بازی‌های آسیایی بعد از المپیک دومین رویداد مهم برای ورزش آسیاست و نوزدهمین دوره آن اول مهرماه با برگزاری مراسم افتتاحیه به صورت رسمی آغاز می‌شود. یکی از جذابیت‌های این مسابقات رژه کاروان‌ها و پرچمداران آنهاست.
ایران که تا کنون ۱۸ بار در بازی‌های آسیایی شرکت کرده است، اغلب چهره‌های سرشناس ورزش را به عنوان پرچمدار انتخاب می‌کند.
از بازی‌های آسیایی ۱۹۵۱ دهلی‌نو تا ۲۰۱۸ جاکارتا ورزشکارانی همچون محمود نامجو، منصور مهدی‌زاده، عبدالله موحد، مسلم اسکندر‌سیلابی، رضا سوخته‌سرایی، امیررضا خادم، آرش میراسماعیلی، علی دایی، حسین رضازاده، صمد نیکخواه بهرامی، بهداد سلیمی و الهه احمدی پرچمدار کاروان ایران بوده‌اند که در این میان رضا سوخته‌سرایی با سه دوره پرچمداری رکورددار است.
از این جمع الهه احمدی به عنوان ملی‌پوش تیراندازی و آرش میراسماعیلی به عنوان رییس فدراسیون جودو در هانگژو هم حضور دارند.
اما از آنجایی که کمیته بین‌المللی المپیک پیش از بازی‌های المپیک توکیو تصویب کرد برای برابری جنسیتی، کشورها باید یک پرچمدار مرد و یک پرچمدار زن داشته باشند، در بازی‌های آسیایی هم قرار است برای اولین‌بار ناهید کیانی و جواد فروغی ورزشکارانی از تکواندو و تیراندازی این مسئولیت را برعهده داشته باشند.
روزهای تنهایی پس از المپیک
ناهید کیانی با شکست مقابل کیمیا علیزاده از المپیک توکیو حذف شد
ناهید کیانی در ورزش ایران روزهای خوب و بد بسیاری را تجربه کرده است. او دو بار تا یک‌قدمی سقوط و حذف پیش رفت اما در نهایت توانست خودش را نجات دهد. یکی از آنها رویارویی عجیب او با کیمیا علیزاده، عضو سابق تیم ملی ایران، در المپیک توکیو بود که احساس می‌کرد، در آن شرایط تنها مانده است.
محسن کیایی، بازیگر سینما، پس از این که به طور اتفاقی کیانی را در فرودگاه دید، در شبکه‌های اجتماعی نوشت: «این دختر که می‌بینید به همراه خانواده‌اش یکی از قهرمان‌های المپیکی ماست؛ ناهید کیانی. باورم نمی‌شد کسی که آن‌قدرغریبانه و تنها دارد از فرودگاه خارج می‌شود، همان قهرمانی است که چند روز پیش در المپیک برای ایران می‌جنگید.»
ناکامی در المپیک و برخوردهای پس از آن می‌توانست پایان دوران حرفه‌ای او را رقم بزند اما او ناامید نشد و پس از آن در مسابقات قهرمانی آسیا و کشورهای اسلامی مدال طلا گرفت.
ناهید کیانی؛ همراه با «زن، زندگی، آزادی»
اعتراضات گسترده به دنبال کشته شدن مهسا امینی در بازداشتگاه گشت ارشاد، همراهی شماری از ورزشکاران نامدار ایرانی را نیز به همراه داشت. اولین واکنش ناهید کیانی برای زمانی بود که تصویر او روی بیلبورد پرحاشیه میدان ولیعصر تحت عنوان زنان موفق ایرانی چاپ شد.
او در یک استوری اینستاگرامی روی عکسش در بیلبورد ضرب‌در قرمز کشید و نوشت: «اجازه برای استفاده از تصاویرمون که دیگه یه حق انسانیه، من هم‌صدا و کنار مردمم هستم.»
پس از این اتفاق او از تیم ملی برای مسابقات جایزه بزرگ عربستان حذف شد و به دنبال آن عکس بدون حجابش را منتشر کرد و نوشت:«سکوتم از رضایت نیست». او با هشتگ «زن زندگی آزادی» از این جنبش حمایت کرد.
مسئولان فدراسیون از آن پس در مصاحبه‌های خود از «بی‌انضباطی اجتماعی» ناهید کیانی صحبت می‌کردند و این تصور به وجود آمده بود که این بازیکن هم به سرنوشت کیمیا علیزاده دچار خواهد شد و تن به مهاجرت اجباری خواهد داد اما او در مصاحبه‌هایش تاکید کرد که می‌خواهد در ایران بماند.
اینگونه شد که دوباره به تیم ملی دعوت شد و در مسابقات قهرمانی جهان هم روی سکوی نخست ایستاد تا تکواندو پس از ۹ سال چه در بخش زنان و چه مردان، یک مدال طلا بگیرد. طلای مسابقات قهرمانی جهان، طلای آسیا، برنز جایزه بزرگ و طلای دانشجویان جهان که در فاصله زمانی نزدیکی نسبت به هم اتفاق افتاد از او دختری تاریخ‌ساز برای تکواندو ساخت.
در اندیشه مدال طلا
حالا کیانی باید برای دومین‌بار در بازی‌های آسیایی به نبرد با حریفانش بپردازد. او که برنز جاکارتا را در کارنامه دارد، این بار به مدالی کمتر از طلا قانع نیست و به خبرگزاری برنا گفته است:«آسیا مهد تکواندو دنیاست. کار سختی در هانگژو خواهم داشت و اصلی‌ترین رقیب من تکواندوکار چین خواهد بود که در فینال جهانی هم با او مبارزه کردم.»
حالا پرچمداری کاروان ایران هم به او سپرده شده و روزنامه شرق در این‌باره نوشته است: «چراغ سبز برای بازگشت ناهید کیانی به تکواندو از یک طرف و سپردن پرچم ایران در بازی‌های آسیایی به او از سوی دیگر، بیان‌گر حرکت هوشمندانه مسئولانی است که می‌خواهند نشان دهند قصد فراری دادن نخبه‌ها را ندارند.»
احمدی: در رژه المپیک مدام تذکر حجاب به من می‌دادند
عاطفه احمدی (چپ) و ستار صید، پرچمداران ایران درالمپیک زمستانی ۲۰۲۲ پکن بودند
اما همیشه هم دادن چنین امتیازاتی نمی‌تواند مانع از مهاجرت ورزشکاران نخبه ایرانی شود. عاطفه احمدی از آن دست ورزشکارانی است که با وجود پرچمدار بودن کاروان ایران در المپیک زمستانی ۲۰۲۲ پکن تصمیم به مهاجرت گرفت.
این اسکی‌باز درباره این تجربه خود به بی‌بی‌سی فارسی گفت:«از آنجایی که اولین تجربه من در المپیک بود و تنها دختر کاروان ایران بودم، حس خیلی خوبی داشتم ولی فشارهایی هم روی من بود. به من مقنعه دادند و گفتند باید کاملا حجاب داشته باشم و اجازه ندادند کلاه مخصوص خودم که برای اسکی بود را به سر کنم. با وجود همه تبعیض‌ها من آن لحظه افتخار می‌کردم از اینکه پرچمدار کشورم هستم.»
پرچمداری زنان در کاروان‌های ایران از بازی‌های ۲۰۱۶ المپیک ریو استارت خورد و عاطفه احمدی معتقد است مسئولان ایران بیشتر برای این زنان را به عنوان پرچمدار انتخاب می‌کنند که بقیه کشورها تصور کنند در ایران برابری بین زن و مرد وجود دارد و زنان بدون مشکل ورزش می‌کنند: «درباره ورزش خودم اسکی صحبت می‌کنم که برابری وجود ندارد. ما در محیط سرد مسلما لباس‌های پوشیده داریم اما همیشه باید درگیر موهای‌مان باشیم و در مسابقات به ما مدام تذکر می‌دادند و همین باعث می‌شد تمرکزمان بهم بخورد.»
«یک ورزشکار در زمان مسابقه باید به فکر این باشد که چه کند تا عملکرد بهتری داشته باشد نه اینکه درگیر این داستان‌ها باشد. حجاب در رشته ما باعث می‌شد از نظر روحی بهم بریزیم و در برخی رشته‌ها هم از لحاظ جسمی روی عملکرد ورزشکاران تاثیر می‌گذارد.»
نوبت به اعتراض پرچمداران هم می‌رسد
دختر مدال‌آور اسکی که در ۲۲ سالگی ترجیح داد به آلمان پناهنده شود معتقد است تیم‌های ایرانی به دلیل دخالت سیاست در ورزش ضعیف می‌شوند: «از یک جایی به بعد نمی‌توانستم در ایران ادامه بدهم آن هم بخاطر اینکه مدت زمان زیادی با مسئولان فدراسیون درگیر بودم. تصمیم گرفتم مهاجرت کنم تا بتوانم آزادانه حرف بزنم و اعتراض کنم چون اگر در ایران حرف می‌زدم حذفم می‌کردند.»
«البته چندین بار می‌خواستند این کار را بکنند اما چون ۵ سال نفر اول ایران بودم نتوانستند، ولی خیلی اذیتم کردند. تجهیزات و حق و حقوقم را ندادند و من نمی‌توانستم بیشتر از این ادامه دهم.»
«یک روزی هم نوبت به این ورزشکارانی که الان پرچمدار هستند، می رسد و آنها هم با صدای بلند حرف خواهند زد چون از قدیم گفتند وقتی سیل بیاید آب به طبقه اشراف‌زاده‌ها هم می‌رسد. من هم پارسال پرچمدار کشورم بودم ولی بخاطر نارضایتی از مسئولان حکومت مجبور به ترک کشورم شدم.»
جواد فروغی و پیش‌کش مدال به رهبر جمهوری اسلامی
جواد فروغی نخستین مدال تاریخ تیراندازی ایران را در المپیک توکیو گرفت
جواد فروغی، پرستار بیمارستان بقیه‌الله سپاه پاسداران، مدال طلای المپیک ۲۰۲۰ را در کارنامه دارد و دیگر پرچمدار کاروان ایران است. او پس از دریافت طلای المپیک، در دو مصاحبه که به صورت مستقیم از صداوسیمای جمهوری اسلامی پخش می‌شد، مدالش را به رهبر جمهوری اسلامی تقدیم و آرزو کرد، علی خامنه‌ای پیش‌کش او را بپذیرد.
او اولین‌بار به طور جدی سال ۸۹ در زیرزمین بیمارستان که سالن تیراندازی داشته، دست به اسلحه شده است و در اولین حضورش در بازی‌های آسیایی جاکارتا هم در مرحله مقدماتی حذف شد.
فروغی دو سال بعد از ورودش به تیم ملی سهمیه المپیک گرفت و در جام‌‌های جهانی ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ نیز به ۳ مدال طلا، ۲ نقره و ۲ برنز دست یافته است. او در قهرمانی جهان هم یک نقره و برنز کسب کرده و از مسابقات قهرمانی آسیا هم ۲ مدال برنز دارد. حالا در کارنامه او مدال بازی‌های آسیایی خالی است و می‌خواهد خوش‌رنگ‌ترین آن را از آن خود کند.
اما این تیرانداز در سال ۱۴۰۲ نتوانست موفقیت هایش را ادامه دهد و نه تنها در ۲ رویداد جهانی به مدال نرسید بلکه از رده‌بندی جهانی هم خارج شد و همین باعث شد احمدظفر جعفرزاده، مربی تیم ملی تپانچه، در نشست خبری از آخرین فرصت جواد فروغی در هانگژو صحبت کند. او گفته که فدراسیون برای این ورزشکار روانشناس هم گرفته است.
«حمل پرچم ایران به معنی حمایت از آن حکومت نیست»
فروغی هم معتقد است در هانگژو تمام تلاشش را برای رسیدن به مدال خواهد کرد و گفته که خوشحال است که به عنوان پرچمدار کاروان ایران انتخاب شده است: «خدارا شکر می‌کنم که بار دیگر لطف و عنایت خداوند و مسئولان کمیته ملی المپیک شامل حال من شد و توانستم به عنوان پرچمدار بازی‌های آسیایی هانگژو انتخاب شوم.»
عاطفه احمدی این خوشحالی را طبیعی می‌داند و معتقد است پرچمداری کاروان ورزشی ایران به معنای حمایت از جمهوری اسلامی نیست. او به بی‌بی‌سی فارسی گفت:« درست است الان روی آن پرچم خون جوانان وطن‌مان ریخته شده است ولی به هر حال نمی‌توان به یک ورزشکار گفت که پرچمداری را قبول نکند.»
«چون حس غیرقابل توصیفی دارد که به عنوان نماینده کشورت در میدان بزرگی جلوتر از همه قدم بزنی، شاید آرزوی هر ورزشکاری باشد که چنین چیزی را تجربه کند. ما هرجایی برویم روی پیشانی‌مان زده شده ایرانی، چه ما آن پرچم را بلند کنیم، چه نکنیم، چه ملیت‌مان را عوض کنیم باز هم ما را به عنوان یک ایرانی در دنیا می‌شناسند.»
«به نظر من کسی که پرچمدار کاروان است یا وقتی مدال می‌گیرد و آن پرچم را روی دوشش می‌اندازند به معنی حمایت آنها از آن حکومت نیست، آنها در حال حاضر پرچم دیگری ندارند پس شاید خواسته قلبی ورزشکاران چیز دیگری باشد و با خیلی مسائل مشکل داشته باشند اما الان آن سه رنگ پرچم کشورش است و در آن لحظه به آن افتخار می‌کند و این ربطی به حاکمیت ندارد.»
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید