی گروه‌های قومی و مذهبی، خانواده‌ی رنگین کمانی و زنان کم‌توان جسمی، بتواند قدمی را در راه ائتلای برابر «همه زنان» برداشته و همانگونه که در «بیانیه سازمان حقوق بشر به مناسبت ۸ مارس» امسال آمده است با حرکت به سوی دنیای مدرن و توانمندسازی در دانش و تکنولوژی، مسئله‌ی تبعیض به بهانه‌‌ی« تن و بدن» را که قرن‌ها باعث سرکوب عاملیت زنان بوده، ریشه کن کند.
با آرزوی اینکه این بار هیچ مانعی جلوی همبستگی زنان برای رسیدنبه مطالباتشان سد نشود. 
با تکیه بر زن، زندگی، آزادی
شبکه استقلال و برابری پایدار زنان (وایز)
8 مارس2023