نگاهی به  مصوبات اخیر « شورا »از منظری دیگر

*د ر پی کوشش های بیدریغ فراتر از تصور در باب  «ضرورت یگانه بودن ، همراهی و همگامی با تمرکز بر وحدت رویه »انچنانکه شایسته و بایسته است ،انهم جلوگیری از انتصخاباتی دو باره در 74 مین سالگرد تاسیس «جبهه ملی ایران »و ادامه  انشعاب و خود زنی ها مطابق خواست حکومت چنانکه افتد و دانی ....

*و در رابطه با اموخته های بس هدفمند رایج « در این روز گارپر اب چشم » با این همه وسایل ارتباط جمعی ،انهم برای میانسالانی که بابرنامه ریزی بدون رعایت و عنایت حد اقل شرایط احراز .... بعضویت «شورای مرکزی »در امده اند – وزعمای قوم با همین قد و اندازه، نشات گرفته از ضرورت بقاء خود در این قحط الرجالی - باور دارند و  میگویند شرط حضور در شورا (بتبع الزام اور بودن  رعایت اصول تحزب ) در  نافر مانی باهر دلیلی حتی حمایت از حق ، نیست – و مغایر توصیه های اولیه تعبیر میشود و به طرد و نفی می انجامد و..........

**این مرقومه از دلسوخته ای نه چندان جوان که میخواهد با امضاءمحفوظ نشر یابد  - واصل شده است 

*گرامیان گرد امده در محافل فعلی البته بظاهر رسمی جبهه با :کم و کیف – عده و عده و از همه مهمتر چگونگی اندیشه غالب برافکار انان ،که مخالفت با پیشنهاد عاقلانه و بسیار ضروری یعنی :یکی بودن ،برخورداری از تفاهم و  وارستگی انچنانکه شایسته این سازمانست ....میباشند ......وهم چنین ضرورت  همراهی و وحدت رویه در سازمان معتبر و ریشه دار مان  ،انهم در حکم امانتی در دست و ماندگار  به حکم تاریخ معاصر را ....بر نمی تابند ....

*بخوبی نحوه  القائات نشسته بر ذهنییت های انان را نشان میدهد ،که نیست مگر تبانی و پیروی از تفکری که نگران از دست دادن موقعیت ؟برخلاف اصول سازمانی ومنطبق با خواست فردی  که سالها براین محورو مبنا اندیشیده و برنامه ریزی دا شته اند ... .

*روی سخن با فرزندان زیر 50 سال است که خود را از واقع بینی و درک انچه که مصلحت و منافع ملی با تعریفی رسالت عضویت در شورا اقتضاء مینماید ....بدور دانسته و«انچه استاد ازل گفت بگو میگویم »و نیست مگر نداشتن معیاری مناسب ،بدور از انچه سیستم طی 4 دهه انهم با برنامه بسیار زیرکانه  اموزش داده است 

*چگونگی تصمیمات گروه در مقوله «با هم  و زیر لوای یک عنوان و تابلوی یگانه »در خدمت جامعه بودن و راه و رسم حکومت مداری را

تذ کر دادن و همزمان ارائه برنامه ها و طرح ها برای بهبود مدیریت جامعه گرفتار چکنم ورژیمی  فاقد برنامه ریزی و اینده نگری اصولی حتی برای کوتاه مدت .....

*بمراتب بر حفظ موقعیت نه چندان پایدار-  ترجیح دارد  و اقتضای وظیفه و رسالت فرد فرد شما عزیزان که به دلایل نا معقول ،مغایر منافع ملی هم چنین در تضاد با اهداف سازمانیست که بعضویت ان  در امده اید ...میباشد .

* باشد که همین اشاره - در «حکم تلنگری سخت برتصورات و توهمات» فایق اید و طریق خیر و صواب را با حضور در جمعی متشکل از همه پیروان صد یق این راه و روش ،که چگونگی ، زمان ومکان بعرضتان خواهد رسید – پذ یرا گرد ید .....تا غصه که تفرق و خود زنی است خاتمه یابد .....

* می خواهیم با هماهنگی و وحدت رویه انچنانکه شایسته و بایسته است «طرحی نو در احیائ دو باره سازمانمان بدور از هر گونه دو دستگی و ازردگی ها در اند ازیم » که رضایت خالق و خلق منوط به ان ......