انور حسین پناهی در تاریخ ۱۳۸۶/۸/۱۵ از سوی نیروهای امنیتی بازداشت و مدت ۶ ماه را در بی‌خبری مطلق در اداره اطلاعات قروه بسر برد. و در اواخر بهار سال 1387 به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و محاربه و همکاری با یکی از احزاب کرد به اعدام محکوم شد که پس از اعتراض‌ سازمان‌های بین المللی مدافع حقوق بشر، حکم اعدام وی به 6سال زندان تقلیل پیدا کرد. و همکنون هم دوران محکومیت خود را در زندان مرکزی سنندج بسر میبرد.
به نقل از یکی از همبندیان وی، در یکی از شب‌های زمستانی سال ۸۷ و در شرایطی که وی دچار شکستگی دنده و عفونت در یکی از کلیه‌هایش بود، 
انور حسین پناهی که از فعالان مدنی از معتمدین منطقه دهگلان بشمار می‌رود، فعالیت‌های مدنی خود را در زندان مرکزی سنندج نیز تداوم بخشیده و اقدام به تشکیل کلاس‌های مشاوره برای زندانیانی نموده است که دچار اعتیاد هستند. به گفته یکی از زندانیان زندان سنندج همواره در کلاس‌های وی بیش از ۲۰۰ نفر حضور دارند و این کلاس‌ها تا حدود زیادی مانع از ورود مواد مخدر به داخل زندان شده و فضای زندان را به صورت ملموسی تغییر داده است. 
اشرف حسین پناهی، برادر وی نیز دوسال پیش در حالی که همراه با مدارک و طوماری بالغ بر ۵۰۰۰ امضا دال بر بی‌گناهی برادر خویش راهی تهران بود، به طرز مشکوکی به قتل رسید. افشین حسین پناهی که از سوی خانواده پیگیر پرونده برادران بزرگ‌تر خود بود، تنها به علت اعتراض به این حکم و کشته شدن دیگر برادرش در سال گذشته چندین بار از سوی دستگاه‌های امنیتی شهرستان قروه بازداشت شده است و هم اکنون هم به یک سال زندان محکوم شد. به گفته نزدیکان وی، «او تحت شکنجه‌ی اداره اطلاعات قروه پنجاه درصد از بینایی‌اش را از دست داده است.»