زهرا نعمتي كه به عنوان اولين زن در طول تاريخ ايران موفق به كسب مدال طلا در پارالمپيك در مسابقات لندن 2012 شده بود، توانست جايزه بنياد «اسپورت آكورد» را از آن خود كند. اين جايزه كه به طور سالانه به ورزشكاراني اعطا مي شود كه فعاليت هاي ورزشي آنان زمينه ساز تغييرات اجتماعي مثبت است؛ امسال در حالي به زهرا نعمتي تعلق گرفت كه از وي به عنوان نمادي براي تغيير نگاه جهانيان به توانایي هاي معلولان ايران و الهام بخش زنان ايراني ياد شده است. اين جايزه كه از آن به عنوان روح ورزش ياد مي شود، به طور سالانه به كساني اعطا مي شود كه با فعاليت ورزشي خود، مي توانند زمينه ساز تغييرات اجتماعي مثبت براي ساير انسان ها شوند. فعاليت هاي اين بنياد كه مقر آن در سوئيس است و اعضاء تصميم گيرنده آن، نمايندگان فدراسيون هاي بين المللي ورزش هاي مختلف هستند، بر روي مسئوليت اجتماعي ورزشكاران، ورزش و تغييرات اجتماعي مثبت، همبستگي ورزشي و ورزش هاي چند منظوره تمركز يافته تا از اين رهگذر بتواند نگاه جهانيان به ورزش را از زمينه هاي صرفا قهرماني و پيشرفت فيزيكي به زمينه هاي مثبت اجتماعي نيز معطوف دارد. زهرا نعمتي پس از دريافت اين جايزه در مراسمي كه به افتخارش در شهر سن پطرزبورگ روسيه برگزار شده بود، خود را نماينده بانوان فداكار ايراني دانست و گفت: خوشحالم كه اين موضوع ثابت شد كه ما هم مي توانيم در جهان بهترين باشيم. مدير ارشد اجرائي كميته بين المللي پارا المپيك نيز با ابراز خوشحالي از كسب چنين افتخاري گفت: مدال طلاي زهرا نعمتي به عنوان نماينده زنان ايران، باعث شده تا آينده روشني پيش روي زنان ايراني قرار بگيرد. هرچند حتي يك خبر كوچك از اين رخداد بزرگ ورزشي در رسانه هاي سراسري كشورمان پخش نشد و سكوت محض رسانه اي در اين خصوص؛ مردم را از سهيم شدن حتي چند لحظه اي در شادي يك افتخار ملي محروم كرد اما اين جايزه حرف هاي زيادي براي زنان ايران دارد. زهرا نعمتي در حالي به عنوان برجسته ترين چهره ورزشي- اجتماعي جهان انتخاب مي شود كه نماينده دو گروه اجتماعي به حاشيه رانده شده؛ يعني زنان و معلولان در جامعه خود است. زناني كه با زندگي در فضایي بدون نياز به توضيح، راه هاي موفقيت فردي و اجتماعي خود را پيدا كرده اند و معلولاني كه با كاستي حمايت هاي اجتماعي، همچنان دلسرد نمي شوند و ادامه مي دهند. آنگونه كه خود وي اعلام كرده به دليل سانحه اي در سال 84 قطع نخاع شده و اين اتفاق او را از عرصه ورزش هاي رزمي دور كرده اما او با روحيه اي مثال زدني؛ تلاش هاي ورزشي خود را با ويلچر، به عرصه تيراندازي هدايت كرده و تنها با شش ماه تمرين توانسته به عضويت تيم ملي تيراندازي با كمان درآيد. او در مصاحبه اي پيش از شركت در اين مراسم از تلاش اش براي شركت در المپيك نيز خبر داده و گفته بود: حالا مي خواهم در المپيك شركت كنم. هرچند همه اين خبرهاي خوب در عين سكوت رسانه اي اتفاق افتاده اما مي توان بابت وقوع چنين رخدادهاي بزرگي، از دو طرف خوشحال بود. اول براي شخص زهرا نعمتي كه با تمام محدوديت ها توانسته در جايگاه الگویي جهاني براي همه مردم قرار بگيرد و دوم براي همه زنان ايراني كه با وجود تمامی مشكلات موجود باز هم، تك تك و با هم مي توانند راه هاي ديگري را براي ادامه مسير زندگي قابل ثبت خود در تاريخ، پيدا كنند. درود بر زهرا نعمتي به عنوان نخستين زن ايراني دارنده اولين مدال طلاي تاريخ ورزش كشورمان در بازي هاي المپيك و پارا المپيك و درود بر همه زنان ايراني كه از او الهام مي گيرند.