واقعیت این است که در جامعه ای که از استخدام به عنوان دربان و نظافتچی گرفته تا دریافت پروانه ی کسب و راهیابی به دانشگاه و رانندگی تاکسی و گرفتن کمک مالی از کمیته ی امداد و… مشروط به " گزینش" عقیدتی ـ سیاسی انسان هاست، نمی توان از تمامی اعضای جامعه  انتظار دلاوری و آزادگی داشت.  از مردمی که  در نتیجه ی 34 سال حکومت نکبت بار رژیم جمهوری اسلامی سایه ی مزدوران رژیم را در جای جای زندگی خصوصی و اجتماعی خود حس می کنند،  دور از انتظار نیست که به نقش مهر منحوس انتخابات در شناسنامه ی خود، یا به نمایش حضور خود در حوزه های اخذ رأی در پیش چشم خبرچینان محلی رژیم  بیندیشند.

 

 

1ـ امکانات دولتی مورد انتظاری چون استخدام دولتی، گرفتن یارانه و آموزش در دانشگاه  هرگز تنها با دادن رأی تأمین نمی شوند، چنانکه اکثریت عظیم همین رأی دهندگان هم از تمام یا بیشتر امکانات یاد شده محروم  مانده اند.

 

 2ـ امکانات مورد انتظار رأی دهندگان تنها بخش ناچیزی از حقوق مسلم شهروندی هر ایرانی است که سالهاست توسط جمهوری اسلامی پایمال می شود. براستی دسترسی احتمالی به چنین امکانات حقیری  ارزش شرکت در نمایش تهوع آور رأی گیری و تقویت تبلیغاتی رژیم از این طریق را ندارد.

 

3ـ هدف جمهوری اسلامی از برگزاری نمایش رأی گیری در درجه ی نخست نشان دادن اقتدار خود یه  مردم درون کشور و به جامعه ی جهانی است.  این همه سرو صدا و صرف هزینه  مسلماً  تنها  برای برگزیدن یکی از چند تبهکار تأیید شده ی شورای نگهبان رژیم نیست و تازه همین انتخاب مضحک هم نه وابسته  به  آرای ریخته شده بلکه حاصل تصمیم نهایی بیت رهبری است. خوب است هم میهنان زیر ستم درون کشور بیندیشند که آیا ویران سازی برنامه اقتدار نمایی رژیم ارزش آن را ندارد که از خیر امکانات ناچیزی که انتظار است در آینده از طریق نشان دادن مهر شناسنامه ی خود به آن برسند، بگذرند؟

 

4ـ در صورت عدم حضور گسترده ی مردم در رأی گیری آتی ریاست جمهوری، بگونه ای که به خالی ماندن چشمگیر حوزه های رأی گیری بینجامد، چنان ضربه ی سهمگینی به  اقتدار رژیم وارد خواهد آمد که توان کنترل و سرکوب آن را تباه خواهد ساخت. اینکه آشکار شود که مردم دیگر از رژیم نمی ترسند، شیرازه ی سیاسی و اجتماعی آن را از هم خواهد پاشاند و این دستاورد کمی نیست.

 

5ـ دردسر درست کردن و پرونده سازی برای دارندگان شناسنامه های بی مهر، زمانی که اکثریت دهها میلیونی مردم کشور فاقد مهر انتخابات در شناسنامه باشند عملاً ناممکن است.

 

و اما  با آن گروه کوچک از ایرانیان که  با برآوردی سیاسی و به انگیزه ی اثر گذاری بر روند سیاسی جامعه از راه انتخاب یک نامزد " بهتر" قصد  رأی  دادن  دارند، سخنی جز ابراز دریغ نمی توان گفت. دریغ از اینکه کسانی از جامعه ی ایران  با ملاحظه ی کارنامه ی 34 ساله ی حاکمیت ننگین جمهوری اسلامی و بازی های سیاسی فریبکارانه ی آن و با ملاحظه ی کارکرد  وابستگان فاسد و جنایتکار این رژیم که به عنوان نامزد ریاست جمهوری جولان می دهند، هنوز در رویای نوشیدن از مرداب گندیده ی جمهوری اسلامی  هستند! این مرداب را تنها باید خشکاند.

 

اردیبهشت 1392 خورشیدی